Sinema dünyasında önemli bir tür olan Peygamber Filmleri, sinema ve kutsal arasındaki ilişkiyi en çarpıcı şekilde gösteren ve bu anlatı geleneğinin günümüze taşınan en iyi örneklerini oluşturmaktadır. Bu araştırmanın ana problemi; İslam peygamberinin kutsal bir imge ve bir kahraman arketipi olarak sinemada ve özelde Çağrı filmi kapsamında nasıl tasavvur ve temsil edildiğidir. Bunu yaparken çalışma; konuyu sinema, kutsal ve sosyolojinin kesiştiği bir perspektiften ele almayı amaçlamaktadır. Bu kapsamda teorik bir enstrüman olarak Todorov’un denge döngüsü kuramından faydalanılmış, araştırma için çalışma materyali olarak seçilen Çağrı filmi, söz konusu kuram bağlamında içerik analizine tabi tutulmuş ve yapıt içerisinde gömülü olan semiyotik keşfedilmeye çalışılmıştır. Çözümleme sonucunda, filmde ana karakter olarak odaklanılan “kahraman” peygamberin klasik anlatının kahraman tanımlamasına/arketipine uygun şekilde hareket ettiği, hayatını içinde bulunduğu toplumun ve insanlığın kurtuluşu için sarf ettiği ve dolayısıyla “kahramanlaştığı” görülmüştür. Bunun yanında klasik anlatılarda olduğu gibi serim, düğüm, çatışma, doruk nokta ve çözüm aşamalarının yer aldığı filmin Todorov’un denge kuramına uygun şekilde bir kurguyla sunulduğu görülmüştür. Toplumsal denge ve kurulu düzen, gönderilen peygamberin tebliğiyle bozulmakta, peygamber bu dengenin adalet, özgürlük ve toplumsal huzur temelinde kurulması için hareket etmekte ve dengenin yeniden kurulmasıyla peygamberlik görevi sona ermektedir.
Prophet films, as a prominent genre in cinema, provide a compelling lens through which the relationship between cinema and the sacred can be examined. They represent some of the most enduring examples of religious narratives adapted to the medium of film. This study investigates how the Prophet of Islam is imagined and represented in cinema, with a particular focus on The Message. The analysis positions the Prophet as both a sacred figure and a hero archetype, adopting an interdisciplinary approach that integrates perspectives from cinema studies, sociology, and theology. Todorov’s equilibrium theory serves as the primary theoretical framework for this research. Through content analysis, the study uncovers the semiotic and narrative structures embedded in The Message. The findings demonstrate that the Prophet, as the central figure, aligns with the classical hero archetype found in traditional narratives. Moreover, the film adheres to Todorov’s model of narrative equilibrium: divine revelation disrupts an initial state of social balance, which is ultimately restored on the principles of justice, freedom, and social harmony. The prophetic mission culminates in the reestablishment of equilibrium, emphasizing both spiritual and sociological dimensions.This research underscores the role of The Message in translating sacred narratives into cinematic language, bridging theological symbolism with broader sociocultural themes.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları (Diğer) |
Bölüm | Türkçe Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ocak 2025 |
Gönderilme Tarihi | 7 Ağustos 2024 |
Kabul Tarihi | 9 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 12 Sayı: 1 |