Edebî Bir Siyer Örneği Olarak Çöle İnen Nur’un Kaynakları

Yıl 2017, Sayı: 71-72, 59 - 68, 18.12.2017

Selma Günaydın

https://doi.org/10.32704/erdem.537385

Öz

Necip Fazıl Kısakürek, bir edebiyatçı olarak kaleme aldığı Çöle İnen
Nur adlı eserinde Hz. Peygamber’in hayatını coşku ve saygı dolu bir
dille anlatmaktadır. İzlediği telif metodu gereği bu eserini kaleme alırken başvurduğu kaynaklar görünür durumda değildir. Fakat bizzat
kendisi telif metodu hakkında eserlerinin satır aralarında bilgi vermektedir. Bu verilerden yola çıkılarak önce Necip Fazıl’ın telif metodu tespit edilmiş ve sonra, eserini telif ederken kullandığı kaynaklar üzerinde
durulmuştur. Hz. Peygamber’in hayatını işleyen bir eserin kaynaklarını tespit etmek yeni Türk edebiyatında siyer kaynaklarının kullanımı hakkında ipuçları sağlamaktadır. Bu husus Necip Fazıl söz konusu
olduğunda daha bir önem taşır. Yazarın, Cumhuriyet devri Türk edebiyatının önemli şairlerinden olması, Osmanlı devrinin sonlarında ilk
tahsilini görüp Cumhuriyet devrinde ilk ürünlerini veren nesle mensup
bulunması gibi hususlar bir arada düşünüldüğünde Çöle İnen Nur’un
kaynakları üzerinde çalışmak daha ilgi çekici bir hâle gelmektedir. Bu
çalışma, Cumhuriyet devrinde kaleme alınmış diğer siyer örnekleriyle bir mukayese imkânı da sağlayacaktır. Edebî siyer kaleme almış bir
şair olarak Necip Fazıl Kısakürek (1904-1983), Cumhuriyet dönemi
edebiyatçıları içinde önemli bir yere sahiptir. Telif ettiği Çöle İnen Nur
-Çöle ve Bütün Zaman ve Mekâna- başlıklı eseriyle Türkçe’de en güzel
siyer örneklerinden birini vermiştir. 

Anahtar Kelimeler

Hz. Muhammed, Necip Fazıl Kısakürek, tefsir, hadis, telif metodu

Kaynakça

• Altıkulaç, Tayyar (2002). “Kurtubî, Muhammed b. Ahmed”, İslâm Ansiklopedisi, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C.26, s.455.
• el-A‘zamî, M. Mustafa (1992). “Buhârî, Muhammed b. İsmâil”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C.6, s.368.
• Can, Mustafa (1997). “Hâkim en-Nîsâbûrî”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C.15, s.190.
• Ceylan, Davut (2000). “Necip Fazıl’ın Telif Metodu”, Özlenen Fark 46, s.36.
• Çağrıcı, Mustafa (1996). “Gazzâlî”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları,1996, C.13, s.489.
• Çavuşoğlu, Mehmet (1991). “Bâkî”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C. 4, s. 537.
• Halaçoğlu, Yusuf-M. Akif Aydın (1993). “Cevdet Paşa”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C.7, s.443.
• Kandemir, M. Yaşar (2006). “Müslim b. Haccâc”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C.32, s.93.
• __________ (2007), “Nevevî”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C.33, s.45.
• Kılıç, Mahmut Erol (1999). “İbnü’l-Arabî, Muhyiddin”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C.20, s.493.
• Kısakürek, Necip Fazıl (1976a). Çöle İnen Nur -Çöle- ve Bütün Zaman ve Mekâna, İstanbul: Büyük Doğu Yayınları.
• __________ (1976b). Ulu Hakan II. Abdülhamid Han, İstanbul: Büyük Doğu Yayınları.
• __________ (1977a). Yeniçeri, İstanbul: Büyük Doğu Yayınları.
• __________ (1977b). Velîler Ordusundan 333/Halkadan Pırıltılar, İstanbul: Büyük Doğu Yayınları.
• __________ (1985). Efendimiz Kurtarıcımız Müjdecimizden Nur Harmanı, İstanbul: Büyük Doğu Yayınları.
• __________ (2002). Gönül Nimetleri, İstanbul: Büyük Doğu Yayınları.
• Şenel, Abdülkadir (2001). “Kastallânî”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2001, C. 24, s. 583-584.
• Yavuz, Yusuf Şevki (1992). “Beyzâvî”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C. 6, s. 100.
• Yılmaz, H. Kâmil (1988). “Abdülhakim Arvâsî”, İslâm Ansiklopedisi, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C. 1, s. 211.