Bayburt Mânilerinden Hareketle İletişimde Yüklendiği Fonksiyonla Mâni Söyleme Geleneği

Yıl 2000, Cilt: 12 Sayı: 36, 989 - 1006, 07.05.2000

Gülin Öğüt-eker

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• 1. AFİF, Afife, Mânilerde Bir Demet, Ankara, 1962.
• 2. AKALIN, Sami, Türk Mânileri, c. 1-2, Millî Eğitim Basım Evi, İstanbul 1972.
• 3. AKKOYUNLU, Ziyat, “Kerkük Ağzında Mâni ve Hoyrata Dair”, Millî Folklor, c. 3, y. 4, s. 14, Yaz 1992.
• 4. ARTUN, Erman, Tekirdağ Halk Kültürü Araştırmaları, Tekirdağ Genç Yöneticiler ve İş Adamları Demeği Yayınları: 1, Tekirdağ 1988.
• 5 . ---------------------, “Ozandan Âşığa Halk Şiiri Geleneğinin Kültür Kaynaklan”, İçel Kültürü, 1995.
• 6 . -------------------- , Günümüzde Adana Âşıklık Geleneği ve Âşık Feymânî, Adana 1996.
• 7. ATAK, Ali Osman, Seçme Halk Mânileri, Ankara 1952.
• 8. ATALAY, Besim, Divanü Lûgat-İt-Türk Tercümesi I, Türk Tarih Kurumu Basım Evi, Ankara 1985.
• 9. BAŞGÖZ, İlhan, Mânilerimizden, Dost Yayın Evi, Ankara 1957.
• 10. BAYRI, M. Halit, “Eski Bir Mâni Mecmuası”, Türk Folklor Araştırmaları, c. 3, s. 66, Ocak 1955.
• 11. BORATAV, Pertev Nâili, “Mâni maddesi”, İslâm Ansiklopedisi, 1. c., İstanbul 1970.
• 12.D İZD A RO Ğ LU , H ikm et, Halk Şiirinde Türler, Ankara Üniversitesi Basım Evi, Ankara 1969.
• 13. DURAK, Mustafa, “Mâni Sınıflandırmalarına Bakış”, Türk Dili Dergisi, y. 4, c. 4, s. 22, Ocak 1991.
• 14. DÜZGÜN, Dilâver, Ziyaeddin Fahri Fındıkoğlu’nun Folklor ve Halk Edebiyatı ile İlgili Çalışmaları, T. C. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara 1997.
• 15. ELÇİN, Şükrü, Halk Edebiyatına Giriş, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, 365, Ankara 1986.
• 16 . ---------------------, Türkiye Türkçesinde Mâniler, Türk Kültürü Araştırma Enstitüsü Yayınları: 115, Ankara 1990.
• 17. ERGİN, M uhanem , Orhun Âbideleri, Boğaziçi Yayınları, İstanbul 1978.
• 18. ERGUN, Sadettin Nüzhet, Halk Edebiyatı Antolojisi, Devlet Basım Evi, İstanbul 1938.
• 19. EROL, Aydil, “Mâni ve Hoyrat”, Türk Edebiyatı, s. 254, Aralık 1994.
• 20. ESET, Niyâzi, Mâniler Kılavuz, Ankara Halk Evi Neşriyatı: 30, Ankara 1946.
• 21. FİLİZOK, Rıza, “Mânilerde Müşterek Yapı Hususiyetleri”, Mehmet Kaplan Armağanı, Dergâh Yayınları, İstanbul 1984.
• 22 . --------------------- , “Mânilerin Tasnifi Problemi ve Mânilerde Değişmeyen Unsurlar”, E. Ü. Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 1 (1983).
• 23. GÖKBAKAR, İbrahim, “Mâni Üzerine”, Ülkü (yeni seri), c. 10, s. 113, y. 1, Haziran 1946.
• 24. GÖKSU, M. Haşan, Mânilerimiz, Milliyet Yayınları, Türk Klâsikleri Dizisi: 3,1970.
• 25. GÖKYAY, Orhan Şâik, Dede Korkut Masalları, Muallim Ahmet Hâlit Kitap Evi, İstanbul 1939.
• 26. GÖZAYDIN, Nevzat, “Anonim Halk Şiiri Üzerine”, Türk Dili Özel Sayısı III (Halk Şiiri), s. 445-450, Ocak-Haziran 1989.
• 27. GÜNAY, Umay, Âşık Tarzı Şiir Geleneği ve Rüya Motifi, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Atatürk Kültür Merkezi Yayınlan: 16, Ankara 1986.
• 28 . -------------------------- , " ’Aşık Tarzı Edebiyat Hakkında Düşünceler ", Mehmet Kaplan İçin, Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınlan, Ankara 1988.
• 29 .------------------------- , “Folklor, Reklâm ve Tarhana”, Millîfolklor, c. 4, y. 8, sayı 31/32, Güz/Kış 1996.
• 30. GÜVENÇ, Bozkurt, Türk Kimliği, Kültür Tarihinin Kaynakları, Ankara 1993.
• 31. HALICI, Feyzi, Âşıklık Geleneği ve Günümüz Halk Şairleri, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Atatürk Kültür Merkezi Yayınlan: 58, Ankara 1992.
• 32. İNCEOĞLU, Metin, Tutum Algı İletişim, V Yayınları, Ankara 1993.
• 33. OĞUZ. M. Öcal, “Kıbrıs Mânilerindeki Kıbrıs Gerçeği”, Millî Folklor, c. 3, y. 5, s. 17, Bahar 1993.
• 34 .-------------------------- , “Halk Şiirinde Tür ve Şekil Meselesi”, Millî Folklor, c. 3, y. 5, s. 19, Güz 1993.
• 35. ÖCAL, Ahmet, “Yozgat Boğazlıyan’da Mâni Geleneği ve Boğazlıyan Yöresi Mânileri”, Türk Halk Kültüründen Derlemeler, Kültür Bakanlığı, Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları: 228, Ankara 1966.
• 36. ÖĞÜT EKER, Gülin, Türk Düğün Geleneği İçinde Karakeçili Düğünü, H. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, basılmamış doktara tezi, Ankara 1998.
• 37. SAKAOĞLU, Saim, “M. Haşan Göksu’nun Mânilerimiz’i”, Türk Dili, 1991/1, s. 568, Nisan 1999.
• 38. Terzibaşı, Atâ, Kerkük Hoyratları ve Mânileri, Ötüken Yayınlan, İstanbul 1970.
• 39. TORUN, Ali, “Mâni Tarzı ve Bu Tarzın Menşei Hakkında Bazı Düşünceler”, Millî Folklor, c. 1, y. 1, s. 2, Haziran 1989.
• 40. TUĞRUL, Mehmet, “Çal Köylerinden Derlenmiş Türkü, Mâni, Ninni, İlâhî ve Tekerlemeler Üzerine”, Türk Halk Bilimi Araştırmaları Yıllığı, Ankara 1979.
• 41. TURAL, Sadık Kemal, Kültürel Kimlik Üzerine Düşünceler, Ankara 1994.
• 42. TÜFEKÇİOĞLU, Hayati, İletişim Sosyolojisine Başlangıç, Der Yayın Evi, İstanbul 1997.
• 43. Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, c. 6, Dergâh Yayınları, İstanbul, t.y.
• 44. YAĞMURDERELİ, Nesip, Mânilerimiz, İstanbul 1963.
• 45. YARDIMCI, İlhan, Şen Ol Bayburt, İstanbul 1991.
• 46. YARDIMCI, Mehmet, Başlangıcından Günümüze Halk Şiiri, Âşık Şiiri, Tekke Şiiri, Ürün Yayınlan, Ankara 1998.
• 47. YILDIRIM, Dursun, uzun Türk Bitiği, Araştırma/İnceleme Yazılan, Akçağ Yayınları: 275, Ankara 1998.
• 48 . ------------------------, “Dede Korkut’tan Ozan Barış’a Dönüşüm”, Türk Dili, s. 570, 1999/1, Haziran 1999.
• 49. YORGANCIOĞLU, Oğuz M., Mâniler, Mağusa-Kıbrıs 1996.