MEASURING THE MENTAL WORKLOAD OF SPECIALISTS AND PRACTITIONERS WITH THE CARMEN-Q METHOD AND EVALUATING THE DIFFERENCES

Yıl 2023, , 132 - 144, 15.08.2023

Samet Tosun , İbrahim Yılmaz

https://doi.org/10.33439/ergonomi.1272038

Öz

Mental workload is considered as the difference between the information processing capacity necessary to meet performance expectations and the capacity that is possible to perform within a specified time period. In this study, it was aimed to evaluate the mental workloads of 68 specialists and general practitioners working in the provinces of Tokat and Sivas, to compare the workloads of specialists and general practitioners, and to determine whether specialist physicians show significant differences in surgery, internal and basic medicine departments. An online questionnaire was applied to the physicians participating in this study, and content analysis was carried out during the evaluation process of the data obtained from the questionnaires. The questions of the questionnaire used in the study were prepared by using the CarMen-Q Mental Workload Scale. The measurement method consists of 4 sub-dimensions and 29 items, including cognitive workload, temporary workload, performance-related workload, and emotional workload. The internal consistency of the study was checked with the help of Cronbach's Alpha coefficient, and the Cronbach's Alpha internal consistency coefficient was calculated as a=0.96. It was determined that the highest mental workload sub-dimension of physicians was performance-related workload, and the lowest sub-dimension was temporary workload. The study is the first in the literature to include the CarMen-Q method, which is a mental workload assessment method on physicians.

Anahtar Kelimeler

Ergonomics, Mental Workload, CarMen-Q

CARMEN-Q YÖNTEMİ İLE UZMAN VE PRATİSYEN HEKİMLERİN ZİHİNSEL İŞ YÜKLERİNİN ÖLÇÜLMESİ VE FARKLILIKLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Zihinsel iş yükü, görevin yerine getirilmesini sağlayan, performans beklentilerini karşılamak için gerekli bilgi işleme kapasitesi ile belirlenmiş bir zaman aralığında gerçekleştirilmesi mümkün olan kapasite arasındaki fark olarak değerlendirilir. Yapılan bu çalışmada Tokat ve Sivas illerinde çalışan 68 uzman ve pratisyen hekimin zihinsel iş yüklerinin değerlendirilmesi, uzman ve pratisyen hekimlerin iş yüklerinin karşılaştırılması, uzman hekimlerin cerrahi, dâhili ve temel tıp bölümlerinde anlamlı farklılık gösterip göstermediğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmaya katılan hekimlere çevrimiçi anket uygulanmış, anketlerden elde edilen verilerin değerlendirilme sürecinde içerik analizi yapılmıştır. Çalışmada kullanılan anketin soruları CarMen-Q Zihinsel İş Yükü Ölçeğinden yararlanılarak hazırlanmıştır. Ölçüm metodu bilişsel iş yükü, geçici iş yükü, performansa bağlı iş yükü ve duygusal iş yükünün yer aldığı 4 alt boyuttan ve 29 maddeden oluşmaktadır. Çalışmanın iç tutarlılığına Cronbach’s Alpha katsayısı yardımı ile bakılmış, Cronbach’s Alpha iç tutarlılık katsayısı a=0.96 olarak hesaplanmıştır. Hekimlerin en yüksek zihinsel iş yükü alt boyutunun performansa bağlı iş yükü olduğu, en düşük alt boyutun geçici iş yükü olduğu tespit edilmiştir. Çalışma, literatürde hekimler üzerinde zihinsel iş yükü değerlendirme yöntemi olan CarMen-Q metodunun yer aldığı ilk çalışmadır.

Anahtar Kelimeler

Ergonomi, Zihinsel İş Yükü, CarMen-Q

Kaynakça

• Akca, M., Yavuz, M., & Küçükoğlu, M. T. (2020). Zihinsel İş Yükünün Ölçümü: Carmen-Q Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlaması. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 15(60), 675-691.
• Akça, H. K. (2022). Bilgi Teknolojilerinde Proje Yönetim Metodolojilerinin Bilişsel Ergonomik Açıdan Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Altay, B., Gönener, D., & Demirkiran, C. (2010). Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyleri Ve Aile Desteğinin Etkisi. Fırat Tıp Dergisi, 15(1), 10-16.
• Cain, B. (2007). A review of The Mental Workload Literature. Defence Research And Development Toronto (Canada).
• Callaghan, P., Tak‐Ying, S. A., & Wyatt, P. A. (2000). Factors Related To Stress and Coping Among Chinese Nurses in Hong Kong. Journal of advanced nursing, 31(6), 1518-1527.
• Cam, E. (2011). Çalışma Yaşamında Stres Ve Kamu Kesiminde Kadın Çalışanlar. Journal of Human Sciences, 8(1).
• Carayon, P. & Gürses, A.P. (2005). A Human Factors Engineering Conceptual Framework of Nursing Workload and Patient Safety in Intensive Care Units. Intensive and Critical Care Nursing, 21(5),ss 284-301.
• Casner, S. M., & Gore, B. F. (2010). Measuring and Evaluating Workload: A primer. NASA Technical Memorandum, 216395, 2010.
• Chiorri, C., Garbarino, S., Bracco, F., & Magnavita, N. (2015). Personality Traits Moderate The Effect of Workload Sources on Perceived Workload in Flying Column Police Officers. Frontiers in psychology, 6, 1835.
• Dağdeviren, M., Eraslan, E., & Mustafa, K. U. R. T. (2005). Çalişanlarin Toplam İş Yükü Seviyelerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Model Ve Uygulaması. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 20(4).
• Delice, E. K. (2016). Acil Servis Hekimlerinin Nasa-Rtlx Yöntemi İle Zihinsel İş Yüklerinin Değerlendirilmesi: Bir Uygulama Çalişmasi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30(3).
• DiDomenico, A., & Nussbaum, M. A. (2011). Effects of Different Physical Workload Parameters on Mental Workload and Performance. International Journal of Industrial Ergonomics, 41(3), 255-260.
• Emeç, Ş., & Akkaya, G. (2018). Sağlık Sektöründe Zihinsel İş Yükü Değerlendirmesi Ve Bir Uygulama. Ergonomi, 1(3), 156-162.
• Gopher, D. ve Donchin, E. (1986). Workload: An Examination of The Concept. In K. R. Boff, L. Kaufman, & J. P. Thomas (Eds.), Handbook of perception and human performance, Vol. 2. Cognitive processes and performance (pp. 1–49). John Wiley & Sons.
• Gürcoşkun, F. (2019). Hava Trafik Kontrolörlerinde Zihinsel İş Yükünün Havacılık Operasyonlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtçı Koçman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Hamdiyah, R., Widjajati, N., & Kartika, A. P. (2023). Relationship Between Age, Education, Mental Workload, Semester Credit Unit, and Work Hours With Work Stress of Female Lecturers at Universitas Airlangga. Media Gizi Kesmas, 12(1), 228-234.
• Harrington, D. (2009). Confirmatory Factor Analysis. Oxford University Press.
• Johanssen, G., Moray, N., Pew, R., Rasmussen, J., Sanders, A., & Wickens, C. (1979). Final Report Of Experimental Psychology Group. Mental Workload: Its Theory And Measurement, 101-114.
• Karadağ, M., & Cankul, İ. (2015a). Hekimlerde Zihinsel İş Yükü Değerlendirmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, (35), 361-370.
• Kline, P. (2014). An Easy Guide To Factor Analysis. Routledge.
• LoBiondo-Wood, G., & Haber, J. (2014). Nursing Research: Methods And Critical Appraisal For Evidence-Based Practice. (8 ed.) Mosby Elsevier.
• Meshkati, N., Hancock, P. A., Rahimi, M., & Dawes, S. M. (1995). Techniques in Mental Workload Assessment. In J. R. Wilson & E. N. Corlett (Eds.), Evaluation of human work: A practical ergonomics methodology (pp. 749–782). Taylor & Francis.
• Mohd'Aizat, M. B. (2020). Mental Workload Assessment Among Healthcare Workers During Pandemic COVID-19 at Hospital Tunku Azizah/Mohd'Aizat Mohd Basari (Doctoral dissertation, Universiti Malaya).
• Moray, N. (1979). Models and Measures Of Mental Workload. Mental Workload: Its Theory And Measurement, 13-21.
• Muckler, F. A., & Seven, S. A. (1992). Selecting Performance Measures:" Objective" Versus" Subjective" Measurement. Human factors, 34(4), 441-455.
• Paas, F. G., & Van Merriënboer, J. J. (1993). The Efficiency of Instructional Conditions: An Approach To Combine Mental Effort and Performance Measures. Human factors, 35(4), 737-743.
• Rubio Valdehita, S., López Núñez, M. I., López-Higes Sánchez, R., & Díaz Ramiro, E. M. (2017). Development of the CarMen-Q Questionnaire for mental workload assessment. Psicothema.
• Rodríguez-López, A. M., Rubio-Valdehita, S., & Díaz-Ramiro, E. M. (2021). Influence of the COVID-19 Pandemic on Mental Workload and Burnout of Fashion Retailing Workers in Spain. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(3), 983.
• Seçer, İ. (2015). Üniversite Öğrencilerinde Okul Tükenmişliği İle Psikolojik Uyumsuzluk Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(1), 81-99.
• Spector, P. E., & Jex, S. M. (1998). Development of Four Self-Report Measures of Job Stressors and Strain: Interpersonal Conflict at Work Scale, Organizational Constraints Scale, Quantitative Workload Inventory, and Physical Symptoms Inventory. Journal of Occupational Health Psychology, 3, 356-367.
• Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş:(Temel İlkeler ve Lisrel Uygulamaları). Ekinoks.
• Tattersall, A. J., & Foord, P. S. (1996). An Experimental Evaluation of Instantaneous Self-Assessment As A Measure of Workload. Ergonomics, 39(5), 740-748.
• Tsang, J. A. (2006). The Effects of Helper İntention on Gratitude and İndebtedness. Motivation and emotion, 30, 198-204.
• Yeh, Y. Y., & Wickens, C. D. (1988). Dissociation of Performance and Subjective Measures Of Workload. Human Factors, 30(1), 111-120.