Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

KABİN ÜRETİMİ YAPAN BİR İŞLETMENİN KAYNAK ATÖLYESİNDE İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ RİSK DEĞERLENDİRMESİ

Yıl 2018, , 137 - 147, 29.12.2018
https://doi.org/10.33439/ergonomi.472012

Öz



Bu çalışmada traktör kabini ve tarım makineleri üreten bir
metal sanayi işletmesinin kaynaklar atölyesinde, iş sağlığı ve güvenliği ile
risk değerlendirme analizleri ele alınmıştır. İşletmenin kaynaklar
atölyesindeki tüm tezgahlar incelenerek, her bir tezgahta, başta kaynak gazı ve
ışın zararları olmak üzere iş kazası ve meslek hastalıklarına neden olan her
tehlike için Fine-Kinney ve Matris Yöntemleri ve REBA yöntemi ile de ergonomik
risk değerlendirmeleri yapılmıştır. Yüksek risk düzeyine sahip tüm noktalarda
riski azaltacak iyileştirme, çalışmaları yapılmıştır. a)Işının diğer insanlara
etkisini azaltmak için kaynak çevresindeki koruyucuların güçlendirilmesi veya
değiştirilmesi önerilmiştir. b)Kaynak gazının atölye içine yayılmasını önlemek
için, her tezgaha özgü aspiratör gücü tespit edilmiş, kaynak bölgesine uygun
davlumbaz tasarlanmıştır. Kaynak gazının işçiye olan direkt etkisini azaltmak
ve böylece riski kabul edilebilir düzeye düşürmek için ekonomik ve pratik lokal
havalandırma aparatları tasarlanmıştır. İşlemeye sunulan iyileştirme
çalışmaları ile kaynaklar atölyesinde belirlenmiş tüm yüksek riskler kabul
edilebilir (orta) seviyeye düşürülmüştür.



Kaynakça

  • Akay, D., Dağdeviren, M., Kurt, M. (2003). Çalışma Duruşlarının Ergonomik Analizi. Gazi Üniv. Müh. Mim. Fak. Der.,18 (3), 73-84.
  • Akpınar, T. (2014). İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından İşverenlerin Risk Değerlendirme Yükümlülüğü.
  • Atıcı, H., Gönen, D., Oral, A. (2015). Çalışanlarda Zorlanmaya Neden Olan Duruşların REBA Yöntemi ile Ergonomik Analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), 239-244.
  • Cömert, M., Yılmaz, H., Gebeşoğlu, B., Tutkun, E., Keskinkılıç, B., Soydal T. (2014). Kaynak İşçilerinde Pnömokonyoz Gelişimi Yönünden Risk Faktörlerinin Değerlendirilmesi. Ankara Medical Journal, 14(1), 11-14.
  • Esen, H., Fığlalı, N. (2013). Çalışma duruşu analiz yöntemleri ve çalışma duruşunun kas-iskelet sistemi rahatsızlıklarına etkileri. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 17(1), 41-51.
  • Gönen, D., Karaoğlan, A., Oral, A., Ocaktan, M., Cicibaş (2017). Bir Transformatör İşletmesinde Montaj Ünitesinin Ergonomik Analizi. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 21(5), 1067-1080.
  • Hignett, S.,McAtamney, L. (2000). Rapid Entire Body Assessment (REBA). Applied Ergonomics, 31, 201-205.
  • Kahya, E., Özkar, D. (2014). İş Güvenliği, ESOGÜ Yayın No : 246, Eskişehir.
  • Kara, Y., Atasagun, Y., Peker, A., (2014). Montaj Hatlarında Çalışma Duruşlarının REBA Yöntemi ile Analizi ve Ergonomik Risk Değerlendirmesi, 7. Uluslararası İş Sağlığı ve Güvenliği Konferansı, 5 - 7 Mayıs, İstanbul.
  • Kaymaz, Ö. (2014). Kaynak İşlerinde İş Kazası ve İşe Bağlı Sağlık Problemlerine Neden Olan Faktörler ve KKD Kullanımının Bu Faktörlere Etkileri Üzerine Çevresel ve Teknik Araştırma, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi.
  • Kocabaş, M., (2009). Ağır ve Tehlikeli İşlerde Çalışan İş Görenlerde Zorlanmaya Neden Olan Çalışma Duruşlarının Analizi, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Koç, S., Testik, Ö.M. (2016). Mobilya Sektöründe Yaşanan Kas-İskelet Sistemi Risklerinin Farklı Değerlendirme Metotları İle İncelenmesi Ve Minimizasyonu. Endüstri Mühendisliği Dergisi, 27(2), 2-27.
  • Özel, E., Çetik, O. (2010). Mesleki Görevlerin Ergonomik Analizinde Kullanılan Araçlar ve Bir Uygulama Örneği. Dumlupınar Üni. Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 22, 41-56.
  • Tan, O. (2008). Kaynak İşlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği, http://www.oktaytan.net/KAYNAKislerindeTehlike.pdf . Son Erişim : 18 Mart 2018.
  • Ulucan, H.F. (2016). Metal sektöründeki işyerlerinin ISG uygulamalarının ekonomik analizi. İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü. Ankara.
  • Ulutaş. İ., Gündüz T. (2017). Otomotiv Kablo İmalatında Ergonomik Risk Analizi. Uludağ Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, 22(2), 107-119.
  • Ünal, R. (2013). İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, http://www.isgum.gov.tr/rsm/file/ isgdoc/isgip/isgip_iyi_uygulamalar.pdf.
  • Ünal, R. (2015), İmalat Teknolojileri - Kaynak Teknolojileri, http://mf.dumlupinar.edu.tr/ ~runal/dersler/uretim/044kaynak.pdf
  • Yılmaz, H. D. (2015). Kaynak İşlerinde Maruz Kalınan Zararlı Gazların İşyeri Ortamına Yayılımının Fluent Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği Yazılımı İle Analiz Edilmesi. İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, Ankara.

OCCUPATIONAL HEALTH AND SAFETY RISK ASSESSMENT IN WELDING WORKSHOP AT A COMPANY MANUFACTURING CABIN

Yıl 2018, , 137 - 147, 29.12.2018
https://doi.org/10.33439/ergonomi.472012

Öz



In this study, occupational health and safety and risk
assessment analysis were handled at the welding workshop of a metal industry
that produces tractor cabin and other parts of agriculture business. All
operations in the welding work shop were examined and risk assessment was
carried out with Matrix and Fine-Kinney Methods for every factor causing work
accidents and occupational diseases, mainly welding gas and ray damage
improvement store duce risk in all the locations with a high level of risk,
studies have been conducted. a) It is proposed to strengten or replace
protectors around the source to reduce the effect of radiation on other people.
b) In order to prevent spreading of welding gas in to the workshop, each bench
specific extract or power is fixed and a hood suitable for the welding area is
designed. Economic and practical local ventilation devices are designed to
reduce the direct effect of welding gas on worker ship and lessen the risk to
acceptable level. All the high risks identified in there source workshop and
the improvement efforts submitted to the process have been reduced to
acceptable (moderate) levels.




Kaynakça

  • Akay, D., Dağdeviren, M., Kurt, M. (2003). Çalışma Duruşlarının Ergonomik Analizi. Gazi Üniv. Müh. Mim. Fak. Der.,18 (3), 73-84.
  • Akpınar, T. (2014). İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından İşverenlerin Risk Değerlendirme Yükümlülüğü.
  • Atıcı, H., Gönen, D., Oral, A. (2015). Çalışanlarda Zorlanmaya Neden Olan Duruşların REBA Yöntemi ile Ergonomik Analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 3(3), 239-244.
  • Cömert, M., Yılmaz, H., Gebeşoğlu, B., Tutkun, E., Keskinkılıç, B., Soydal T. (2014). Kaynak İşçilerinde Pnömokonyoz Gelişimi Yönünden Risk Faktörlerinin Değerlendirilmesi. Ankara Medical Journal, 14(1), 11-14.
  • Esen, H., Fığlalı, N. (2013). Çalışma duruşu analiz yöntemleri ve çalışma duruşunun kas-iskelet sistemi rahatsızlıklarına etkileri. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 17(1), 41-51.
  • Gönen, D., Karaoğlan, A., Oral, A., Ocaktan, M., Cicibaş (2017). Bir Transformatör İşletmesinde Montaj Ünitesinin Ergonomik Analizi. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 21(5), 1067-1080.
  • Hignett, S.,McAtamney, L. (2000). Rapid Entire Body Assessment (REBA). Applied Ergonomics, 31, 201-205.
  • Kahya, E., Özkar, D. (2014). İş Güvenliği, ESOGÜ Yayın No : 246, Eskişehir.
  • Kara, Y., Atasagun, Y., Peker, A., (2014). Montaj Hatlarında Çalışma Duruşlarının REBA Yöntemi ile Analizi ve Ergonomik Risk Değerlendirmesi, 7. Uluslararası İş Sağlığı ve Güvenliği Konferansı, 5 - 7 Mayıs, İstanbul.
  • Kaymaz, Ö. (2014). Kaynak İşlerinde İş Kazası ve İşe Bağlı Sağlık Problemlerine Neden Olan Faktörler ve KKD Kullanımının Bu Faktörlere Etkileri Üzerine Çevresel ve Teknik Araştırma, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi.
  • Kocabaş, M., (2009). Ağır ve Tehlikeli İşlerde Çalışan İş Görenlerde Zorlanmaya Neden Olan Çalışma Duruşlarının Analizi, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Koç, S., Testik, Ö.M. (2016). Mobilya Sektöründe Yaşanan Kas-İskelet Sistemi Risklerinin Farklı Değerlendirme Metotları İle İncelenmesi Ve Minimizasyonu. Endüstri Mühendisliği Dergisi, 27(2), 2-27.
  • Özel, E., Çetik, O. (2010). Mesleki Görevlerin Ergonomik Analizinde Kullanılan Araçlar ve Bir Uygulama Örneği. Dumlupınar Üni. Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 22, 41-56.
  • Tan, O. (2008). Kaynak İşlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği, http://www.oktaytan.net/KAYNAKislerindeTehlike.pdf . Son Erişim : 18 Mart 2018.
  • Ulucan, H.F. (2016). Metal sektöründeki işyerlerinin ISG uygulamalarının ekonomik analizi. İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü. Ankara.
  • Ulutaş. İ., Gündüz T. (2017). Otomotiv Kablo İmalatında Ergonomik Risk Analizi. Uludağ Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, 22(2), 107-119.
  • Ünal, R. (2013). İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, http://www.isgum.gov.tr/rsm/file/ isgdoc/isgip/isgip_iyi_uygulamalar.pdf.
  • Ünal, R. (2015), İmalat Teknolojileri - Kaynak Teknolojileri, http://mf.dumlupinar.edu.tr/ ~runal/dersler/uretim/044kaynak.pdf
  • Yılmaz, H. D. (2015). Kaynak İşlerinde Maruz Kalınan Zararlı Gazların İşyeri Ortamına Yayılımının Fluent Hesaplamalı Akışkanlar Dinamiği Yazılımı İle Analiz Edilmesi. İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, Ankara.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri / Research Articles
Yazarlar

Fatma Aydın 0000-0003-4374-0829

Çağla Çidem Bu kişi benim 0000-0003-1829-2825

Emin Kahya 0000-0001-9763-2714

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2018
Gönderilme Tarihi 18 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018

Kaynak Göster

APA Aydın, F., Çidem, Ç., & Kahya, E. (2018). KABİN ÜRETİMİ YAPAN BİR İŞLETMENİN KAYNAK ATÖLYESİNDE İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ RİSK DEĞERLENDİRMESİ. Ergonomi, 1(3), 137-147. https://doi.org/10.33439/ergonomi.472012

Dergi yılda 3 sayı (Nisan, Ağustos ve Aralık) olarak yayımlanmaktadır. Bu sayılara ek olarak Editörler Kurulu’nun kararıyla, Ulusal Ergonomi Kongresi’nde sunulan bildiriler “Özel Sayı” olarak yayımlanabilmektedir.