Yüksek Şiddetli Dar Alan Oyunlarının Futbolcuların Mevkilerine göre Farklı Fizyolojik ve Motor Becerileri Üzerine Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 1, 32 - 43, 30.06.2018

Veysel Küçük , Selçuk Tarakcı

Öz

Takım sporlarında mücadele eden sporcuların performans değerlendirmelerinde ve buna bağlı olarak

performans arttırma konusunda antrenörlere ve kondisyonerlere yön verecek bu çalışmada amacımız,

yüksek şiddetli dar alan oyunlarının (2x2, 3x3); futbolcuların mevkilerine göre anaerobik eşik ve

reaksiyon sürati (5metre) üzerine etkilerini araştırmaktır. Araştırmanın örneklem grubunun boy

ortalamaları 178.60±5.18cm, vücut ağırıkları ortalamaları 72±4.10 kg, BKİ ortalamaları 22.60±0,99,

yaşları ortalamaları 23.45±3.5 yıldır. En az 2 yıldır profesyonel lisanslı olarak futbol oynayan, haftanın 5

günü, günde 2 saat antrenman yapan 20 erkek futbolcu araştırmanın örneklem grubunu oluşturmaktadır.

Araştırmada, t testinin (ön test-son test) parametrik olmayan alternatifi olan Wilcoxon T testi modeli

kullanılmıştır. Anaerobik eşik 4 mmol/l kriter alınarak koşu ve kalp hızlarını Microsoft Excel Office

programında polinom hesabı ile belirlenmiştir. Reaksiyon Süratini belirlemek için 5m sprint testinden

elde edilen 2 derecenin en iyisi alınmıştır. Araştırmamıza katılan futbolculara 8 hafta süresince haftada

2 gün takım antrenmanlarının içerisinde yüksek şiddetli dar alan oyunları uygulanmış, ön test ve son

testleri 2 ay (8 hafta) ara ile haftanın aynı günü ve saatleri (10:00-16:00) arasında gerçekleştirilmiştir.

Araştırma bulgularına göre, profesyonel futbolcularda yüksek şiddetli dar alan oyunları sonrasında

anaerobik eşik performanslarında istatistiki olarak anlamlı düzeyde artış meydana geldiği belirlenmiştir

(P<0.05), reaksiyon sürati performansı üzerinde ön test ve son test farkına bakıldığında ise istatistiki

olarak fark bulunamamıştır (p>0,05). Ancak reaksiyon sürati performans ortalama değerleri göz önüne

alındığında; ön test (1,10sn) ve son test (1,04sn) arasında olumlu bir etki olduğu, tespit edilmiştir.

Buradan hareketle futbolda yapılacak antrenmanlarda bazı fizyolojik ve motor becerilerin gelişiminde

dar alan oyunlarının kullanılması aynı anda birden fazla özelliği geliştirme açısından ve antrenman

zamanının daha verimli kullanımı açısından faydalı olabilir.

Anahtar Kelimeler

Dar alan oyunları, Anaerobik eşik, Reaksiyon sürati

Kaynakça

• Aktaş S. (2013). Futbolda 3’e 3 Dar alan oyununda farklı toparlanma sürelerinin bazı fizyolojik parametrelere etkisi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Yüksek Lisans Tezi, Konya (Danışman: Doç.Dr. N. Erkmen).
• Aslan C. S. (2012) Dar Alan Oyunları İle İnterval Koşu Antrenman Yöntemlerinin Futbolcuların Seçilmiş Fiziksel Fizyolojik ve Teknik Kapasiteleri Üzerine Etkilerinin Karşılaştırılması. Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara (Danışman: Prof. Dr. G. Ersöz).
• Bangsbo J. (2003). Physiology of training. In: Science and soccer (edited by Reilly T and Williams A. M.). London, Routledge;13:47-58.
• Bekris E, Gissis I, Sambanis M, Milonys E, Sarakinos A, Anagnostakos K. (2012). The Physiological and Technical-Tactical Effects of an Additional Soccer Player’s Participation in Small Sided Games Training. Physical Training.
• Bizati Ö. (2010). Futbola özgü dar alan oyunlarında planlı gruplar oluşturmanın antrenman kalitesinin belirlemedeki önemi, Türkiye Klinikleri Journal of Sports Science; 2(2).
• Dellal A, Chamari H, Pintus A, Girard O, Cotte T, Keller D. (2008). Heart-Rate responses during smallsided games and short intermittent running training in elite soccer players. A comparative study. Journal of Strength and Conditioning Reaserch;22(5):1449-1457.
• Hadi G. (2015). Futbolda Dar Alan Çalışmalarıyla, Topsuz Sürat Çalışmalarının Sürat, Çeviklik, Hızlanma ve Beceri Özelliklerine Etkisinin İncelenmesi.Marmara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, Doktora Tezi.
• Helgerud J, Engen L. C, Wisloff U, Hoff J. (2001). Aerobic endurance training improves soccer performance. Medicine Science in Sports and Exercise, 33: 1925–1931.
• Hızal A, Açıkada C, Hazır T, Tınazcı C. (1997). Modifiye mekik koşusu testinin güvenilirliği ve geçerliliği. Hacettepe Journal of Sport Science. Spor Bilimleri Dergisi. 4, 3-12.
• Hoff J, Wisloff U, Engen L. C, Kemi O. J, Helgerud J. (2002). Soccer specific arobic endurance training. British Journal of Sports Medicine. 36:218-221.
• Impellizzeri F. M, Marcora S. M, Castagna C. (2006). Physiological and performance effects of generic versus specific aerobic training in soccer Players. International Journal of Sports Medicine; 27, 483- 492.
• Karatosun H. (2012). Futbol’da Fiziksel Performans Gelişimi. Birinci Baskı. Isparta: Altıntuğ Ofset.
• Kızılet A, Bozdoğan K. T. (2017). Genç Kadın Futbolcu Profilini Belirlemede Fiziksel, Fizyolojik ve Biomotor Özelliklerin Etkisi. İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi. Cilt (Vol) 7, Sayı (No) 2.
• Kızılet A, Erdem K, Karagözoğlu C, Topsakal N, Çalışkan E. (2004). Futbolcularda Bazı Fiziksel ve Motorik Özelliklerin Mevkiler Açısından Değerlendirilmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, IX, 3; 67-68.
• Köklü Y. (2013). Futbolda Dar (Küçük) Alan Oyunları Fizyolojisi ve Antrenmana Çıkarımlar. Pamukkale Üniversitesi Spor Bilimleri ve Teknolojisi Yüksekokulu. 5. Antrenman Bilimi Kongresi. Beytepe / Ankara.
• Köklü Y. (2011). Genç futbolcularda farklı gruplama yöntemlerinin 4x4 küçük alan oyunu performansı üzerindeki etkisi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi. Ankara.
• Little, T. (2009). Optimizing the use of soccer drills for physiological development. Strength and Conditioning Journal, 31(3):67–74.
• Little T, Williams A. G. (2006). Suitability Of Soccer Training Drills For Endurance Training. The Journal of Strength Conditioning Research, 20(2), 316–319.
• Mohr M, Krustrup P, Bangsbo J. (2003). Match performance of high – standard soccer players with special reference to development of fatigue. Journal of Sport Science, 21(7):519– 28.
• Rampinini E, Sassi A, Morelli A, Mazzoni S, Fanchini M, and Coutts A. J. (2009). Repeated-sprint ability in professional and amateur soccer players. Applied Physiology Nutrition Metabolism, 34:1048–54.
• Stolen T, Chamari K, Castagna C, Wisloff U. (2005). Physiology of soccer: An update. Sports Med, 35: 501–536.