Boş zaman günlük hayatımızı ve gelecek yaşantımızı belirleyen umutların ve hayallerin yer aldığı iç
dünyamızda özgürlüğü hissettiğimiz zamanlardır. Bu zamanın yönetiminde ise kişisel beceri yanında
sosyal ortamdan kaynaklı birçok etkinin varlığı söz konusudur. Bu çalışmanın amacı, “Boş Zaman Yönetimi
Ölçeğinin” uygulamasını yapmaktır. Araştırmaya Marmara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde
öğrenim gören 170 üniversite öğrencisi katılmıştır. Ölçek 15 madde ve 4 alt boyuttan oluşmaktadır. Bu
alt boyutlarda yer alan “boş zaman tutumu”, “programlama”, “amaç belirleme ve yöntem”, “değerlendirme”
boyutları demografik bilgiler ile incelenmiştir. Boş zaman yönetimi ölçeğinin dört alt boyutu ile yaş, sınıf,
öğrenim gördükleri bölüm ve serbest zaman aktivitesi arasındaki ilişkiler çoklu korelasyon analizi ile
araştırılmıştır.
Araştırmanın sonuçlarına göre, öğrencilerin yaşları, sınıfları ile programlama alt boyutu arasında pozitif
ilişki olduğu görülmüştür. Haftalık serbest zaman aktiviteleri, öğrencilerin bölümleri ile amaç belirleme
ve yöntem alt boyutunda kuvvetli pozitif yönde bir ilişkini olduğu tespit edilmiştir. Boş zaman tutumu alt
boyutu ile sınıflar arası negatif bir ilişki varken serbest zaman aktivite sayısı ile pozitif yönde ilişki olduğu
görülmüştür.
Free time is when we feel freedom in our inner world, where hopes and dreams determine our daily life
and future life. Besides the personal skills, there are many sources from the social environment influencing
the management of this time. The aim of this study was to implement the “Free Time Management Scale”.
A total of 170 university students enrolled to Marmara University, Faculty of Sport Sciences participated in
the study. The scale consists of 15 items and 4 sub-dimensions. “Goal and priority setting”, “planning”, “free
time attitude”, and “evaluation” dimensions in these sub-dimensions were examined with demographic
information. The Cronbach’s alpha value of the scale was 0.72. Since the data were distributed normally,
two independent sample tests and independent samples t-test were used along with Pearson Correlation
time management scale, age, class, department where they study and leisure time activity were investigated
by multiple correlation analysis.
According to the results of the study, there was a positive relationship between the students’ ages, their
classes and the programming sub-dimension.It was determined that there was a strong positive relationship
between weekly free time activities, students’ departments, goal setting and method sub-dimension. While
there was a negative relationship between leisure time sub-dimension and the classes, there was a positive
relationship with the number of leisure activities.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | 2020 Haziran |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 5 Sayı: 1 |