Türk hukukunda konusu para olan tüketim ödüncü sözleşmeleri, Borçlar Kanunu ve Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’da düzenlenmiştir. Ticari ödünç sözleşmelerinde taraflar arasında kararlaştırılmamış olsa dahi faiz istenebileceği Borçlar Kanun’unda açıkça düzenlenmiştir. Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’da da “tüketici kredisi sözleşmeleri, kredi verenin tüketiciye faiz veya benzeri menfaat karşılığında ödünç veya benzeri finansman araçlarıyla kredi verdiği veya kredi vermeyi taahhüt ettiği sözleşme” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımdan da ödünç verenin faiz alma hakkının bulunduğu sonucu çıkarılmaktadır. Bu tip sözleşmelerde tüketici ve tacirler bazı sebeplerle kısmi ödemede bulunma ya da yeniden yapılandırma yolunu tercih etmektedirler.
Erken ödeme veya yeniden yapılandırma yoluna başvurulduğun-da taraflar bir takım haklara sahip olurken bir yandan da yükümlülük altına girmektedir Kredi alan taraf erken ödeme ve yeniden yapılan-dırma halinde bir takım ücretleri ödemekle yükümlü tutulmaktadır. Bu yükümlülüklerin sözleşmede kapsamının belirtilmemesi, tüketici-nin bilgilendirilmemesi, tüketicinin serbest iradesi ile ödemeyi kabul etmemiş olmasından kaynaklanmaktadır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | Özel Hukuk |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Ekim 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 16 Sayı: 2 |
Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.