Öz
İşrâkilik, Şeyhu’l İşrâk olarak da anılan Maktul
Sühreverdî’nin kurduğu mistik ve teosofik felsefe olarak bilinir. Çeşitli
kaynaklara göre Sühreverdî, Hicri 549 yılında İran’ın Sühreverd Kasabasında
doğmuştur. İlk gençlik yıllarında Merâga’ya gitmiş ve orada Fahreddin
er-Râzî’nin de hocası olan Mecdüddin el-Cîlî’den felsefe ve fıkıh usulü
öğrenimi görmüştür. Ardından tahsilini sürdürmek amacıyla İsfahan’a geçen
Sühreverdî’nin, İsfahan’daki tahsili esnasında İbn Sînâ geleneğini tamamıyla
özümsediği anlaşılmaktadır. Sühreverdî el Maktul’ün en meşhur eseri Hikmetü’l İşrâk olmakla
beraber fikir ve düşüncelerinin daha iyi anlaşılabilmesi için diğer eserlerinin
de okunmasının gerekliliği muhakkaktır. Bu bağlamda Sühreverdî’nin üç kitabının
tahkiki ve tercümesi yapılarak ilim dünyasının istifadesine sunulmuştur.
Eserlerin Bunlardan Heyâkilu’n Nur daha önce çevrilmiş, Kelimetu’t
Tasavvuf ve Risaletü’l Ebrac ise ilk defa tercüme edilmiştir. Eserlerin
tahkik ve çevirisi Prof. Dr. Ahmet Kâmil Cihan editörlüğünde Salih Yalın, Arsan
Taher ve Hatice Göktaş tarafından yapılmıştır.