Konferans Bildirisi
BibTex RIS Kaynak Göster

WATER MITE SPECIES OF THE GENUS HYGROBATES KOCH, 1837 (ACARI: HYDRACHNIDIA: HYGROBATIDAE) FROM SIIRT PROVINCE AND A NEW RECORD FOR THE TURKISH FAUNA: HYGROBATES (S.STR.) ANGUSTIPALPIS K.O. VIETS, 1982

Yıl 2014, , 57 - 64, 06.06.2014
https://doi.org/10.18185/eufbed.57726

Öz

In this study, Hygrobates Koch, 1837 species collected from Siirt province were determined. Hygrobates (s.str.) angustipalpis K.O. Viets, 1982 is a new record for the Turkish fauna. This species, only known from Israel and Iran, can easily be distinguished from Hygrobates (s.str.) calliger Piersig, 1896 by the more slender and longer ventrodistal projection of P-2. The morphological characteristics and habitats of this new record are reevaluated. Hygrobates (s.str.) calliger Piersig, 1896, H. (s.str.) fluviatilis (Ström, 1768) H. (s.str.) nigromaculatus Lebert, 1879 ve H. (s.str.) trigonicus Koenike, 1895 are recorded for the first time from the Siirt Province. Furthermore, it has been presented a list of the species of the genus Hygrobates known from Turkey with their distributions in Turkey and the world.

Kaynakça

  • Dilkaraoğlu, S. 2012. Kemaliye İlçesi (Erzincan) Su Kenelerinin (Acari: Hydrachnidia) Sistematik Yönden İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
  • Erman, O., Pešić, V., Esen, Y. and Özkan, M. 2010. A checklist of the water mites of Turkey (Acari: Hydrachnidia) with description of two new species, Zootaxa, 2624, 1–48.
  • Erman, O., Tellioğlu, A., Çitil, C. ve Özkan, M. 2008. Türkiye Faunası İçin Yeni Hygrobates Koch, 1837 (Hygrobatidae: Hydrachnidia: Acari) Türleri, Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 20 (1), 1–
  • Esen, Y. 2011. Bingöl İli Su Kenelerinin (Acari: Hydrachnidia) Sistematik Yönden İncelenmesi. Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
  • Gülle, P. 2010. Antalya İli Su Kenesi (Hydrachnidia: Acari) Faunası. Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
  • Matsumoto, N., Dick, M. and Mawatari, S.F. 2005. Water Mites of the Genus Hygrobates (Acari: Parasitengona: Hygrobatidae) from Hokkaido, Northern Japan, Journal of Natural History, 39 (21), 1893–1945.
  • Pešić, V. and Saboori, A. 2007. A checklist of the water mites (Acari: Hydrachnidia) of Iran, Zootaxa, 1473, 45–68.
  • Pešić, V., Smit, H., Gerecke, R. and Di Sabatino, A. 2010. The water mites (Acari: Hydrachnidia) of the Balkan peninsula, a revised survey with new records and descriptions of five new taxa, Zootaxa, 2586, 1– 100.
  • Viets, K. 1956. Die Milben des Süsswassers und des Meeres. Hydrachnellae et Halacaridae (Acari). VEB Gustav Fischer Verlag, Jena.
  • Viets, K.O. 1982. Zwei neue Arten von Wassermilben aus Israel (Acari, Hydrachnellae, Hygrobatidae), Gewässer und Abwässer, 68/69, 59–70.

SİİRT İLİ HYGROBATES KOCH, 1837 (ACARİ: HYDRACHNİDİA: HYGROBATİDAE) TÜRLERİ VE TÜRKİYE FAUNASI İÇİN YENİ BİR KAYIT: HYGROBATES (S.STR.) ANGUSTİPALPİS K.O. VİETS, 1982

Yıl 2014, , 57 - 64, 06.06.2014
https://doi.org/10.18185/eufbed.57726

Öz

Bu çalışmada, Siirt ilinden toplanan Hygrobates Koch, 1837 türleri değerlendirilmiş ve Hygrobates (s.str.) angustipalpis K.O. Viets, 1982’in Türkiye faunası için yeni kayıt olduğu belirlenmiştir. Sadece İsrail ve İran’dan bilinen bu tür, Hygrobates (s.str.) calliger Piersig, 1896’dan P-2’nin alt ucundaki çıkıntının daha ince ve uzun olmasıyla kolayca ayrılmaktadır. Bu türün tanımı ve habitat bilgileri örneklerimiz üzerinden yeniden gözden geçirilmiştir. Hygrobates (s.str.) calliger Piersig, 1896, H. (s.str.) fluviatilis (Ström, 1768) H. (s.str.) nigromaculatus Lebert, 1879 ve H. (s.str.) trigonicus Koenike, 1895 Siirt ilinden ilk defa kaydedilmiştir. Ayrıca, Türkiye’den bilinen Hygrobates türlerinin listesi ile Türkiye’deki ve dünyadaki yayılışları verilmiştir.

Kaynakça

  • Dilkaraoğlu, S. 2012. Kemaliye İlçesi (Erzincan) Su Kenelerinin (Acari: Hydrachnidia) Sistematik Yönden İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
  • Erman, O., Pešić, V., Esen, Y. and Özkan, M. 2010. A checklist of the water mites of Turkey (Acari: Hydrachnidia) with description of two new species, Zootaxa, 2624, 1–48.
  • Erman, O., Tellioğlu, A., Çitil, C. ve Özkan, M. 2008. Türkiye Faunası İçin Yeni Hygrobates Koch, 1837 (Hygrobatidae: Hydrachnidia: Acari) Türleri, Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 20 (1), 1–
  • Esen, Y. 2011. Bingöl İli Su Kenelerinin (Acari: Hydrachnidia) Sistematik Yönden İncelenmesi. Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Elazığ.
  • Gülle, P. 2010. Antalya İli Su Kenesi (Hydrachnidia: Acari) Faunası. Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
  • Matsumoto, N., Dick, M. and Mawatari, S.F. 2005. Water Mites of the Genus Hygrobates (Acari: Parasitengona: Hygrobatidae) from Hokkaido, Northern Japan, Journal of Natural History, 39 (21), 1893–1945.
  • Pešić, V. and Saboori, A. 2007. A checklist of the water mites (Acari: Hydrachnidia) of Iran, Zootaxa, 1473, 45–68.
  • Pešić, V., Smit, H., Gerecke, R. and Di Sabatino, A. 2010. The water mites (Acari: Hydrachnidia) of the Balkan peninsula, a revised survey with new records and descriptions of five new taxa, Zootaxa, 2586, 1– 100.
  • Viets, K. 1956. Die Milben des Süsswassers und des Meeres. Hydrachnellae et Halacaridae (Acari). VEB Gustav Fischer Verlag, Jena.
  • Viets, K.O. 1982. Zwei neue Arten von Wassermilben aus Israel (Acari, Hydrachnellae, Hygrobatidae), Gewässer und Abwässer, 68/69, 59–70.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mühendislik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yunus Esen

Yücel Kaya Bu kişi benim

Orhan Erman Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 6 Haziran 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014

Kaynak Göster

APA Esen, Y., Kaya, Y., & Erman, O. (2014). SİİRT İLİ HYGROBATES KOCH, 1837 (ACARİ: HYDRACHNİDİA: HYGROBATİDAE) TÜRLERİ VE TÜRKİYE FAUNASI İÇİN YENİ BİR KAYIT: HYGROBATES (S.STR.) ANGUSTİPALPİS K.O. VİETS, 1982. Erzincan University Journal of Science and Technology, 7(1), 57-64. https://doi.org/10.18185/eufbed.57726