Klasik
Türk şiirinde sevgili, her yönüyle idealize edilmiş bir tiptir. Güzellik
öğeleri, tavırları ve hareketlerinden, ayak bastığı toprağa kadar ona ait veya
onunla ilgisi bulunan her şey en ince algı ve tasavvurlar eşliğinde şiire
aktarılmaya çalışılır. Bu çaba, doğal olarak onun sözleri için de geçerlidir.
Şairler onu konuştururken sözlerini hem içerik hem de biçim ve üslup bakımından
büyük bir özenle şiire yansıtır ve böylece inceliklerle dolu bir anlatım ortaya
koyarlar. Bu çalışma, bu incelikleri ve bunlarla ilgili özellikleri âşık ile
sevgilinin karşılıklı konuşmalarını içeren mürâca’a tarzdaki örnek metinler
üzerinden sergilemeye yöneliktir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Aralık 2016 |
Gönderilme Tarihi | 22 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: ÖS-III |