DAĞITILMIŞ KAMU HİZMETİ MODELİ BAĞLAMINDA KAFKAS ÜLKELERİNDEKİ KAMU HİZMETİ YAYINCILIĞININ AZERBAYCAN ÖRNEĞİ ÜZERİNDEN ANALİZİ

Yıl 2016, Cilt: 9 Sayı: 2, 181 - 190, 21.12.2016

Gönül Cengiz

Öz

1991 yılında
Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği dağıldıktan sonra özgürlüğüne kavuşan
ülkeler yayıncılık alanında da özgürleşme girişiminde bulunmuşlardır. Bu
girişimlerden biri de demokrasi gereği kamu hizmeti yayıncılığı anlayışının
ortaya çıkması idi. Uygulamaya konulduğu dönemlerden itibaren birçok bağımsız
post Sovyet ülkelerinde kamu yayıncılığı yayın ilkeleri konusunda başarılı
olamamıştır.

Bu çalışmada
amaç, Azerbaycan timsalinde Kafkas ülkeleri kamu yayıncılığı hizmetinin
gelişimini kamu yayıncılığı ve modelleri kavramı bağlamında araştırmaktır. 

Sovyet
döneminde kamu hizmeti yayıncılık anlayışından uzak olan bu ülkeler
bağımsızlıklarını kazandıktan sonra uluslararası kamu hizmeti modellerini örnek
almaya çalışmışlardır. Fakat liberal bir yayıncılık anlayışına sahip olmaya
çalışılsa da, ülkelerdeki rejimler gereği bu pek de mümkün olamamaktadır.

Kafkas
ülkelerindeki kamu yayıncılığı analiz yöntemi ele alınarak incelenmiştir. Aynı
zamanda yapılan bu çalışmanın sonucunda Azerbaycan Cumhuriyetindeki kamu
kanalının tamamen dağıtılmış kamu hizmeti modelinde tezahür ettiği
görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kamu Yayıncılığı, Kamu Yayıncılık Modelleri, Azerbaycan Kamu Yayıncısı

ANALYSİS OF DİSTRİBUTED MODEL FOR PUBLİC SERVİCE İN THE CONTEXT OF PUBLİC SERVİCE BROADCASTİNG İN THE CAUCASUS: EXAMPLE OF AZERBAİJAN

Öz

Countries gained freedom after the collapse of the Soviet Union in 1991
have attempted emancipation in the broadcasting field. The need of democracy
one of these initiatives were the emergence of the concept of public service
broadcasting. Since the period in which they put into practice in several
independent post-Soviet states did not succeed in public broadcasting
programming principles.

The purpose of this study is to investigate the development of public
broadcasting service in the Caucasian like Azerbaijan in the context of the
concept of public broadcasting and models.

These countries were far away from concept of public service
broadcasting in the Soviet era, but after gaining their independence they tried
to follow the models of international public services. However as required by
the regimes in these countries, tries to have the liberal broadcasting concept
can be hardly possible.

Public broadcasting in the Caucasian countries will be examined by the
method of analysis. At the same time the results of this study, in Azerbaijan
entirely of public channel is manifested in distributed model of public
broadcasting service.

Anahtar Kelimeler

Public Broadcasting, Public Broadcasting Models, Azerbaijan Public Broadcasting

Kaynakça

• AKGÜNER Tayfun (1996). http://www.yasader.org/web/yasama_dergisi/2012/sayi20/5-37.pdf, aktaran Dr. Mine Yıldız, “Siyasal İletişim Aracı Olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi Televizyonu”, ss. 5-37, Erişim Tarihi: 11.04.2015.
• AKGÜNER Tayfun (1998). “Kamu Hizmeti Yayıncılığı”, sayı 7, s.288, http://www.journals.istanbul.edu.tr/iuifd/article/view/1019014881/1019014091, ss. 285-296. Erişim tarihi: 10.01.2015
• AZİZ Aysel (2006). Televizyon ve Radyo Yayıncılığı. Turhan Kitabevi Yayınları, Ankara.
• BUDAK Leyla (2011). “Bağımsızlığının Yirminci Yılında Azerbaycan Medyasının Genel Durumu”, Türkbilim Haziran, sayı: 6, ss. 1-13.
• ALİZADE Yalçın ve Muharremli Gulu. (2006). Azerbaycan Efiri (Yayını), Tarih ve Çağdaşlık. Nurlan Yayınları, Bakü.
• FOURİE Pieter J (2010). Distributed public service broadcasting as an alternative model for public service broadcasting in South Africa , “Communicare Volume 29 (2) December, ss.1-25.
• İnternyus Azerbaycan Toplumsal Birliği Yayınları. (2005). Azerbaycan’da Enformasyon Araçlarının Genel Değerlendirilmesi. Bakü.
• JAKUBOWICZ Karl (2004). “A Square Peg in a Round Hole: The EU’s Policy on Public Service Broadcasting”. European Culture and the Media: Channing Media-Channing Europe Series Volume 1 içinde. Ed: Ib Bondebjerg ve Peter Golding. Bristol: Intellect Books, ss.277-303.
• KAYMAS Serhat (2013). “Kamu Hizmeti Ve Siyasal Despotizm Arasında Kamu Yayıncılığını Yeniden Düşünmek: 2002-2012 Kesitinde Türkiye’de Kamusal Yayıncılık”, İletişim Çalışmaları Dergisi / Journal of Communication Studies, Sayı: 5, Haziran, ss. 84-130.
• KNYAZGIZI Gültekin (2005). “İTV’nin Seviyesi Şimdilik Çok Aşağıdır” Azatlık Gazetesi, Sayı:Eylül, s.5.
• MUHARREMLİ Gulu (2003). İçtimai Televizyon, Prensipler, Gerçekler, Perspektifler. BaküNeşr Yayınları, Bakü.
• MUTLU Erol (2001). “Ne Olacak Bu Kamu Yayıncılarının Hali?”, (der) D. Beybin Kejanlıoğlu, Sevilay Çelenk, Gülseren Adaklı, Medya Politikaları, Ankara: İmge.
• YILMAZ Vacit Ertan (2010). “Kamu Politikası Yaklaşımı Çerçevesinde Türkiye’de Kamu Hizmeti Yayıncılığının Analizi (1960-2006)”, Ankara Üniversitesi, doktora tezi, danışman Prof. Dr. Metin Kazancı.
• VURAL Sacide (1994). Kitle İletişiminde Denetim Stratejileri. Özışık Matbaacılık, Ankara.
• YTREBERG Espen (2002). “İdeal types in public service television: paternalists and bureaucrats, charismatics and avant-gardists”, Media, Culture and Socety, vol.24, No. 6, ss. 759-774.