ÖZET: Osmanlı Kırım’ı kaybettikten
sonra büyük devlet kategorisinden çıkmaya başlamış ve 1915 Viyana Kongresinden
sonra ise Avrupalı büyük devletlerin kendi aralarındaki sorunları bir süre için
çözmesinden sonra onlar için bir hedef ülke haline gelmiştir. Kırım Osmanlının
süvari kaynağı olması bakımından çok önemli bir bölge özelliği taşımaktaydı. Bu
nedenle 19. Yüzyıl Osmanlı için hiç de kolay olmamıştır. 1827 tarihinde Osmanlı-Mısır donanmasının İngiliz, Fransız ve
Rus donanması tarafından Navarin
önlerinde yakılması önemli bir dönüm noktasıdır. Bu olayda Osmanlı donanması, Rusya’ya avantaj
sağlayacak şekilde yok edilmiş oluyordu. Bundan sonra Osmanlılar, bir anda
donanması olmayan bir deniz imparatorluğuna dönüşmüştür.
Navarin
Savaşının sonuçları Osmanlı’nın yıkılışına kadar gider. Her şeyden önce
Osmanlı’nın büyük kayıpları bu olaydan sonra başladı. Donanmasının yok edilmesi
yanında, Yeniçerilerin ortadan kaldırılması ancak yerine yeni bir ordunun
oluşturulamaması felaketlere varan sonuçlara yol açtı. Ordu bir kültürdü ve bir
kez bu kültür ortadan kaldırıldıktan sonra yeni kültürün oluşturulması kısa bir
sürede mümkün olmamaktadır.
Ancak
Osmanlılar yüzyılların birikimi ile bu zor olayı başarmışlar ve en kötü şartlar
altında bile yüzyılların verdiği birikimle yeni bir orduyu
oluşturabilmişlerdir. Kurulan bu ordu I. Dünya savaşında dünyanın önde gelen
devletlerine karşı umulmadık bir direnç göstermiş ve dünya güç dengelerinin
değişmesinde etkili rol oynamıştır. Bu açıdan bakıldığında Osmanlı Savaş
Kültürünün incelenmesi ve bu kültürü oluşturan dinamiklerin ortaya çıkarılması
Harp Tarihi açısından önemli bir kazanç olacaktır.
Osmanlı Osmanlı Ordusu Savaş Kültürü Harp Tarihi I. Dünya Savaşı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 10 Mart 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 11 Sayı: 1 |