Katılımcı Kent Konseyi Modeli

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 76 - 91, 23.10.2019

Serkan Bektaş

Öz

Öz: Uluslararası anlaşmaların öngördüğü, katılımcı ve
demokratik bir yerel yönetim oluşturmak amacıyla kurulan kent konseylerinin
günümüz yerel yönetimlerdeki işlevselliği ve konseylerin uygulamada
karşılaştıkları sorunlara getirilen çözüm önerileri makalenin ana konusunu
oluşturmaktadır. Makalede ayrıca, kent konseylerini kentteki kurum
temsilcilerinden oluşan ve belediye yönetimine bağlı bir çalışma organı olarak
değerlendiren genel görüşün aksine, bu konseylerin kentli bireylerden oluşan ve
kent yönetimiyle ilgili görüşlerin bir arada toplandığı yerel meclisler olduğu
savunulmuştur. Katılımcı kent konseyi olarak adlandırılan, yeni bir kent
konseyi modeli ortaya konulmuştur. Bu model tasarlanırken, Fikri Sönmez’in
Fatsa modelinden yola çıkılmıştır. Sözü edilen model, alt birimleriyle birlikte
açıklanmış ve günümüz kent konseyleri uygulamalarında ortaya çıkan sorunların
yeni modelin uygulanmasıyla son bulabileceği öngörülmüştür. 

Anahtar Kelimeler

Kent konseyleri, Katılımcı Yerel Yönetimler

Kaynakça

• Bozkurt, Y. (2014). Yerel Demokrasi Aracı Olarak Türkiye’de Kent Konseyleri: Yapı, İşleyiş Ve Sorunlar. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 232
• Çörtoğlu, F.Z. (2009). Avrupalılaşma Sürecinde AB Çevre Politikası ve Yerindenlik İlkesi. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 29-46
• Demirbilek, S. (2011). İki Darbe Bir Yaşam Terzi Fikri. İstanbul: Ozan Yayıncılık.
• Ergün, B. (2008). Mahalli İdareler Ve Yerinden Yönetim Bilim Dalı Belediyelerde Yönetime Katılım Ve Zeytinburnu Belediyesi Kent Konseyi Uygulaması. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü KamuYönetimi Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
• Güler, E. & Önder, Ö. (2016). Türkiye’de Yerel Demokrasi Açısından Kent Konseyleri Üzerine Bir Araştırma: Kütahya Kent Konseyi Örneği. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 82
• İnaç, H. & Ünal, F. (2007). Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı Ve Türkiye’de Belediyeler. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 68-89
• Keleş, R. (1995). Yerel Yönetimler Özerklik Şartı Karşısında Avrupa ve Türkiye. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 3-19
• Keleş, R. (2000). Yerinden Yönetim ve Siyaset. İstanbul: Cem Yayınevi.
• Kestellioğlu, G. (2017). Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri: Kahramanmaraş Örneği, Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 128
• Kılavuz, F. & Cihan, Y. (2017). Yerel Yönetimler Maliyesi Çerçevesinde Toplumcu Belediyecilik: Fatsa ve Ovacık Örneği. Toplum ve Demokrasi Dergisi, 122-138
• Özgişi, T. (2012). Türkiye Parlamento Tarihinde Cumhuriyet Senatosu. Ankara: TBMM Kültür, Sanat ve yayın Kurulu Yayınları.
• Sönmez, F. (2017). Devrimci Fatsa Manifestosu Fikri Sönmez. İstanbul: Redaksiyon Kitap.
• Tan, K. & Kara, H. (2015). Kent Konseylerinin Sorunları Üzerine Bir İnceleme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 86
• Toksöz, F., Özgür, A. E., Uluçay, Ö., Koç, L., Atar, G., & Akalın, N. (2009). Yerel Yönetim Sistemleri. TESEV Yayınlar, 27.Yaman, M. & Küçükşen, M. (2018). Yerel Demokrasinin Gelişimi Sürecinde Kent Konseylerinin Rolü Ve İşlevselliği. İşletme Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 70
• Yazıcıoğlu, R. (1998). Bu Sistem Değişmeli. İstanbul: Birey Yayıncılık.
• Yıldırım, U.& Öner, Ş. (2003). Sürdürülebilir Kalkınma Yaklaşımının Türkiye'ye Yansımaları. Çağdaş Yerel Yönetimler, 15-41.