İnsanoğlu
çevresiyle farklı şekil ve düzeylerde ilişkiler kurar. Bu yazıda bu ilişkilerden
“tanıma ve bilme” adı verilen ilişki sosyal bilimler felsefesi açısından ele
alınacaktır. Bu bağlamda; bir kimseyi bilme çabası içindeyken onunla mutlak
empati kurmanın gerekip gerekmediği, bu mümkün değilse onu bilme iddiasının ne
kadar yerinde olduğu, zaman zaman Kur’an ayetleriyle karşılaştırmalı olarak
sergilenmeye çalışılacaktır.
Human
beings establish relationships with their milieu in different ways and on
different levels. In this paper, the relationship between recognizing and
knowing will be discussed from the perspective of the philosophy social
sciences. In this context, by considering relevant Koranic verses; the question
that if we are in the exigency of absolute empathy when we are in need of
knowing somebody and when this kind of empathy is not possible, if it is proper
to claim to have knowing about her/him, will be analyzed.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mayıs 2013 |
Gönderilme Tarihi | 5 Ocak 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Sayı: 26 |