Felsefe, Demokrasi ve İslam

Yıl 2014, Sayı: 29, 195 - 200, 10.12.2014

Ayşe Çil

Öz

Felsefenin tanımıyla
başlayacak olursak; bilmeyi sevmek olarak açıklanabile­cek felsefe, ilk olarak
akıl ile yola çıkmaktadır. Bilgiye ulaşmak için her zaman bir şüphe gereklidir.
Akıl, metodik olarak tabiata ve olgulara şüpheyle yaklaşmaktadır. O halde,
kainata ve bilgiye yaklaşım açısından, felsefe, diğer bilimlerden farklı bir
çerçeveye oturmaktadır. O, en üst mertebeyi otorite olanı sorgulayarak
almaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Felsefe, Demokrasi, İslam

Philosophy, Democracy and Islam

Öz

Kaynakça

• Taner Timur, Habermas’ı Okumak, İstanbul: Yordam Kitap, 2008. G. Robinson& J. Rundell, Tahayyül Gücünü Yeniden Düşünmek, çev. Ertuğrul Başer, İstanbul: Ayrıntı Yay., 1999. Roger Trigg, Sosyal Bilimleri Anlamak, çev. Beyza Sümer, Filiz Ülgüt, İstanbul: Babil, 2001. John A. Hannigan, “Toplumsal Hareket Teorisi ve Din Sosyolojisi: Yeni Bir Senteze Doğru”, çev. Cemile Zehra Köroğlu, Toplum Bilimleri Dergisi, 6 :11, 2012.
• Meral Özbek, Kamusal Alan, İstanbul: Hil. S. Connor, Postmodernist Culture: An Introduction to Theories of the Contemporary, New York: Basil Blackwell, 1989. David West, Kıta Avrupası Felsefesine Giriş, çev. Ahmet Cevizci, İstanbul: Paradigma, 1998. S. White, Political Theory and Postmodernism, Cambridge and New York: Cambridge University Press, 1991. Annemarie Pieper, Etiğe Giriş, çev. Veysel Atayman, Gönül Sezer, İstanbul: Ayrıntı Yay, 1999. Uwe Japp, “Hermeneutik, Filoloji ve Edebiyat”, Hermeneutik Üzerine Yazılar, der. Doğan Özlem, İstanbul: İnkılap Yay. 2003.