Television can draw up a right framework for children to communicate with religion in a positive way, as well as adversely affect the process of religious knowledge and cause “false” or “ biased ”attitudes and behaviors related to religious concepts and issues. Children are confronted with religion and religious values at a time when the mental and emotional status of them are in still formation. During this period, mental designs and guidance provided by TVs – and particularly cartoons – become more important. One of the hypotheses of this study is that religious language is a discourse containing the content that enables the implementation of religion in life. In addition to this, it is assumed that the language of religion is a domain that covers all kinds of concepts and symbols referring to religious beliefs and religion-oriented life. On the basis of these, this study seeks answers to the following questions about the language of religion: Is the language of religion created by cartoons broadcasted on television? If so, what framework is established regarding religion and its place in daily life? And what kind of informational processes are followed to achieve this framework? Descriptive analysis method was used in the study. Due to the limitations of access, four television channels were selected from among the terrestrial TV channels, two of them operate under foreign ownership and the others are in domestic ownership. With the purposeful sampling model, a representative sample was chosen from the broadcasts of the selected televisions. It is targeted that the findings will contribute to both communication and religious sciences.
Religious education Child-Religion Relationship Cartoons Communication Sciences
Televizyon; çocukların din ile iletişimlerinde onlara olumlu bir çerçeve ile doğru bir yol haritası çizebileceği gibi, dini bilgilenme süreçlerini olumsuz yönde etkileyip, çocukların dini kavram ve konulara ilişkin “yanlış” ya da “yanlı” tutum ve davranışlar geliştirmelerine de neden olabilir. Çocukların zihinsel ve duygusal dünyalarının yeni şekillendiği, dolayısıyla da din ve dini değerler ile henüz karşılaştıkları bir dönemde TV içerikleri, özellikle de çizgi filmler tarafından gerçekleştirilen bu zihinsel tasarımlar ve yol göstericilikler çok daha önemli hale gelmektedir. Bu çalışmada dinin, yaşam içerisinde aktif kılınmasını sağlayıcı nitelikte içerikleri ve dinin mesajlarını iletmek için kullanılan, dini inanca ve din odaklı yaşama gönderme yapan her türlü kavram ve sembolü kapsayan bir alan olarak din dilinin, televizyonda yayınlanan çizgi filmler aracılığıyla oluşturulup oluşturulmadığı, oluşturulması halinde nasıl bir bilgilenme sürecinden ilerlenerek, dine ve dinin gündelik yaşam içerisindeki yerine ilişkin nasıl bir çerçeve kurulduğu incelenmiştir. Çalışmada betimsel analiz yöntemi kullanılmış; izlenebilirlik ve erişim esasları dikkate alınarak, karasal yayın yapan kanallar içerisinden, ikisi yabancı sahiplik, diğer ikisi ise yerli sahiplik yapısında olan dört televizyon kanalı tercih edilmiş, amaçlı örneklem modeliyle yayınların içerisinden temsil edici nitelikte örneklem seçilmiştir. Elde edilen bulguların hem iletişim, hem de din bilimleri alanına katkıda bulunması hedeflenmiştir.
Din eğitimi Çocuk-Din İlişkisi Çizgi Filmler İletişim Bilimleri Çocuk-TV İlişkisi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2020 |
Gönderilme Tarihi | 11 Kasım 2019 |
Kabul Tarihi | 7 Mart 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 12 |
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (ESOGUIFD) Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.