As a result of the Arab Spring, peaceful protests that began in Syria in March 2011 gradually evolved into a civil war, leading to the formation of numerous armed groups fighting against the regime. In addition to transnational radical religious groups like al-Qaeda and ISIS, several "local jihadist groups" inspired by Islamist and Salafi traditions also became involved in this conflict. Previous studies on the subject have categorized these local jihadist groups within the framework of traditional religious radicalism, akin to al-Qaeda and ISIS. This study, however, aims to demonstrate that jihadi groups active during the civil war do not constitute a monolithic structure. By analyzing the ideological and strategic differences between Ahrar al-Sham and Jaysh al-Islam—the two most prominent local jihadi organizations in terms of representation-this study seeks to present a more nuanced understanding. At its core, this research is shaped by an effort to answer the question of where these local jihadi groups, which emerged during the Syrian Civil War, should be positioned within the broader context of religious radicalism in the Muslim world. In this regard, the study argues that these groups, which initially appeared as part of a "resistance" against the regime's disproportionate violence to suppress peaceful protests and later became radicalized amidst the war's escalating violence, should be assessed differently from the traditional experiences of religious radicalism embodied by groups like al-Qaeda and ISIS. This study reveals that the emergence and radicalization of these local jihadi groups are closely linked to Syria’s internal dynamics, such as the regime's attitude towards the public demands for change and the chaotic environment created by the prolonged conflict. Ultimately, the findings suggest that the emergence of these groups as armed organizations during the Syrian civil war and their subsequent radicalisation are largely products of the chaos that engulfed Syria after 2011. To achieve these findings, the research focuses on key factors such as the religious-political stances adopted by influential figures shaping these groups’ organisational and ideological structures before the civil war, the motivations behind their emergence as armed entities, and the nature of their goals and recruits. These factors collectively support the conclusion that these groups should not be categorized within the framework of religious radicalism represented by al-Qaeda and ISIS. Instead, they are better understood as "local jihadi groups" that emerged within the unique internal dynamics of Syria post-2011 and gradually radicalized over time. The study employs document analysis, a qualitative method, to achieve its objectives. Accordingly, the study is largely based on primary sources, including written and visual materials. Official websites of Syrian jihadi groups, their periodicals, interviews given by group leaders in various media outlets, and statements published by individuals or organizations affiliated with these groups have been critical in shaping the findings of this study.
Sociology of Religion Middle East Syrian Civil War Radicalism Jihadi Groups
This study is based on the master's thesis entitled ‘Jihadist Groups in the Syrian Civil War between Resistance and Radicalism (2011-2016)’, prepared by Musab Dönertaş under the supervision of Dr. Nurullah Çakmaktaş and defended on 22/7/2024. This study does not require ethics committee approval, as the data used were obtained from literature review/published sources. It is declared that scientific and ethical principles have been followed while carrying out and writing this study and that all the sources used have been properly cited.
The authors acknowledge that they received no external funding in support of this research.
Arap Baharının etkisi neticesinde 2011 yılının Mart ayında Suriye’de başlayan barışçıl protesto gösterilerinin zaman içinde bir iç savaşa evrilmesiyle ülkede rejime karşı savaşan pek çok askeri grup teşekkül etmiştir. El-Kaide ve IŞİD gibi ulus aşırı dini radikal grupların yanı sıra, ülkedeki İslamcı ve Selefi gelenekten beslenen kimselerin inşa ettiği bir takım “yerel cihadi gruplar” da bu iç savaşa müdahil olmuşlardır. Konu üzerine yapılan araştırmalar, bu yerel cihadi grupları el-Kaide ve IŞİD gibi klasik manada dini radikalizm içine giren bir kategoride değerlendirmişlerdir. Bu çalışma ise iç savaş esnasında faal olan cihadi grupların yek pare bir yapı arz etmediğini, yerel cihadi gruplar arasında temsil gücü en yüksek iki yapılanma olan Ahrâru’ş-Şam ve Ceyşu’l-İslam üzerinden bu grupların ideolojik ve stratejik farklılıklarını ortaya koyarak göstermeyi amaçlamaktadır. Bu çalışma en temelde, Müslüman dünyadaki dini radikalizm tecrübesi dikkate alınarak Suriye İç Savaşı esnasında ortaya çıkan bu yerel cihadi grupların, dini radikalizm içinde nereye konumlandırılması gerektiği sorusuna cevap arayışı etrafında şekillenmiştir. Bu bağlamda bu çalışma, barışçıl protesto gösterilerini bastırmak için orantısız şiddet kullanan rejime karşı “direniş” iddiasıyla ortaya çıkan ve iç savaş esnasındaki şiddet sarmalı içinde zamanla radikalleşen söz konusu cihadi grupların, el-Kaide ve IŞİD gibi geleneksel dini radikalizm tecrübesinden farklı değerlendirilmesi gerektiği düşüncesi üzerine inşa edilmiştir. Bu çalışma, söz konusu yerel cihadi grupların ortaya çıkışının ve radikalizme evrilmesinin, rejimin halkın değişim talebine yönelik tutumu ve iç savaşın uzaması sonucu ülkede oluşan kaotik ortam gibi ülkenin iç dinamikleriyle ilişkili olduğunu ortaya koymaktadır. Sonuç olarak, bu iki grubun hem Suriye İç Savaşı sırasında silahlı oluşumlar olarak ortaya çıkmasının hem de zaman içinde radikalleşmesinin, büyük ölçüde ülkenin 2011'den sonra içine düştüğü kaosla ilişkili olduğu anlaşılmaktadır. Bu çalışmada, araştırmaya konu olan grupların örgütsel ve ideolojik oluşumunu etkileyen önde gelen isimlerin iç savaş öncesinde benimsediği dini-siyasi tutumların ortaya konulması; bu grupların silahlı oluşumlar olarak ortaya çıkışının ve radikalleşmesinin ardındaki saiklerin belirlenmesi; belirledikleri hedeflerin ve savaşçı olarak gruplara katılanların karakterinin ortaya konulması bu sonuca ulaşmamızı sağlayan başlıca faktörlerdir. Dolayısıyla, bu grupların El-Kaide ve IŞİD gibi örgütlerin temsil ettiği dini radikalizm kategorisine yerleştirilmemesi gerektiği sonucuna vardık. Bunun yerine, 2011'den sonra Suriye'nin iç dinamikleri bağlamında ortaya çıkmış ve zamanla kademeli olarak radikalleşmişlerdir. Dolayısıyla, bu gruplar iç savaş sırasında ortaya çıkan "yerel cihadi gruplar" olarak değerlendirilmelidir. Çalışmanın amaç ve hedeflerine ulaşmak için nitel araştırma tekniklerinden biri olan doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Bu bağlamda çalışma, yazılı ve görsel dokümanları incelemek suretiyle büyük ölçüde birincil kaynaklara dayanmaktadır. Suriyeli cihadi grupların resmi internet siteleri, süreli yayınları, grup liderlerinin çeşitli medya kuruluşlarında verdiği röportajlar ve gruplarla bağlantılı kişi veya kuruluşlar tarafından yayınlanan beyanatlar bu çalışmanın şekillenmesine katkıda bulunan birincil kaynaklar olmuştur.
Din Sosyolojisi Ortadoğu Suriye İç Savaşı Radikalizm Cihadi Gruplar
Bu çalışma Dr. Öğr. Üyesi Nurullah Çakmaktaş danışmanlığında doktora öğrencisi Musab Dönertaş tarafından hazırlanan ve 22/7/2024 tarihinde savunulan “Direniş ve Radikalizm Arasında Suriye İç Savaşı’nda Cihadi Gruplar (2011-2016)” başlıklı yüksek lisans tezi esas alınarak hazırlanmıştır. Bu çalışma, etik kurul izni gerektirmeyen nitelikte olup kullanılan veriler literatür taraması/yayınlanmış kaynaklar üzerinden elde edilmiştir. Çalışmanın hazırlanma sürecinde bilimsel ve etik ilkelere uyulduğu ve yararlanılan tüm çalışmaların kaynakçada belirtildiği beyan olunur.
Bu araştırmayı desteklemek için dış fon kullanılmamıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Sosyolojisi, Sosyoloji (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2025 |
Gönderilme Tarihi | 30 Ekim 2024 |
Kabul Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 12 Sayı: 1 |
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (ESOGUIFD) Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.