SPATIAL ANALYSIS OF THE MONTESSORI METHOD IN PRE-SCHOOL EDUCATION INSTITUTIONS: THE CASE OF DIYARBAKIR MASAL NURSERY DAY CARE HOUSE

Yıl 2024, , 502 - 524, 16.04.2024

Hatice Kübra Gündüz , Meltem Erbaş Özil , Demet Aykal

https://doi.org/10.17755/esosder.1359135

Öz

Preschools are critical institutions where children take the first steps into their education life. These institutions generally provide education for children aged 3 to 6 years old. The Montessori method stands out as one of the most popular educational approaches worldwide. This method is based on the child's innate desire to learn and is supported by giving freedom to children. School buildings and surroundings should be designed to fit the needs of children and enable them to move freely. Montessori method has been implemented by private schools for approximately 10-15 years in Türkiye; however, efforts to integrate it with the traditional education approach have posed challenges in achieving the expected efficiency. Therefore, in this study, the compliance of the selected preschool education institution with Montessori principles is being examined.
The study primarily includes the analysis of the Montessori method and its related principles through sample schools worldwide and in Türkiye. Later, the study focuses on Montessori education principles such as sensitive periods, absorbent mind, repetition of exercises, freedom, polarization of attention, mixed-age classrooms, rewards and punishments, teacher-child interaction, and the concept of the ‘prepared environment.’
As part of the study's material, analyzes of both indoor and outdoor spaces of Masal Nursery Day Care House in Diyarbakır were conducted based on the prepared environment criteria (clarity, functionality, flexibility, naturalness, freedom, and convenience). These analyses were supported by data obtained from observations, school plans, and photographs. The results measure the extent to which the school reflects Montessori educational principles. The study concludes by offering suggestions to increase the school's alignment with the Montessori method.

Anahtar Kelimeler

Preschool Education, Montessori, Spatial Analysis

MONTESSORİ METODUNUN OKUL ÖNCESİ EĞİTİM KURUMLARINDA MEKÂNSAL ANALİZİ: DİYARBAKIR MASAL KREŞ GÜNDÜZ BAKIM EVİ ÖRNEĞİ

Öz

Anaokulları, çocukların eğitim hayatlarına ilk adım attıkları kritik kurumlardır. Bu kurumlar genellikle 3-6 yaş grubundaki çocuklara yönelik eğitim sunar. Montessori yöntemi, dünya genelinde en popüler eğitim anlayışlarından biri olarak öne çıkmaktadır. Bu yöntem, çocuğun doğuştan gelen öğrenme isteğine dayanır ve çocuklara özgürlük verilerek desteklenir. Okul yapıları ve çevreleri, çocukların ihtiyaçlarına uygun olarak tasarlanmalı ve onların özgürce hareket etmelerine olanak tanımalıdır. Türkiye'de Montessori yöntemi, özel okullar tarafından yaklaşık 10-15 yıldır uygulanmaya başlanmıştır, ancak geleneksel eğitim anlayışıyla bütünleştirme çabaları, beklenen verimliliği sağlamada zorluklara neden olmaktadır. Bu nedenle, çalışmada seçilen okul öncesi eğitim kurumunun Montessori ilkelerine uygunluğu incelenmektedir. Çalışma, öncelikle Montessori yöntemi ve ilgili ilkelerin dünyadaki ve Türkiye'deki örnek okullar üzerinden analizini içerir. Daha sonra duyarlı dönemler, emici zihin, alıştırmaların tekrarı, özgürlük, dikkatin polarizasyonu, karma yaş, ödül ve ceza, eğitimci-çocuk etkileşimi ve 'hazırlanmış çevre' kavramı gibi Montessori eğitim ilkeleri üzerinde durulmaktadır. Çalışmanın materyali olarak Diyarbakır'daki Masal Kreş ve Gündüz Bakımevi’nin hazırlanmış çevre kriterleri (açıklık, işlevsellik, esneklik, doğallık, özgürlük ve uygunluk) çerçevesinde iç ve dış mekân analizleri yapılmıştır. Bu analizler gözlemler, okulun planları ve fotoğraflarından elde edilen verilerle desteklenmiştir. Sonuçlar, okulun Montessori eğitim ilkelerini ne ölçüde yansıttığını ölçer niteliktedir. Çalışma, okulun Montessori yöntemine uygunluğunu artırmak için önerilerde bulunarak sona ermektedir.

Anahtar Kelimeler

Okul Öncesi Eğitim, Montessori, Mekansal analiz

Kaynakça

• Al, S., Sari, R.M., & Kahya, N.C. (2012). A Different Perspective on Education: Montessori and Montessori School Architecture. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 46, 1866 1871.
• Bulduk, E. Ö., & Toran, M. (2013). Eğitimde ergonomi ve Maria Montessori’nin rolü. Eğitimci Dergisi, Kasım 2013, 15- 20.
• Gürsoy, F., & Yıldız Bıçakçı, M., (2009). Okul Öncesi Eğitimde Farklı Yaklaşımlar’. Erken Çocukluk Gelişimi ve Eğitimi (pp.153-171), Ankara: Kriter Yayınları.
• Korkmaz, E. (2015). Montessori Metodu. Özgür Çocuklar İçin Eğitim. (4. Baskı) İstanbul: Siyam Kitap
• Lillard, P. P. (1972). Montessori A Modern Approach. New York: Schocken Books.
• Lillard, P. P. (2014). İlk ve Ortaokulda Montessori Eğitimi. (Çev: Okhan Gündüz). İstanbul: Kaknüs Eğitim.
• Montessori, M. (1966). The Secret Of Childhood. Fides Publishers, Inc., New York.
• Montessori, M. (1967). The Absorbent Mind. Holt, Rinehart and Wilson, New York.
• Montessori, M. (1975). Çocuk Eğitimi. (Çev: Yücel Güler) İstanbul: Sander Yayınları.
• Montessori, M. (1993). What you should know about your child. Madras: Kalakshetra Publications.
• Montessori, M. (2016). Çocuğun Keşfi. (Çev: Okhan Gündüz). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Mutlu, B., Ergişi, A., Bütün Ayhan, A. & Aral, N. (2012). Okul öncesi dönemde Montessori Eğitimi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 1 (3) , 113-128 . DOI: 10.1501/Asbd_0000000033
• Sakarya, Ş., Çahantimur, A. 2019. Montessori Eğitim Programı ve Eğitim Mekanları. Inesjournal Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 18: 102-127.
• Samnezhadi, S. (2018). Montessori Eğitim Modelinin Tasarıma Etkisinin İhsan Doğramacı Uygulama Anaokulu Örneğinde İncelemesi Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Topbaş, E. (2017). Montessori Yöntemi ile Çocuk Eğitimi. Ankara: Panama Yayıncılık
• Wilbrandt, Ç. E. (2015). Okul Öncesi Eğitimde Montessori Yaklaşımı, Dördüncü Baskı Ankara: Kök Yayıncılık.