THE FRAGMENTATION PATTERNS of WAGE LABOURERS in TURKEY

Yıl 2014, , 161 - 174, 10.09.2014

Çetin Yılmaz

https://doi.org/10.17755/esosder.78589

Öz

Abstract
The main purpose of this study is to analyze the fragmentation patterns of wage-laborers in Turkey. The basic determinants of being a member of wage-laborers or working-class is the detachment from the means of production. However this definition is not implying that the working-class is a homogenous social class. The class structures of all social formations cause the fragmentation of wage-laborers in different degrees and forms. This situation mostly obstructs the united struggle of wage-laborers against the dominant classes. In this study, the fragmentation patterns of wage-laborers in Turkey analyses through; the sectorial distribution of labor force, employment data, registration to a social security establishment, unemployment, size of the enterprises, privatization and the informal sector. The neo-liberal policies since 1980's in all over the world extend the insecurity throughout all laboring classes.
Key Words: Wage-laborer, proletarianization, class structure, fragmentation within working-class.

Anahtar Kelimeler

Wage-laborer, proletarianization, class structure, fragmentation within working-class.

TÜRKİYE'DE ÜCRETLİ EMEKÇİLERİN PARÇALANMA ÖRÜNTÜLERİ

Öz

Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de ücretli emekçilerin parçalanma örüntülerini analiz etmektir. Ücretli emekçi ya da işçi sınıfı üyesi olmanın en temel belirleyicisi üretim araçlarından koparılmış olmaktır. Fakat bu tanım işçilerin homojen bir toplumsal sınıf oldukları anlamına gelmemektedir. Her toplumsal formasyonun sınıfsal yapısı, ücretli emekçilerin farkı derecelerde, farklı biçimlerde parçalanmasına sebep olmaktadır. Bu durum çoğu zaman ücretli emekçilerin, egemen toplumsal sınıflara karşı birleşik bir mücadele yürütmelerini de zorlaştırmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye'de ücretli emekçilerin farklılaşma örüntüleri işgücünün sektörel dağılımı, işteki durumu göre istihdam verileri, sosyal güvenlik kurumlarına kayıtlılık, işsizlik, işletme büyüklükleri, özelleştirme ve enformel sektörün varlığı etrafında analiz edilmeye çalışılacaktır. Dünya genelinde 1980'li yıllar ile birlikte uygulanan neo-liberal politikalar, güvencesizliği tüm emekçi sınıflara doğru genişletmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ücretli emekçi, işçileşme, sınıf yapısı, işçi sınıfı içi farklılaşma.

Kaynakça

• Akkaya, Y. (2002). Türkiye’de Đşçi Sınıfı ve Sendikacılık-1, Praksis, 5, 131-176.
• Arslan Đ., Bozkurt C., Nakıpoğlu F., Gürsel E. (2011). Kayıt dışı Đstihdamın Gaziantep Ekonomisi Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi, Gaziantep Ticaret Odası: Gaziantep.
• Buğra A., Adaman F., Đnsel, A. (2005). Çalışma Hayatında Yeni Gelişmeler ve Türkiye’de Sendikaların Rolü, Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politikalar Formu, Đstanbul.
• Castells, M., Portes, A. (1989). World Underneath: The Origins, Dynamics, and Effects of the Informal Economy, A. Portes et all (Eds.) The Informal Economy, Baltimore: The John Hopkins University Press, pp. 11-37.
• Erişçi, L. (2003). Türkiye'de Đşçi Sınıfının Tarihi (Özet Olarak), Đstanbul: Tüstav.
• Hazine Müsteşarlığı (2012). Kamu Đşletmeleri Raporun 2011, Kamu Sermayeli Kuruluş ve Đşletmeler Genel Müdürlüğü: Ankara.
• Hobsbawn, E. (2005). Devrim Çağı, 1789-1848, Ankara: Dost.
• Karakışla, Y. S. (1995). The Emergence of the Ottoman Industrial Working Class, 18391923, D. Quataert and E. J. Zürcher (Ed.) Workers and the Working Class in the Ottoman Empire and the Turkish Republic 1839-1950. (London: Taurid Academic Studies).
• Koç, Y. (2010). Türkiye Đşçi Sınıfı Tarihi Osmanlı'dan 2010'a. Ankara: Epos.
• Lloyd, P. C. (1982). A Third World Proletariat Controversies in Sociology, Routledge: Routledge.
• Mann, M. (1973). Consciousness and Action Among the Western Working Class, London: The MacMillan.
• Marx K., Engels F. (2007 [1848]). The Communist Manifesto, New York: International Publisher.
• Marx, K. (1992 [1845]). Alman Đdeolojisi, Ankara: Sol.
• Özelleştirme Đdaresi Başkanlığı (2013). Özelleştirme 1985-2014 Uygulamalar, www.oib.gov.tr/program/turkiyede_ozellestirme.htm.
• Özşuca, Ş., T., Toksöz, G. (2003). Sosyal Koruma Yoksunluğu Enformel Sektör ve Küçük Đşletmeler, Ankara: Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
• Perrot, M. (1986). On the Formation of the French Wroking-Class, Ira Katznelson and Aristide R. Zolberg (Eds.) Working-Class Formation, Princeton: Princeton University Press.
• Sencer, O. (1969). Türkiye'de Đşçi Sınıfı (Doğuşu ve Yapısı), Đstanbul: Habora.
• Süngü, Y. (2008). Kayıt dışı Đstihdamın Denetimi ve Sosyal Güvenlik Reformuyla Yapılan Düzenlemeler, TÜHĐS Đş Hukuku ve Đktisat Dergisi, 21 (2-3), 115-132.
• Thompson, E. P. (1995). 18th Century English Society: Class Struggle Without Class?, Joyce, P. (Der.) Class, Oxford: Oxford University Press.
• Thompson, E. P. (2004). Đngiliz Đşçi Sınıfının Oluşumu, Đstanbul: Birikim.
• Tilly, C. (1979). Proletarianization: Theory and Research, Prepared for Presentation at the Annual Meeting of the American Sociological Association Boston.
• TÜĐK (2014). Đşgücü Đstatistikleri, http://tuikapp.tuik.gov.tr/isgucuapp/isgucu.zul.
• Uçkan, B., Yıldırım, E. (2010). Đşverenlerin Sendikasızlaştırma Modelleri ve Türkiye Örneği, Çalışma ve Toplum, 25 (2), 163-184.
• Weber, M. (1978 [1922]). Economy and Society, Berkeley: University of California Press. Wright, E. O.(1985). Classes, London: Verso.