THE USE OF “CANIM KARDEŞİM” MOVIE IN SOCIAL WORK EDUCATION AS AN EDUCATIONAL MATERIAL

Yıl 2019, Cilt: 18 Sayı: 70, 702 - 709, 01.04.2019

Çetin Yılmaz , Oğuzhan Zengin

https://doi.org/10.17755/esosder.434976

Cited By: 3

Öz

Although they are
different fields both cinema and social work aim to touch human life. For this
reason, it is possible to determine issues related to social work in many movies
and use these movies in social work education. This is also true for Turkish
cinema. From this point of view, the aim of this study is to examine the “Canım
Kardeşim” movie, directed by Ertem Eğilmez (1973), as a social work education
material. The study was carried out through content analysis within qualitative
methods. Social problems such as poverty, migration, children in need of
protection, substance abuse, sheltering problem, chronic illness and crime were
interpreted in terms of social work.

Anahtar Kelimeler

Social work education, social problems, cinema

BİR EĞİTİM MATERYALİ OLARAK “CANIM KARDEŞİM” FİLMİNİN SOSYAL HİZMET EĞİTİMİNDE KULLANIMI

Öz

Her ne
kadar birbirleriyle farklı alanlar olsalar da hem sinema hem de sosyal hizmet
insan yaşamına dokunmayı amaçlamaktadır. Bu nedenle birçok sinema yapıtında
sosyal hizmete ilişkin öğeler bulmak ve bu yapıtları sosyal hizmet eğitiminde
kullanmak mümkündür. Bu durum Türk Sineması için de geçerlidir. Bu noktadan
hareketle bu çalışmanın amacı Ertem Eğilmez’in yönettiği (1973), Canım Kardeşim
filmini bir sosyal hizmet eğitim materyali olarak incelemektir. Bu çalışma içerik
analizine dayalı nitel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Filmde
gözlenen yoksulluk, göç, korunma ihtiyacı içerisindeki çocuk, madde
bağımlılığı, barınma sorunu, kronik hastalık ve suç gibi sosyal sorunlar sosyal
hizmet bakış açısıyla değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal hizmet eğitimi, sosyal sorunlar, sinema

Kaynakça

• KAYNAKÇAAdaman, F. & Keyder, Ç. (2007). Türkiye’nin büyük kentlerinin gecekondu ve çöküntü mahallelerinde yaşayan yoksulluk ve sosyal dışlanma. Tes-İş Dergisi, 83-89.Boratav, K. (1998). Türkiye iktisat tarihi 1908-1985. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
• Brown, S. & Keating, F. (2015). The film club: Reflections on the use of contemporary film to teach ethics to social work students. Ethics and Social Welfare, 9(3), 312-321, Doi: 10.1080/17496535.2015.1024155
• Carver, C. S. (1997). You want to measure coping but your protocol’ too long: Consider the brief cope. International Journal of Behavioral Medicine, 4(1), 92-100.
• Çağan, K. (2006). Sanat sosyolojisinin imkânına ve inşasına dair. Bilgi (13)2, 11-31.
• Çağlayan, S. (2006). Göç kuramları, göç ve göçmen ilişkisi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 67-91.
• Diken, B. & Laustsen, C. B. (2008). Filmlerle sosyoloji. İstanbul: Metis Yayınları.
• Downey, E. P., Jackson, R. L., Puig, M. E. & Furman, R. (2003). Perceptions of efficacy in the use of contemporary film in social work education: An exploratory study, Social Work Education, 22(4), 401-410, DOI: 10.1080/02615470309143
• Ello, L. M. (2007). Older adult ıssues and experiences through the stories and ımages of film. Journal of Teaching in Social Work, 27(1/2), 271-282.
• Erdoğan, N. (Ed.) (2011). Yok-Sanma: Yoksulluk-maduniyet ve fark yaraları. Yoksulluk halleri: Türkiye’de kent yoksulluğunun görünümü içinde (pp. 47-95). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Erkan, R. & Bağlı, M. (2005). Göç ve yoksulluk alanlarında kentle bütünleşme eğilimi: Diyarbakır örneği. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 22(1), 105-124.
• Erman, T. (2002). Mekansal kümelenme, siyaset ve kültür. In A. A. Dikmen (Eds.), Kentleşme, göç ve yoksulluk (pp. 1-17). Ankara: İmaj Yayıncılık.
• Gladstein, G., & Feldstein, J. (1983). Using film to increase counselor empathic experiences. Counselor Education and Supervision, 23, 125-131.
• Gulalp, H. (1993). Kapitalizm, sınıflar ve devlet. İstanbul: Belge Yayınları.
• Güçhan, G. (1992). Toplumsal değişme ve Türk Sineması. Ankara: İmge Kitabevi.
• Güçhan, G. (1993). Sinema-toplum ilişkileri. Kurgu Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli İletişim Dergisi, 12(12), 51-71.
• Işık, O. ve Pınarcıoğlu, M. M. (2011). Nöbetleşe yoksulluk gecekondulaşma ve kent yoksulları: Sultanbeyli örneği. İstanbul: İletişim Yayınları.
• İçduygu, A., Sirkeci, İ., Aydıngül, İ. (1997). Türkiye’de içgöç ve içgöçün işçi hareketine etkisi. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
• Kolb, D. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• Kongar, E. (2006).21. Yüzyılda Türkiye 2000’li Yıllarda Türkiye’nin Toplumsal Yapısı. İstanbul: Remzi Yayıncılık.
• Kubler Ross, E. (1997). Ölüm ve Ölmek Üzerine (A. Büyükkal, Çev.). İstanbul: Boyner Yayıncılık.
• Lazarus, R. S. (1976). Patterns of adjustment. New York: McGraw-Hill Book Company.
• Lazarus, R. S. (2006). Emotions and interpersonal relationship: toward a person-centered conceptualization of emotions and coping. Journal of Personality, 74(1), 9-46.
• Okyayuz, Ü. H. (2003). Ölümcül hastalık tanısı almak: Bir yaşam krizi. Kötü haber verilmeli mi? Kriz, 11(3), 29-35.
• Özer, İ. (2011). Türkiye’de kent, kentleşme ve kentsel değişme. In M. Zencirkıran (Eds.), Dünden bugüne Türkiye’nin toplumsal yapısı (pp. 329-360). Bursa: Dora Yayıncılık.
• Ray, E. L. (2007). The use of feature films as teaching tools in social work education, Journal of Teaching in Social Work, 27(3-4), 45-60, Doi: 10.1300/J067v27n03_04
• Rohde, P., Lewinsohn, P.M., Tilson, M. ve Seeley, J. R. (1990). Dimensionality of coping and its relation to depression. Journal of Personality and Social Psychology, 58, 499-511.
• Tuncay, T. (2015). “Sosyal Hizmet Değerlerinin Öğretiminde Duyuşsal Öğrenmeden Nasıl Yararlanılmalı?” Sosyal Hizmet Sempozyumu 2015: İnsan Onurunu ve Değerini Yüceltmek, 26-28 Kasım 2015, Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.
• Zastrow, C. (2010). Introduction to social work and social welfare: Emprowering people (10th ed.). Belmont, CA: Thomson/Brooks/Cole.