Learned Meaninglessness Scale: A Study of Validity and Reliability

Yıl 2019, Cilt: 18 Sayı: 72, 1713 - 1723, 15.10.2019

Melek Kalkan Meryem Vural Batık

https://doi.org/10.17755/esosder.548376

Cited By: 1

Öz

This study is carried out in
order to develop the Learned Meaninglessness Scale (LMS)
and examine its psychometric properties. 815 university students in total,
64,78% female and 35,2% male, participated in this study. Five study groups are
formed during the development of the scale. The first study group consists of
150 students in order to form the item pool; the second study group consists of
53 students that are reached to determine item-total test correlations; the
third study group consists of 333 students that are reached to test the
construct validity of the scale; the fourth study group consists of 238
students that are reached to test the adaptive values of the model formed; the
fifth study group consists of 41 students that are reached to measure test-
retest reliability of the scale. The LMS is five point Likert scale consisting
of 23 items. Exploratory factor analysis is made in order to test the construct
validity of the scale and the scale is found to consist of two factors. These
two factors explain 54,21% of the total variance. These factors are called “Meaninglessness” and “Search for Meaning”. In consequence of Confirmatory Factor Analysis, the two-factor model
related to the scale adjusts well. Cronbach’s alfa internal consistency
coefficient that is calculated to test the reliability of the scale is .94, split-half
reliability coefficient is .89 for the first half, .89 for the second half,
test-retest correlation coefficient is .93. These results show that the Learned
Meaninglessness Scale that is
developed is valid and reliable.

Anahtar Kelimeler

Meaninglessness, search for meaning, scale, validity, reliability

ÖĞRENİLMİŞ ANLAMSIZLIK ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Öz

 Bu araştırma Öğrenilmiş Anlamsızlık Ölçeği’ni (ÖAÖ)
geliştirmek ve psikometrik özelliklerini incelemek amacıyla yapılmıştır.
Araştırmaya %64,78’i
kadın ve %35,2’si erkek olmak üzere toplam 815 üniversite öğrencisi katılmıştır. Ölçek
geliştirilirken beş çalışma grubu oluşturulmuştur. Birinci çalışma grubunu madde havuzu oluşturmak amacıyla ulaşılan 150 öğrenci;
ikinci çalışma grubunu madde-toplam test korelasyonlarını belirlemek amacıyla ulaşılan 53
öğrenci; üçüncü çalışma grubunu ölçeğin yapı geçerliğini test etmek amacıyla ulaşılan 333 öğrenci; dördüncü çalışma grubunu oluşturulan modelin uyum değerlerini sınamak amacıyla
ulaşılan
238
öğrenci; beşinci çalışma grubunu ise ölçeğin test- tekrar test güvenirliğini
ölçmek amacıyla ulaşılan 41 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrenilmiş Anlamsızlık Ölçeği, 23 maddeden oluşan beşli Likert tipi bir
ölçektir. Ölçeğin yapı geçerliği sınamak için Açımlayıcı Faktör Analizi yapılmış
ve ölçeğin iki faktörden oluştuğu belirlenmiştir. Bu iki faktör toplam
varyansın %54,21’ini açıklamaktadır. Bu faktörler “Anlamsızlık” ve “Anlam
Arayışı” olarak isimlendirilmiştir. Doğrulayıcı Faktör Analizi sonucunda ise ölçeğe ilişkin iki
faktörlü modelin iyi uyum gösterdiği belirlenmiştir. Ölçeğin güvenirliğini test
etmek amacıyla hesaplanan Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı .94, test yarılama güvenirliği katsayısı ilk yarı için .89, ikinci yarı için .89,
test-tekrar test korelasyon katsayısı ise .93’tür. Bu sonuçlar, geliştirilen
Öğrenilmiş Anlamsızlık Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Anlamsızlık, anlam arayışı, geçerlik, güvenirlik

Kaynakça

• Adler, A. (2000). Yaşamın anlam ve amacı (Çev. K. Şipal), İstanbul: Say yayınları.
• Akın, A., ve Taş, İ. (2015). Yaşamın anlamı ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 10, 3, 27-36.
• Barnes, R. C. (2005). Logotherapy and the human spirit. Franklian psychology: An ıntroduction to logotherapy. In G. E. Rice (Ed.), pp. 31-49. Texas: Viktor Frankl Institute of Logotherapy.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Byrne, B. M. (2009). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming (2. bs.). New York: Routledge/Taylor & Francis.
• Demirdağ, S. ve Kalafat, S. (2015). Yaşamın anlamı ölçeği: Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 2, 83-95.
• Frankl, V. (1998). İnsanın anlam arayışı. (Çev. S. Budak), Ankara: Öteki Psikoloji.
• Fry, P. S. (2000). Religious involvement, spirituality and personal meaning for life: Existential predictors of psychological wellbeing in community residing and institutional care elders. Aging & Mental Health, 4 (4), 375-387.
• Güven, P. (2015). Üniversite öğrencilerinde yaşamın amacı ve anlamı ile yaşam doyumu ve yakın ilişkiler. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
• Kleftaras, G., & Katsogianni, I. (2012). Spirituality, meaning in life, and depressive symptomatology in individuals with alcohol dependence. Journal of Spirituality in Mental Health, 14(4), 268-288.
• Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (2nd Ed.). New York: Guilford
• Maslow, A. H. (1970). Motivation and personality (2nd Ed.). New York: Harper & Row.
• Sargent, G. A. (1981). Transference and countertransference in logotherapy. The International Forum for Logotherapy, 5(2), 115-118.
• Schlegel, R. J., Hicks, J. A., Arndt, J., & King, L. A. (2009). Thine own self: True self concept accessibility and meaning in life. Journal of Personality and Social Psychology, 96 (2), 473–490.
• Simonelli, L. E., Fowler, J., Maxwell, G. L., & Andersen, B. L. (2008). Physical sequelae and depressive symptoms in gynecologic cancer survivors: meaning in life as a mediator. Annals of Behavioral Medicine, 35(3), 275-284.
• Steger, M. F., Kashdan, T. B., Sullivan B. A., & Lorentz, D. (2008). Understanding the search for meaning in life: Personality, cognitive style, and the dynamic between seeking and experiencing meaning. Journal of Personality, 76 (2), 199-228.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (2nd Ed.). Boston: Pearson.
• Xu, J. (2010). Logotherapy: A balm of gilead for aging? Journal of Religion, Spirituality & Aging, 22(3), 180-195.
• Yalom, I. D. (2001). Varoloşçu psikoterapi. Ankara: Kabalcı Yayınevi.
• Yalom, I. D. (2002). Bağışlanan terapi. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Yılmaz, V., & Çelik, H. E. (2009). Lisrel ile yapısal eşitlik modellemesi-I: Temel kavram¬lar, uygulamalar, programlama. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.