Arastırmanın amacı, Türk ve dünya egitim tarihinin bin yıllık periyoduna damgasını vuran medrese ve üniversitenin doruk deneyim olarak lisansüstü egitim durusları bakımından betimlenmesi ve karsılastırılmasıdır. Bu baglamda her iki kurumun mekanik / nitelikli tekrar düzlemini asan yaratıcı / yetkin bireylerin yetismesini destekleme becerileri, lisansüstü egitim amaçları ve ise kosulan teorik / sosyal / teknik araçları itibariyle literatür ve tarihsel belgeler desteginde irdelenmistir. Vaki çözümlemeler ısıgında varılan nihai sonuç; gerek medrese gerekse çagdas dünyada bir örneklik yüksekögretim modeli haline gelen üniversitenin varolussal temelde negatif koruma vizyonuyla dogal zekânın çiçeklenmesi ve dikey bilinç büyümesine baglı yaratıcı / yetkin bireylerin yetismesini desteklemek yerine; düsüncenin deneyimden önce geldigi yanılsamasıyla ögretisel / pozitif programlama üslubu temelinde kültürel / yatay kisilik büyümesini yegledikleri tarihsel gerçegidir. İnsan varlıgına yönelen yüksek yogunluklu bu kabil egitsel siddet deneyimlerinin bin yıllık süre içinde geçirdigi istihalelerin ise münhasıran insana yüklenen paket program ve yapay zekâların metafizik ve fizik otorite referanslarıyla sınırlı kaldıgı söylenebilir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2006 |
Gönderilme Tarihi | 10 Eylül 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 5 Sayı: 18 |
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
ESBD Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescil edilmiştir. Marka No:2011/119849.