TELEVİZYON VE ÇOCUK: ÇOCUKLARIN TV PROGRAMLARINA İLİŞKİN TERCİHLERİ

Yıl 2007, Cilt: 6 Sayı: 19, 106 - 125, 01.02.2007

Yrd.doç.dr.sevim Cesur/ Yrd.doç.dr.oya Paker Sevim Cesur Oya Paker

Öz

-

Anahtar Kelimeler

-

Televizyon ve Çocuk: Çocukların TV Programlarına İlişkin Tercihleri

Öz

Bu araştırma, çocukların TV program tercihlerini, kitap ve bilgisayar kullanımındaki ilgilerine dair betimleyici bir çalışmadır. Yurdun çeşitli illerinde yaşayan toplam 454 ilkokul öğrencisine araştırmacılar tarafından hazırlanan bir anket formu uygulanmıştır. Bu anket formu, çocukların televizyonda en çok hangi programları izlediklerine, hangi kahramanları sevdiklerine ilişkin soruların yanı sıra reklâmlar, bilgisayar kullanımı ve sevdikleri kitaplar hakkında sorular içermektedir. Ankete verilen cevaplar betimleyici istatistiklerle ele alınmış ve yaş ve cinsiyet değişkenlerine göre farklılaşmalar sınanmıştır. Sonuçlar çocukların sadece ‘çocuk dünyası’na ilişkin programları takip etmediklerine ve oldukça önemli bir oranda yetişkin dünyasına seyirci olduklarına işaret etmektedir. Ayrıca medya kullanımında yaş ve cinsiyete göre çeşitli farklılıklar gözlenmiştir. Söz konusu bulgular ışığında, çocukların TV tür/program tercihleri çocuk kültürü açısından tartışılacaktır

Anahtar Kelimeler

Çocukluk, TV program ve tür tercihleri, ilkokul çocukları

Kaynakça

• Akçalı, S.İ. (2003). Tüketim toplumunda çocukluğun yitişi. 1. Uluslararası Çocuk ve İletişim Konferansı’nda sunulmuş bildiri. İstanbul Üniversitesi.
• Alver, F. ve Gül, A.A. (2005). Çocukların medya kullanımı. 2. Uluslararası Çocuk ve İletişim Konferansı’nda sunulmuş bildiri. İstanbul Üniversitesi.
• During, S. (1999). Introduction. In (ed) S. During, Cultural Studies Reader, p. 1-28. Florence, Y: Routledge.
• Dyson, A. H. (1997). Rewriting for, and by, the children: The social and ideological fate of a media miss in an urban classroom. Written Communication, 14(3), 275-312.
• Gigli, S. (2004). Children, youth and media around the world: An overview of trends & issues. Report Compiled & Prepared for UNICEF, 4th World Summit on Media for Children
• and Adolescents, Rio de Janeiro, Brazil.
• Gürel, E. (2003). Pazarlamada yeni trend: Çocuklara yönelik pazarlama. 1. Uluslararası Çocuk ve İletişim Konferansı’nda sunulmuş bildiri. İstanbul Üniversitesi.
• Machin, D. and Davies, M. M. (2003). Opinion, dialogue, review. Future generations: the implied importance of the fantasy world in development of a child’s imagination. Childhood, 10(1), 105–117.
• Menendz-Alarcon, A. (1993). Television culture: the Dominican case. Studies in Latin American Popular Culture, 12.
• Mengü, S. ve Karadoğan, E. (2003). The influence of trust in commercials on brand perception of children. 1. Uluslararası Çocuk ve İletişim Konferansı’nda sunulmuş bildiri. İstanbul Üniversitesi.
• Morley, D. (1986) Family Television. London: Comdeia.
• Paker, K. O. (2006) Sıradan düşüncenin müzakere alanı olarak medya: Kadın programları üzerinden bir inceleme. Yeni Düşünceler, 2006-2. İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları. (baskıda)
• Postman, N. (1995). Çocukluğun yokoluşu, çev. K. İnal. Ankara: İmge Kitabevi.
• Roscoe, J., Marshall, H. ve Gleeson, K. (2005) Televizyon izleyicisi: Kabul edilmiş “etkin”, “sosyal” ve “eleştirel” terimlerinin yeniden ele alınması. Çev. Yiğit Yavuz, Medya ve İzleyici, Bitmeyen Tartışma içinde (der.) Ş. Yavuz, 55-83. Ankara: Vadi Yayınları.
• Richards, G. (2003). Psikolojiyi Yerli Yerine Oturtmak, çev. S. Topal ve A. Yılmaz. İstanbul: Say Yayınları.
• Sevinç, M. (2005). Evrensel ve yerel değerlerin eğitime yansıması. Küreselleşme, Ahlak ve Değerler içinde (der.) Y. Mehmedoğlu & A.U. Mehmedoğlu, İstanbul: Litera Yayıncılık.
• Sönmez, S. ve Uysal, A. (2005). Anasınıfına devam eden çocukların televizyon, bilgisayar ve video oyunlarını kullanma durumları. 2. Uluslararası Çocuk ve İletişim Konferansı’nda sunulmuş bildiri. İstanbul Üniversitesi.
• Tandaçgüneş, N. (2003). Çocuğun kültürel yabancılaşmasında televizyon: Dildeki algılamaya yansımaları üzerine bir örnek olay. 1. Uluslararası Çocuk ve İletişim Konferansı’nda sunulmuş bildiri. İstanbul Üniversitesi.
• The Media Awareness Network (2000). Canada’s children in a wired world: The parents’ view, final report. (http://www.media-awareness.ca)
• Timisi, N. (1999). Kamu hizmeti yayıncılığı ve televizyon çocuk programları. Cumhuriyet ve Çocuk II. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi Bildirileri, Yay. Haz. B. Onur, s: 211-219. Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları.
• Wartella, E.A., Lee, J.H. and Caplovitz, A.G. (2002). Children and interactive media. University of Texas at Austin. (http://www.citeulike.org/user/dperkel/article/260144).