EDUCATION MANAGEMENT AND ETHICS

Yıl 2007, Cilt: 6 Sayı: 21, 106 - 114, 01.04.2007

Hakan Evin

Öz

-

Anahtar Kelimeler

-

EĞİTİM YÖNETİMİ VE ETİK

Öz

Eğitim yönetimi ve bunun bir alt alanı olan okul yönetimi, devletin belirlediği eğitim politikalarını, yetkili
organların bu politikalar doğrultusunda saptadığı genel ve özel eğitim amaçlarını gerçekleştirmekle yükümlüdür.
Bu nedenle eğitim yöneticilerinin, görevlerini yerine getirirken, yasa ve politikalar kadar evrensel etik
ilkelerine de uygun davranmaları gerekir.
Bilişim toplumunda eğitim süreçlerinde istenilen başarıların kalıcılığı ve sürekliliği etik değerlere bilimsel ve
akılcı bir uyumla gerçekleştirilebilir.

Anahtar Kelimeler

Etik, Eğitim, Yönetim, Eğitim Yönetimi, Eğitim Yöneticisi

Kaynakça

• Bilhan, S. (1991). “Eğitim Felsefesi”, A.Ü. E.B.F Yayınları, Ankara.
• Billington, R. (1997). “Felsefeyi Yaşamak”, (Çev: A. Yılmaz), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Bursalıoğlu, Z. (1994). “Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış”, Pegem Yayınları, Ankara.
• Cemalcılar, I.D. Bayar, I.C. Aşkun, Ş. Öz-Alp. (1979). “İşletmecilik Bilgisi”, EİTİA., Eskişehir.
• Daft, R.L. (2000). “Management”, Fifth Edition, Orlondo: The Dryden Pres.
• Drucker, P.F. (1998). “Yeni Gerçekler”, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara.
• Ertan, K.A. (1998). “Çevre Etiği”, Amme İdaresi Dergisi, C.31, S.1: 125-139.
• Ertürk, S. (1984). “Eğitimde Program Geliştirme”, 5. Baskı, Yelkentepe Yayınları, Ankara.
• Fromm, E. (1995). “Erdem ve Mutluluk”, (Çev: Ayda Yörükan), İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Gupta, J.L., M. Sulaiman (1996). “Ethical Orientations of Managers in Malaysia”, Journal of Business Ethics, 15.
• Hartman, W.T., Stefkovich, J.A. (2005). “Ethics For School Business Officials”, Rowman & Littlefield Publishing, Maryland.
• Haynes, F. (2002). “Eğitimde Etik”, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Hitt, W.D. (1990). “Ethics and Leadership”, Richland: Battle Press.
• Holt, D.H. (1987). “Management: Principles and Practices”, New Jersey: Prentice-Hall Inc.
• KAYA (Kamu Yönetimi Araştırması) Genel Raporu (1991). TODAİE Yayını, http://www.todaie.gov.tr/pdf/KAYA.PDF, (Accessed on 12 April 2007).
• Negahandy, A.R. (1987). “International Management”, Massachuset: Allynn and Buckland Press.
• Pehlivan, İ. (1998). “Yönetsel Mesleki Örgütsel Etik”, Pegem Yayınları, Ankara.
• Pieper, A. (1999). “Etiğe Giriş”, (Çev: Veysel Ataman ve Gönül Sezer), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Steiner, G.A., Steiner, J.F. (1997). “Business, Government and Society”, Eighty Edition, New York: Mc Graw Hill Companies.
• Sucu, Y. (2007). “Etik, İş Etiği, Yönetim ve Yönetimde Etik”, Etik ve Sosyal Sorumluluk Alanında Seçme Yazılar (Ed: Y. Sucu ve H. Evin), Gazi Kitabevi, Ankara.
• Tanilli, S. (1997). “Yaratıcı Aklın Sentezi”, Adam Yayıncılık, İstanbul.
• Tozlu, N. (1997). “Eğitim Felsefesi”, MEB Yayınları, İstanbul.
• Traaen, T.J. (2000). “A Matter of Ethics: Facing the Fear of Doing the Right Thing”, Stanford, Conn. JAI Press.
• Ürüm, T. (?). “Eğitim Yönetimi ve Denetimi”, Ege Üniversitesi Yayını, İzmir.
• http://www.egitim.aku.edu.tr/afyayla0.htm, (Accessed on 2 April 2007).