BibTex RIS Kaynak Göster

THE LEVEL OF TEACHERS' QUESTIONS AND STUDENTS' ANSWERS IN MATHS CLASSES

Yıl 2011, Cilt: 10 Sayı: 35, 64 - 81, 01.09.2011

Öz

Abstract
The purpose of this study is to determine the compliance of the questions asked within the classroom during mathematics education of the class to the level of targets of teaching and the compliance of the answers given to those questions to the level of targets of teaching as well as the qualities of the questions asked within the classroom. Levels of the questions asked by the class teachers and the answers given by the students during mathematics classes of the 4th and the 5th grades at 5 different primary schools were specified by this study. Besides, quality and quantity of the questions were analyzed according to the method of addressing and answering during in-class teaching. As a result of our findings, it is concluded that the questions addressed by the teachers during mathematics classes are at the level of application by 46%, whereas questions at the level of knowledge and comprehension constitute 48% of the questions and the questions at the level of analysis, synthesis and evaluations requiring high level intellectual skills are only included by 6%. While it is observed that questions regarding affective field targets are not asked, it is also seen that the classes are rather conducted based on the questions of the teachers (95%) and the questions asked by the students to each other are not featured at classes.
Keywords: Mathematics class, teacher questions, student answers

Kaynakça

  • Açıkgöz, Ü.K. (1998). Etkili öğrenme ve öğretme. 2. Baskı, İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
  • Anderson, L.W. ve Krathwohl, D.R. (2001). A taxonomy for learning, teaching, and assessing: A revision of Bloom’s Taxonomy of Educational Objectives (Complete edition). New York: Longman. Publishing http://www.waynecountyschools.org/147210622111220523/lib/147210622111220523/Revise d_Blooms_Info.pdf (12.11.2010)
  • Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Nitel, nicel ve eleştirel kuram metodolojileri. Ankara: Anı yayıncılık.
  • Bloom, B. S. (1974). Taxonomy of educational objectives, the classroom of educational goals. (Ed.). New York: Davir McKay Company.
  • Ertürk, S. (1993). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
  • Gage, N.L. ve Berliner, D.C. (1994). Educational psychology. Boston: Houghton Mifflin.
  • Köğce, D.,Aydın, M. ve Yıldız C. (2009). Bloom taksonomisinin revizyonu: Genel bir bakış, (Çev.). Krahtwohl, D. R. (2002) Elementary Education Online, 8 (3). http://ilkogretim- online.org.tr/vol8say3/v8s3c1.pdf, (12.11.2010).
  • Krathwohl, D. R. (2002). A revision of bloom's taxonomy: An overview. Theory into Practice, 41 (4), 212- 218.
  • Lincoln, Y.S., ve Guba, E.G. (1985). Naturalistic inguriy. Beverly Hils,CA: Sage Publications
  • McNeil, J.D. ve Wiles,J. (1990). The essentials of teaching: plans, methods. New York: Macmillan.
  • MEB. (2005). İlköğretim matematik dersi öğretim programı ve klavuzu. 1 ve 5. Sınıflar, Ankara, Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Mertens, D. M. (1998). Research methods in education and psychology: İntergrating diversity wiht quantitative and qualitive approaches. London: Sage Publications.
  • Miles, M.B., Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Moore, K. D. (2003). Öğretim becerileri.(Ersin Altıntaş Çev.), Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Nakiboglu, C. ve Meriç, G. (2000). Genel Kimya Laboratuarlarında V-Diyagramı Kullanımı ve Uygulamaları. BAÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2, 58-75.
  • Novak, J.D. 1998. Metacognitive Strategies to Help Students Learning how to Learn.Research Matter - to the Science Teacher, No:9802. Nashville: Nat. Assoc. For Research in ScienceTeaching. http://www.narst.org/publications/research/Metacogn.cfm (10.11.2010).
  • Özden, Y. (2010). Öğrenme öğretme süreçleri. 10. Baskı, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Redfield, D.L. ve Rousseau, E.W. (1991). A meta-analysis of experimental research on teacher questioning behavior. Review Of Educational Research. 51. 237-245.
  • Sönmez, V. (2003). Program geliştirme öğretmen el kitabı. Ankara: Anı Yayınları.
  • Sudman, S. Ve Dradburn, N.M. (1991). Asking questions. San Francisco: Jossey-Bas.
  • Taşpınar, M. (2007). Kuramdan uygulamaya öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Üniversite Kitabevi.
  • Teachervision. (2010). Levels of Questions in Bloom's Taxonomy. http://www.teachervision.fen.com/teaching-methods/new-teacher/48445.html (22.04.2010).
  • Winne, P.H. (1979). ‘Experiments relating teacher’ use of higher cognitive questions to student achivement. Review o Educational Researc. 49, 13-50

MATEMATİK DERSİNDE ÖĞRETMENLERİN DERS İÇİ YÖNELTİĞİ SORULAR VE ÖĞRENCİ CEVAPLARI DÜZEYİ

Yıl 2011, Cilt: 10 Sayı: 35, 64 - 81, 01.09.2011

Öz

Öz
Bu çalışmanın amacı, matematik dersi sınıf öğretiminde sınıf içi sorulan soruların; öğretim hedeflerinin seviyesine uygunluğu, verilen cevapların öğretim hedefleri seviyesine uygunluğu ile sınıf içi soruların niteliklerini belirlemektir. Çalışmada 5 farklı İlköğretim okulunda, 4 ve 5. Sınıf matematik derslerinde, sınıf öğretmenlerinin sorduğu sorular ve öğrencilerin verdiği cevapların düzeyleri belirlenmeye çalışılmıştır. Ayrıca, sınıf içi öğretimde cevaplama şekillerine göre ve yöneltilme biçimlerine göre soruların sayı ve niteliği incelenmiştir. Elde edilen bulgulara göre matematik derslerindeki öğretmen soruların % 46 oranında uygulama düzeyinde olduğu, bilgi ve kavrama düzeyinde ise % 48 oranında sorulara yer verildiği, üst düzey düşünme becerileri gerektiren analiz, sentez ve değerlendirme düzeyinde sorulara çok az (% 6) yer verildiği tespit edilmiştir. Duyuşsal alan hedefleri ile ilgili sorulara yer verilmediği gözlenirken, soruların yöneltilme biçimlerine göre derslerin daha çok (% 95) öğretmen sorularına dayalı olarak yürütüldüğü, öğrencilerin birbirlerine sorduğu sorulara yer verilmediği gözlenmiştir.
Anahtar kelimeler: Matematik dersi, öğretmen soruları, öğrenci cevapları

Kaynakça

  • Açıkgöz, Ü.K. (1998). Etkili öğrenme ve öğretme. 2. Baskı, İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
  • Anderson, L.W. ve Krathwohl, D.R. (2001). A taxonomy for learning, teaching, and assessing: A revision of Bloom’s Taxonomy of Educational Objectives (Complete edition). New York: Longman. Publishing http://www.waynecountyschools.org/147210622111220523/lib/147210622111220523/Revise d_Blooms_Info.pdf (12.11.2010)
  • Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Nitel, nicel ve eleştirel kuram metodolojileri. Ankara: Anı yayıncılık.
  • Bloom, B. S. (1974). Taxonomy of educational objectives, the classroom of educational goals. (Ed.). New York: Davir McKay Company.
  • Ertürk, S. (1993). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
  • Gage, N.L. ve Berliner, D.C. (1994). Educational psychology. Boston: Houghton Mifflin.
  • Köğce, D.,Aydın, M. ve Yıldız C. (2009). Bloom taksonomisinin revizyonu: Genel bir bakış, (Çev.). Krahtwohl, D. R. (2002) Elementary Education Online, 8 (3). http://ilkogretim- online.org.tr/vol8say3/v8s3c1.pdf, (12.11.2010).
  • Krathwohl, D. R. (2002). A revision of bloom's taxonomy: An overview. Theory into Practice, 41 (4), 212- 218.
  • Lincoln, Y.S., ve Guba, E.G. (1985). Naturalistic inguriy. Beverly Hils,CA: Sage Publications
  • McNeil, J.D. ve Wiles,J. (1990). The essentials of teaching: plans, methods. New York: Macmillan.
  • MEB. (2005). İlköğretim matematik dersi öğretim programı ve klavuzu. 1 ve 5. Sınıflar, Ankara, Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Mertens, D. M. (1998). Research methods in education and psychology: İntergrating diversity wiht quantitative and qualitive approaches. London: Sage Publications.
  • Miles, M.B., Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Moore, K. D. (2003). Öğretim becerileri.(Ersin Altıntaş Çev.), Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Nakiboglu, C. ve Meriç, G. (2000). Genel Kimya Laboratuarlarında V-Diyagramı Kullanımı ve Uygulamaları. BAÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2, 58-75.
  • Novak, J.D. 1998. Metacognitive Strategies to Help Students Learning how to Learn.Research Matter - to the Science Teacher, No:9802. Nashville: Nat. Assoc. For Research in ScienceTeaching. http://www.narst.org/publications/research/Metacogn.cfm (10.11.2010).
  • Özden, Y. (2010). Öğrenme öğretme süreçleri. 10. Baskı, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Redfield, D.L. ve Rousseau, E.W. (1991). A meta-analysis of experimental research on teacher questioning behavior. Review Of Educational Research. 51. 237-245.
  • Sönmez, V. (2003). Program geliştirme öğretmen el kitabı. Ankara: Anı Yayınları.
  • Sudman, S. Ve Dradburn, N.M. (1991). Asking questions. San Francisco: Jossey-Bas.
  • Taşpınar, M. (2007). Kuramdan uygulamaya öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Üniversite Kitabevi.
  • Teachervision. (2010). Levels of Questions in Bloom's Taxonomy. http://www.teachervision.fen.com/teaching-methods/new-teacher/48445.html (22.04.2010).
  • Winne, P.H. (1979). ‘Experiments relating teacher’ use of higher cognitive questions to student achivement. Review o Educational Researc. 49, 13-50
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hasan Hüseyin Özkan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Eylül 2011
Gönderilme Tarihi 10 Eylül 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 10 Sayı: 35

Kaynak Göster

APA Özkan, H. H. (2011). MATEMATİK DERSİNDE ÖĞRETMENLERİN DERS İÇİ YÖNELTİĞİ SORULAR VE ÖĞRENCİ CEVAPLARI DÜZEYİ. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(35), 64-81.

   21765     

Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

ESBD Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescil edilmiştir. Marka No:2011/119849.