BibTex RIS Kaynak Göster

GUIDANCE LEVEL OF SENIOR TEACHERS TO STUDENT TEACHERS

Yıl 2012, Cilt: 11 Sayı: 39, 1 - 21, 01.04.2012

Öz

The purpose of this research is to investigate the guidance level that senior teacher provide for student teachers at the schools in the process of the course of teaching practice. The course of the teaching practice aimed to get student teachers aquinted with the teaching profession by putting theoretical knowledge provided at university into practice. The views of 99 student teachers that are still having graduation at different branches of the faculty of technical education in the University of Düzce. As a result of the descriptive and content analyses of qualitative method, 7 basic theme appeared and they were interpreted, compared and concluded by similar research findings in literature.

Kaynakça

  • Akdağ, B. (2009). İsveç’de Öğretmen Yetiştirme, Eğitim Toplum ve Bilim, 2 (12), 58-70.
  • Aksarı, M. (1997). Yabancı Ülkelerde Öğretmen Yetiştirme Sistemi, Eğitim ve Yaşam, Bahar, 49-56.
  • Aksu, M. B. (2004). Fakülte-Okul İşbirliği Semineri ve Uygulama Sürecinin Değerlendirilmesi: Malatya İli Örneği, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Alaz, A. ve Konur, K. B. (2009). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması Dersine Yönelik Deneyimleri, Araştırma Raporu.
  • Azar, A. (2003). Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması Derslerine İlişkin Görüşlerinin Yansımaları, Milli Eğitim Dergisi,159.
  • Barnett, J. ve Fallon, G. (2007). Conflicting Views of School Community: The Dichotomy Between Administrators and Teachers. International Journal of Education Policy and Leadership 2(1).
  • Baştürk, R. (2007). Türkiye’deki Kamu Eğitim Kurumlarında Çalışacak Öğretmenlerin Atanmalarına İlişkin Bir İnceleme, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 33-40.
  • Becit, G., Kurt, A.A. ve Kabakçı, I. (2009). Bilgisayar Öğretmen Adaylarının Okul Uygulama Derslerinin Yararlarına İlişkin Görüşleri, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (1), 169–184.
  • Cherian, F. ve Daniel, Y. (2008). Principal leadership in new teacher induction: Becoming agents of change. International Journal of Education Policy and Leadership 3(2).
  • Çetin, Ö.F., Uludağ, E. ve Akın, M. (2007). Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi İle Almanya’nın Bavyera Eyaleti Ausburg Üniversitesi Eğitim Fakültesinin Okul Uygulamaları Arasındaki Benzerlik ve Farklılıklar, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2), 159-166.
  • Çiçek, Ş. ve İnce, M. L. (2005). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması Sürecine İlişkin Görüşleri, Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 16 (3), 146-155.
  • Delibaş, H. (2007). Türkiye, İngiltere, Almanya ve Finlandiya Biyoloji Öğretmeni Yetiştirme Programlarının Karşılaştırılması, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Demircioğlu, İ. H. (2003). Tarih Uygulama Öğrencilerinin Uygulama Öğretmenleri ve Uygulama Okulları Hakkındaki Görüşleri, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1), 185-192.
  • Dursun, Ö. Ö. ve Kuzu, A. (2008). Öğretmenlik Uygulaması Dersinde Yaşanan Sorunlara Yönelik Öğretmen Adayı ve Öğretim Elemanı Görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 159 -178.
  • Eraslan, A. (2008). Fakülte-Okul İşbirliği Programı: Matematik Öğretmeni Adaylarının Okul Uygulama Dersi Üzerine Görüşleri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 95- 105.
  • Ekici, G. (2008). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Meslek Bilgisi Derslerine Yönelik Tutumları İle Öğrenme Biçimlerinin Değerlendirilmesi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. 5 (1), 111-132.
  • Ekinci, A. ve Öter, Ö.F. (2010). Finlandiya’da Eğitim ve Öğretmen Yetiştirme Sistemi, Çalışma Ziyareti Raporu.
  • Ertürk, S. (1984). Eğitimde Program Geliştirme, Beşinci Baskı, Ankara: Meteksan Ltd.
  • İlin, G., İnözü, J. ve Yıldırım, R. (2007). Öğretmen Adaylarının Bakış Açısından Başarılı Danışmanlık: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 123-132.
  • Kılıç, A. ve Acat, B. (2007). Öğretmen Adaylarının Algılarına Göre Öğretmen Yetiştirme Programlarındaki Derslerin Gereklilik ve İşe Vurukluk Düzeyi, Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 21-37.
  • Kilimci, S. (2006). Almanya, Fransa, İngiltere ve Türkiye’de Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Programlarının Karşılaştırılması, Doktora Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi SBE.
  • Küçükoğlu, A. (2004). Türkiye’nin Öğretmen Yetiştirme Serüveninde Eğitim Enstitüleri ve Bir Model Olarak Kâzım Karabekir Eğitim Enstitüsü, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi Eğitim Fak. Malatya.
  • Külekçi, E. ve Bulut, L. (2010). Türkiye ve ABD’ deki Öğretmen Yetiştirme Sistemlerinin Karşılaştırılması, Paper presented in International Conference on New Trends in Education and Their Implications (Iconte), 11-13 November, Antalya-Turkey.
  • MEB. (2011). Milli Eğitim Şuraları, http://ttkb.meb.gov.tr/suralar.aspx, (Erişim Tarihi, 13.11.2011).
  • Özoğlu, M. (2010). Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme Sisteminin Sorunları, Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (SETA) Analiz.
  • Ritchie, J., Lewis, J. ve Elam, G. (2003). Designing and Selecting Samples. In Qualitative Research Practice, Edited by. J. Ritche and J. Lewis, 43-78, London: Sage Publ.
  • Sarıçoban, A. (2008). Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması Derslerine İlişkin Uygulama Öğretmenleri ve Öğretmen Adaylarının Görüşleri, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (3), 31- 55.
  • Sılay, İ. ve Gök, T. (2004). Öğretmen Adaylarının Uygulama Okullarında Karşılaştıkları Sorunlar ve Öneriler, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Snape, D. ve Spencer, L. (2003). The Foundation of Qualitative Research, In Qualitative Research Practice, Edited by. J. Ritche and J. Lewis, 1-23, London: Sage Publ.
  • Şişman, M. ve Acat, B. (2003). Öğretmenlik Uygulaması Çalışmalarının Öğretmenlik Mesleğinin Algılanmasındaki Etkisi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1), 235-250.
  • Şişman, M. (2010). Öğretmen Yeterlilikleri: Modern Bir Söylem ve Retorik, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayı, 10 (3),63–82.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemler, 5. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları.
  • YÖK. (2007). Öğretmen Yetiştirme ve Eğitim Fakülteleri (1982-2007), Öğretmenin Üniversitede Yetiştirilmesinin Değerlendirilmesi, Ankara: YÖK Yayını 2007-5
  • YÖK. (2011). Aday Öğretmen Kılavuzu, http://www.yok.gov.tr/content/ view/500/lang,tr/ (Erişim Tarihi, 13.08.2011).

UYGULAMA ÖĞRETMENLERİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARINA REHBERLİK ETME DÜZEYİ

Yıl 2012, Cilt: 11 Sayı: 39, 1 - 21, 01.04.2012

Öz

Bu çalışmada uygulama öğretmenlerinin ortaöğretim kurumlarında uygulamaya katılan öğretmen adaylarına rehberlik etme düzeyleri araştırılmaktadır. Öğretmenlik uygulaması dersi, öğretmen adaylarının teorik olarak öğrendikleri bilgileri uygulamaya dönüştürerek öğretmenlik mesleğini tanımalarını amaçlamaktadır. Bu amaçla 2010 Yılında Düzce Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Bilgisayar, Elektrik, Makine, Mobilya ve Dekorasyon ve Yapı Öğretmenliği Bölümleri 4. sınıf 99 öğrencinin görüşlerinden yararlanılmıştır. Eğitim derslerini tamamlamış ve uygulamadan başarılı olmuş öğrencilere uygulama öğretmenlerine ilişkin yarı yapılandırılmış açık uçlu sorular yöneltilmiş ve gönüllü olanların cevaplamaları istenmiştir. Elde edilen veriler betimsel ve içerik analizine tabi tutulmuş, sonucunda 7 tema ortaya çıkmıştır. Bulgular yüzde ve frekans değerleri açısından tablolarla ifade edilmiş, literatürdeki benzer araştırmalarla karşılaştırılarak tartışma ve sonuç bölümünde yorumlanmıştır.

Kaynakça

  • Akdağ, B. (2009). İsveç’de Öğretmen Yetiştirme, Eğitim Toplum ve Bilim, 2 (12), 58-70.
  • Aksarı, M. (1997). Yabancı Ülkelerde Öğretmen Yetiştirme Sistemi, Eğitim ve Yaşam, Bahar, 49-56.
  • Aksu, M. B. (2004). Fakülte-Okul İşbirliği Semineri ve Uygulama Sürecinin Değerlendirilmesi: Malatya İli Örneği, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Alaz, A. ve Konur, K. B. (2009). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması Dersine Yönelik Deneyimleri, Araştırma Raporu.
  • Azar, A. (2003). Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması Derslerine İlişkin Görüşlerinin Yansımaları, Milli Eğitim Dergisi,159.
  • Barnett, J. ve Fallon, G. (2007). Conflicting Views of School Community: The Dichotomy Between Administrators and Teachers. International Journal of Education Policy and Leadership 2(1).
  • Baştürk, R. (2007). Türkiye’deki Kamu Eğitim Kurumlarında Çalışacak Öğretmenlerin Atanmalarına İlişkin Bir İnceleme, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 33-40.
  • Becit, G., Kurt, A.A. ve Kabakçı, I. (2009). Bilgisayar Öğretmen Adaylarının Okul Uygulama Derslerinin Yararlarına İlişkin Görüşleri, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (1), 169–184.
  • Cherian, F. ve Daniel, Y. (2008). Principal leadership in new teacher induction: Becoming agents of change. International Journal of Education Policy and Leadership 3(2).
  • Çetin, Ö.F., Uludağ, E. ve Akın, M. (2007). Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi İle Almanya’nın Bavyera Eyaleti Ausburg Üniversitesi Eğitim Fakültesinin Okul Uygulamaları Arasındaki Benzerlik ve Farklılıklar, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2), 159-166.
  • Çiçek, Ş. ve İnce, M. L. (2005). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması Sürecine İlişkin Görüşleri, Hacettepe Spor Bilimleri Dergisi, 16 (3), 146-155.
  • Delibaş, H. (2007). Türkiye, İngiltere, Almanya ve Finlandiya Biyoloji Öğretmeni Yetiştirme Programlarının Karşılaştırılması, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Demircioğlu, İ. H. (2003). Tarih Uygulama Öğrencilerinin Uygulama Öğretmenleri ve Uygulama Okulları Hakkındaki Görüşleri, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1), 185-192.
  • Dursun, Ö. Ö. ve Kuzu, A. (2008). Öğretmenlik Uygulaması Dersinde Yaşanan Sorunlara Yönelik Öğretmen Adayı ve Öğretim Elemanı Görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 159 -178.
  • Eraslan, A. (2008). Fakülte-Okul İşbirliği Programı: Matematik Öğretmeni Adaylarının Okul Uygulama Dersi Üzerine Görüşleri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 95- 105.
  • Ekici, G. (2008). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Meslek Bilgisi Derslerine Yönelik Tutumları İle Öğrenme Biçimlerinin Değerlendirilmesi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. 5 (1), 111-132.
  • Ekinci, A. ve Öter, Ö.F. (2010). Finlandiya’da Eğitim ve Öğretmen Yetiştirme Sistemi, Çalışma Ziyareti Raporu.
  • Ertürk, S. (1984). Eğitimde Program Geliştirme, Beşinci Baskı, Ankara: Meteksan Ltd.
  • İlin, G., İnözü, J. ve Yıldırım, R. (2007). Öğretmen Adaylarının Bakış Açısından Başarılı Danışmanlık: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 123-132.
  • Kılıç, A. ve Acat, B. (2007). Öğretmen Adaylarının Algılarına Göre Öğretmen Yetiştirme Programlarındaki Derslerin Gereklilik ve İşe Vurukluk Düzeyi, Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 21-37.
  • Kilimci, S. (2006). Almanya, Fransa, İngiltere ve Türkiye’de Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Programlarının Karşılaştırılması, Doktora Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi SBE.
  • Küçükoğlu, A. (2004). Türkiye’nin Öğretmen Yetiştirme Serüveninde Eğitim Enstitüleri ve Bir Model Olarak Kâzım Karabekir Eğitim Enstitüsü, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi Eğitim Fak. Malatya.
  • Külekçi, E. ve Bulut, L. (2010). Türkiye ve ABD’ deki Öğretmen Yetiştirme Sistemlerinin Karşılaştırılması, Paper presented in International Conference on New Trends in Education and Their Implications (Iconte), 11-13 November, Antalya-Turkey.
  • MEB. (2011). Milli Eğitim Şuraları, http://ttkb.meb.gov.tr/suralar.aspx, (Erişim Tarihi, 13.11.2011).
  • Özoğlu, M. (2010). Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme Sisteminin Sorunları, Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (SETA) Analiz.
  • Ritchie, J., Lewis, J. ve Elam, G. (2003). Designing and Selecting Samples. In Qualitative Research Practice, Edited by. J. Ritche and J. Lewis, 43-78, London: Sage Publ.
  • Sarıçoban, A. (2008). Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması Derslerine İlişkin Uygulama Öğretmenleri ve Öğretmen Adaylarının Görüşleri, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (3), 31- 55.
  • Sılay, İ. ve Gök, T. (2004). Öğretmen Adaylarının Uygulama Okullarında Karşılaştıkları Sorunlar ve Öneriler, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Snape, D. ve Spencer, L. (2003). The Foundation of Qualitative Research, In Qualitative Research Practice, Edited by. J. Ritche and J. Lewis, 1-23, London: Sage Publ.
  • Şişman, M. ve Acat, B. (2003). Öğretmenlik Uygulaması Çalışmalarının Öğretmenlik Mesleğinin Algılanmasındaki Etkisi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1), 235-250.
  • Şişman, M. (2010). Öğretmen Yeterlilikleri: Modern Bir Söylem ve Retorik, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayı, 10 (3),63–82.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemler, 5. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları.
  • YÖK. (2007). Öğretmen Yetiştirme ve Eğitim Fakülteleri (1982-2007), Öğretmenin Üniversitede Yetiştirilmesinin Değerlendirilmesi, Ankara: YÖK Yayını 2007-5
  • YÖK. (2011). Aday Öğretmen Kılavuzu, http://www.yok.gov.tr/content/ view/500/lang,tr/ (Erişim Tarihi, 13.08.2011).
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Engin Aslanargun Bu kişi benim

Abdurrahman Kılıç Bu kişi benim

Filiz Evran Acar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2012
Gönderilme Tarihi 10 Eylül 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 11 Sayı: 39

Kaynak Göster

APA Aslanargun, E., Kılıç, A., & Acar, F. E. (2012). UYGULAMA ÖĞRETMENLERİNİN ÖĞRETMEN ADAYLARINA REHBERLİK ETME DÜZEYİ. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 1-21.

   21765     

Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

ESBD Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescil edilmiştir. Marka No:2011/119849.