DETERMINING PRIMARY SCHOOL TEACHERS' AND PRIMARY SCHOOL PRE-SERVICE TEACHERS' SELF-EFFICACY BELIEFS TOWARDS INTEGRATED EDUCATION AND IEP PREPARATION

Yıl 2012, Cilt: 11 Sayı: 39, 128 - 138, 01.04.2012

Fatih Camadan

Öz

The aim of this research is determining the self-efficacy beliefs of primary teachers and pre-service primary teachers towards Integrated Education and IEP preparation. The research was carried out on 238 people, 107 of whom were pre-service primary teachers studying at the Faculty of Education in Rize University and 131 of whom were primary teachers working in Çayeli district of Rize. Integrated Education Questionnaire developed by Aksüt, M, Battal, İ, and Yaldız F. (2005) and The Scale of Determining Potential Difficulties in IEP Preparation Process by Tike Bafra, L. and Kargın, T. (2009) were utilized as data gathering instrument. In the study, self-efficacy beliefs of pre-service primary teachers towards Integrated Education and IEP preparation were found out to be more than that of primary teachers. A meaningful positive correlation between the self-efficacy beliefs of primary teachers and pre-service primary teachers towards Integrated Education and IEP preparation was observed. While the scores of male pre-service teachers in terms of perceiving their competence for Integrated Education were found to be significantly higher than females; no significant difference according to genders, in terms of self-efficacy towards IEP preparation was found. Moreover, it was found out that the primary teachers attending in-service training perceive themselves more competent for IEP preparation than the primary teachers not attending in-service training.

Keywords: Integrated Education, Individualized Education Program (IEP)

Anahtar Kelimeler

-

SINIF ÖĞRETMENLERİ VE SINIF ÖĞRETMENİ ADAYLARININ KAYNAŞTIRMA EĞİTİMİNE VE BEP HAZIRLAMAYA İLİŞKİN ÖZ-YETERLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

Öz

Araştırmanın amacı sınıf öğretmenleri ve sınıf öğretmenliği bölümü öğretmen adaylarının kaynaştırma eğitimine ve BEP hazırlamaya ilişkin öz-yeterliklerinin belirlenmesidir. Araştırma, Rize Üniversitesi Eğitim Fakültesi sınıf öğretmenliği bölümünde öğrenim gören 107 öğretmen adayı ve Rize ili Çayeli ilçesinde görev yapan 131 sınıf öğretmeni olmak üzere toplam 238 kişi ile yürütülmüştür. Çalışmada Aksüt, M, Battal, İ, ve Yaldız F. (2005)'nin geliştirdikleri Kaynaştırma Eğitimi Anketi ile Tike Bafra, L. ve Kargın, T. (2009)'nin geliştirdikleri BEP Hazırlama Sürecinde Karşılaşılabilecek Güçlükleri Belirleme Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada; öğretmen adaylarının, öğretmenlere göre kaynaştırma eğitimine ve BEP hazırlamaya ilişkin öz-yeterliklerinin daha yüksek olduğu bulunmuştur. Öğretmen adaylarının ve öğretmenlerin kaynaştırma eğitimine ve BEP hazırlamaya ilişkin öz-yeterlikleri arasında pozitif yönlü anlamlı ilişkiler olduğu görülmüştür. Kaynaştırma eğitimindeki yeterliklerini algılayışlarında erkek öğretmen adaylarının lehine anlamlı bir farklılık olduğu görülürken, BEP hazırlamaya ilişkin öz-yeterliklerinde ise gerek öğretmenlerin gerekse öğretmen adaylarının cinsiyetlerine göre anlamlı bir farklılığa rastlanmamıştır. Ayrıca hizmet içi eğitim alan öğretmenlerin, almayanlara göre kaynaştırma eğitimine ve BEP hazırlamaya ilişkin olarak kendilerini daha yeterli algıladıkları bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler: Kaynaştırma Eğitimi, Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP)

Anahtar Kelimeler

Kaynaştırma Eğitimi, Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP)

Kaynakça

• Aksüt, M., Battal, İ. ve Yaldız, F. (2005). Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmeni Adaylarının Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Yeterlilikleri (Uşak ili Örneği), 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Denizli.
• Ataman, A. (2009). Özel Gereksinimli Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş. 7. Baskı, Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık
• Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• Battal, İ. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin ve Branş Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Yeterliliklerinin Değerlendirilmesi (Uşak İli Örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
• Cone, N. (2009). Pre-service Elementary Teachers’ Self-Efficacy Beliefs About Equitable Scinece Teaching: Does Service Learning Make A Difference?, Journal of Elementary Science Education, 21 (2), 25-34.
• Çuhadar, Y. (2006). ilköğretim Okulu 1-5. Sınıflarda Kaynaştırma Eğitimine Tabi Olan Öğrenciler İçin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının Hazırlanması, Uygulanması, İzlenmesi Ve Değerlendirilmesi İle İlgili Olarak Sınıf Öğretmenlerin Ve Yöneticilerin Görüşlerinin Belirlenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Sosyal bilimler enstitüsü, Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı, Zonguldak.
• Denzine, J.B. Cooney ve R. McKenzie, (2005). Confirmatory Factor Analysis of The Teacher Efficacy Scale For Prospective Teachers, British Journal of Educational Psychology, 75 (4), 689–708.
• Enochs, L.G., Smith, P.L. ve Huinker, D. (2000). Establishing Factorial Validity of the Mathematics Teaching Efficacy Beliefs Instrument, School Science and Mathematics, 100 (4), 194–202
• Holahan, A. ve Costenbader, V. (2000). A Comparison of Developmental Gains for Preschool Children with Disabilities in Inclusive and Self-Contained Classrooms, Topics in Early Childhood Special Education, 20 (4), 224-235.
• İzci, E. (2005). Sınıf Öğretmeni Adaylarının “Özel Eğitim” Konusundaki Yeterlikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, (www.esosder.org), 4 (14), 106-114.
• Kırcaali-İftar, (1992). Özel Eğitimde Kaynaştırma, Eğitim ve Bilim. 16, 45-50
• Kırcaali-İftar, G. ve Batu, S. (2007). Kaynaştırma, Kök Yayıncılık, 3. Baskı, Başak Matbaası, Ankara.
• Küçüker, S., Kargın, T. ve Akçamete, G., (2002). Rehberlik ve Araştırma Merkezi Elemanlarının Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliğine İlişkin Görüşlerinin ve Yeterlilik Algılarının Geliştirilmesi. Educational Sciences and Practice 1 (1), 101-113.
• Menlove, R., Hudson ve P.,Suter, D. (2001). A Field of IEP Dreams Increasing General Education Teacher Participation In The IEP Development Process, Teaching Exceptional Children, 33 (5), 28- 33
• Nizamoğlu, N. (1996). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Uygulamalarındaki Yeterlikleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Özbaba, N. (2000). Normal Çocuk Annelerinin Kaynaştırma Uygulamasına İlişkin Görüşleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü İstanbul.
• Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği, 31.05.2006 tarih ve 26184 sayılı Resmî Gazete.
• Öztürk, C.Ç. (2009). Eğitim Uygulama Okuluna Devam Eden Zihinsel Engelli Öğrencilerin Öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Hakkında Görüşlerinin Belirlenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Özyürek, M. (2004). Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Temelleri ve Geliştirilmesi. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Peck, C. A., Carlson, P. ve Helmstetter, E. (1992). Parent and Teacher Perceptions of Outcomes for Typically Developing Children Enrolled in Integrated Early Childhood Programs: A Statewide Survey, Journal of Early Intervention, 16 (1), 53-63.
• Scruggs, T. ve Mastropieri, M. A. (1996). Teacher Perceptions of Mainstreaming/Inclusion 1958- 1995: A Research Synthesis. Exceptional Children, 63, 59-74.
• Smith, S ve Simpson, R. (1989). An Analysis of Individualized Education Programs (IEPs) For Students with Behavioral Disorders. Behavioral Disorders. 14,107–116.
• Temel, Z. F. (2000). Okul Öncesi Eğitimcilerinin Engellilerin Kaynaştırılmasına İlişkin Görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 148-155.
• Tike, L. (2007). Sınıf Öğretmenleri, Rehber Öğretmenler ve Rehberlik Araştırma Merkezi Çalışanlarının Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Hazırlama Sürecine İlişkin Tutumları ve Bu Süreçte Karşılaştıkları Güçlüklerin Belirlenmesi,Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tike Bafra L. ve Kargın, T. (2009). Sınıf Öğretmenleri, Rehber Öğretmenler ve Rehberlik Araştırma Merkezi Çalışanlarının Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Hazırlama Sürecine İlişkin Tutumları ve Bu Süreçte Karşılaştıkları Güçlüklerin Belirlenmesi,Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri (KUYEB) Dergisi, 9 (4).
• Timuçin, U. (2000). Zihinsel Yetersizliği Olan Öğrencilerin Yapabildiklerine Göre Hazırlanarak Sınıf Öğretmenine Verilen Öğretim Planının Ders Amaçlarını Gerçekleştirme Düzeyi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yavuz, C. (2005). Ankara İlindeki Okulöncesi Eğitim Kurumlarında Sürdürülen Kaynaştırma Uygulamalarının Değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Yıldızeli, A. İ. (2000). Öğrenme Güçlüğü Çeken Çocuklara Bireyselleştirilmiş Öğretim Yöntemiyle Matematik Öğretimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.