8th GRADE STUDENTS' LEVEL OF USING PUNCTUATION MARKS

Yıl 2012, Cilt: 11 Sayı: 42, 40 - 54, 01.07.2012

Gökhan Arı Betül Keray

Öz

Abstract
The aim of this research is to determine the level of 8th grade students' ability to use correctly the most commonly used punctuationmarks.. The research is aimed at presenting detailed results on the usage of seven punctuation marks(full stop, colon, triple dot, semi colon, comma, question mark, exclamation mark).
The research is limited to 208 8th grade students attending a school in Aksaray in 2011-2012 academic year, seven punctuation marks and 20 rules concerning these seven punctuation. In this research, screening method was used. Four different tests were applied to determine the success level of 8th grade students' ability to use punctuation. The data gathered from this research was analyzed with descriptive statistics and independent tests by using SPSS 15.0.
According to the results of those four different tests, the test that students succeed most is multiple choice and the test they succeed least is dictation. Girls showed a better usage of punctuation rules rather than boys. The students attending a course are more successful than those who do not attend. The punctuation that students succeed in using most is the question mark, and the one they succeed least is the semi colon. Whether students learn how to use punctuation correctly or not should be checked with different techniques and the function of punctuation should be taught with appropriate techniques.
Key Words: Teaching Turkish, punctuation rules, punctuation.

Anahtar Kelimeler

-

SEKİZİNCİ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN NOKTALAMA İŞARETLERİNİ UYGULAMA DÜZEYİ

Öz

Öz
Bu çalışmanın amacı sekizinci sınıf öğrencilerinin sık kullanılan noktalama işaretlerini doğru uygulayabilme düzeyini belirlemektir. Çalışma yedi noktalama işaretinin (nokta, iki nokta, üç nokta, noktalı virgül, virgül, soru işareti, ünlem) uygulanmasıyla ilgili ayrıntılı sonuçlar sunmaya yöneliktir.
Araştırma, 2010-2011 eğitim öğretim yılında Aksaray'da öğrenim gören 208 sekizinci sınıf öğrencisi, yedi noktalama işareti ve bu işaretlerle ilgili toplam yirmi kural ile sınırlıdır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Sekizinci sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini uygulayabilmede başarı düzeyini belirlemek için araç olarak dört farklı test kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler, SPSS 15.0 kullanılarak betimsel istatistik analizi ve bağımsız t-testi ile çözümlenmiştir.
Dört farklı testten oluşan araştırma sonuçlarına göre doğru cevapların en fazla olduğu test çoktan seçmeli, en az olduğu ise dikte uygulamasıdır. Kız öğrenciler, erkeklere göre daha fazla doğru cevap vermiştir. Dershaneye giden öğrenciler, dershaneye gitmeyen öğrencilere göre daha fazla doğru cevap vermiştir. Öğrencilerin uygulamada en fazla doğru cevap verdikleri işaret soru işareti, en az doğru cevap verdikleri işaret ise noktalı virgüldür. Öğrencilerin noktalama işaretlerini doğru öğrenip öğrenmedikleri farklı tekniklerle denetlenmeli ve uygun teknikler seçilerek işaretlerin işlevleri kavratılmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Türkçe öğretimi, noktalama kuralları, noktalama işaretleri.

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretimi, noktalama kuralları, noktalama işaretleri

Kaynakça

• Ağca, H. (2003). Yazılı anlatım. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yay.
• Arı, G. (2008). Öğrencilerin hikâye edici metinlerinin çözümleyici puanlama yönergesine göre değerlendirilmesi (6. ve 7. sınıf örneği) (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Atasoy, F. O. (2009). Türkçede noktalama, sorunlar-çözümler-teklifler (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım derslerine yönelik tutumları ile yazma becerileri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bağcı, H. (2011). Sekizinci sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Turkish Studies, 6(1), 672-684.
• Beyreli, L., Çetindağ, Z., Celepoğlu (2005). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Pegem Yay.
• Erdem, H. (2007). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarına ulaşma düzeyi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Erdemir, A., Bayram, Y. (2005). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin noktalama işaretlerini kullanma düzeyleri üzerine istatiksel bir değerlendirme. Ondokuzmayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 12-26.
• Göker, O. (2001). Uygulamalı Türkçe bilgileri I. Ankara: MEB Yay.
• Karagül, S. (2010). İlköğretim 6-8. sınıf öğrencilerinin Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda belirtilen yazım ve noktalama kurallarını uygulayabilme düzeyi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Kirkman, J. (2006). Puctuation matters (6th ed.). New York: Routledge.
• Knapp, P., Watkins, M. (2005). Genre, text grammar. Sydney: University of New South Wales Press.
• Lichtenberger, E. O. (2004): Essentials of assessment report. Hoboken: John Wiley&Sons Incorparated.
• Maltepe, S. (2006). Yaratıcı yazma yaklaşımı açısından Türkçe derslerindeki yazma süreçlerinin ve ürünlerinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Mann, N. (2003). Point counterpoint: Teaching punctuation as information management. CCC, 54(3), 359-393.
• MEB (2006). İlköğretim Türkçe (6, 7, 8. sınıflar) dersi öğretim programı. Ankara: MEB Yay.
• Nunberg, G. (1990). The linguistic of punctuaiton. Stanford: CSLI.
• Özbay, M. (2011). İmla ve noktalama. Yazma eğitimi (ed. M. Özbay). Ankara: Pegem Akademi.
• Sallabaş, M. E.; Temizkan, M. (2009). İlköğretim öğrencilerinin noktalama işaretlerini doğru olarak kullanabilme düzeyleri ile ilgili bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(2), 625-636.
• TDK (1996). Yazım kılavuzu. Ankara: TDK Yay.
• TDK (2000). Yazım kılavuzu. Ankara: TDK Yay.
• TDK (2006). Yazım kılavuzu. Ankara: TDK Yay.
• Topçuoğlu, F. (2011). Öğretmen adaylarının noktalama işaretlerini kullanabilirlik düzeyi. III. Uluslararası Dünya Dili Türkçe Sempozyumu (16-18 Aralık 2010) Bildiri Kitabı, İzmir, 871- 876.
• Topuz, A. (2008). Uşak ili Sivaslı ilçesi 6. ve 7. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini kullanmada bilgi beceri düzeylerinin tespiti (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
• Trask, R. L. (1997). The Penguin guide to punctuation. London: PenguinBooks.
• Uça, M. (2003). İstanbul’da seçilen ilköğretim okullarının altıncı sınıf Türkçe derslerinde tespit edilen yazılı anlatım bozuklukları ve öneriler (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Uludağ, E. (2002). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama beceri düzeyleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 97-114.
• Yağmur-Şahin, E., Maden, S., Kardaş, M. N, Şahin, A. (2011). Noktalama işaretlerinin öğretiminde grup araştırması tekniğinin öğrenci başarısına etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 257-268.
• Zülfikar, H. (1985). Yükseköğretimde Türkçe yazım ve anlatım. Ankara: 1985.