BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2014, Cilt: 13 Sayı: 51, 0 - , 02.11.2014
https://doi.org/10.17755/esosder.24290

Öz

With ‘The Regulation for Promotion of the Ministry of Education Staff, Title Changes and the Appointment by Relocation’ obligatory rotation has been brought on for the staff in educational management: for the deputy director of the provincial national education, national education director of the district, provincial and national education branch manager. As it is an initial application, the aim of the research, that is conducted to offer recommendations to practitioners and researchers, is to put forth the opinion of the provincial and national education managers. The study is in the descriptivemodel and of qualitativeresearch designs the case study is used. The study group was constituted with 17 educational managers who are incumbent in Antalya by using purposive sampling method to determine. A semi-structured interview technique was used in the study. Managers stated their opinion that they perceived the form of application as a problem but not the regulation itself and they made recommendations: their employee rights should be improved in order not to get effected by the involuntary rotation, the right for transition from an educational manager to a school executive should be accepted for the managers who don’t want to be employed in other regions of Turkey, the change in the regulation should not be operated backwards. In the light of the results, it is recommended to get opinions of managers and conduct similar researches.

Kaynakça

  • Açıkalın, A. (1996). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Yönetimi.Ankara: Pegem.
  • Arlı, D. ve Tercan, M. (2013). Eğitim Müfettişlerinin, Eğitim Müfettişleri Başkanlıkları Yönetmeliği Kapsamında Yer Değiştirme HususundaYapılan Değişikliklere İlişkin Görüşleri. İnternationalJournal Of SocialScience, 6 (5), 15-30.
  • Arslan, E. (2010). Bağımsız Denetimde Rotasyon Karmaşası. Mali Çözüm Dergisi, 99, 2012
  • Aydın, M. (2010). Eğitim Yönetimi. Ankara: Hatiboğlu.
  • Balcı, A. (2000). Örgütsel Gelişme. Ankara: Pegem.
  • Bauer, T. K. (2004). High PerformanceWorkplacePracticesAndJobSatisfaction: EvidenceFrom Europe. RWI Mitteilungen, 54/55 (1), 1-29.
  • Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem.
  • Campion, M. A. (1994). CareerRelatedAntecedents&Outcomes Of JobRotatio. Academy of Journal Management, 37 (6), 1518-1542.
  • Çelebi, G.Y., Çelebi, B. ve Bayram, M. (2011). Okul müdürlerinin zorunlu yer değiştirmesi ile ilgili yönetici ve öğretmen görüşleri. 16-17 Nisan 2011, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, 6. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresinde Sunulan Bildiri.
  • Çolak, N. İ. (2005). Kamu görevlilerinin naklen atanma kriterleri. Atatürk Ünv. Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, 9 (1), 127-165.
  • Güredin, E. (2010). Denetim ve Güvence Hizmetleri SMMM ve YMM`lere Yönelik İlkeler ve Teknikler.13. bs. İstanbul : Türkmen Kitabevi Yayınları
  • Kayıkçı, K. ve Şarlak, S. (2013). İlköğretim okullarında denetimin etkili işleyişini zorlaştıran örgütsel engeller. ElementaryEducation Online, 12 (2), 461-478.
  • Kayır, S. (2013). Rotasyona Tabi Tutulan İlköğretim Okulu Müdürlerinin Örgütsel Bağlılık Düzeyi Üzerine Bir Araştırma. Hasan Ali Yücel Eğitim Fak. Dergisi, 19, 105-123. Kurtulmuş, M.,Gündaş, A. ve Ardıç, T. (2012). Zorunlu YerDeğiştirme Uygulamasına (Rotasyon) İlişkin İlköğretim Yöneticilerinin Görüşleri. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 1 (1), 49-57.
  • Leblebici, D. N. (2005). Küresel Değişim Baskısına Karşı Türk Bürokrasisindeki Yapısal Uyum Çabalarının Yapısal Atalet Kavramı Açısından Değerlendirilmesi. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6 (1), 1-14.
  • Lortz, K. M. (1985). An analysis of therotation of elementaryprincipalsınıowa (professionalgrowth, transfer, systematic, managementsuccession). USA: University of Iowa.
  • Memişoğlu, S. P., Çelik, M. ve Sipahioğlu, M. ( 2012). İlköğretimOkulu Müdürlerinin Zorunlu Yer Değiştirme Uygulamasına İlişkin Görüşleri. 24-26 Mayıs 2012 Malatya, 7. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresinde Sunulan Bildiri.
  • Memişoğlu, S. P., Sipahioğlu, M. ve Çelik, M. (2012). Lise Müdürlerinin Zorunlu Yer Değiştirme Uygulamasına İlişkin Görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19 (3), 447-466.
  • Memişoğlu, S. P. ve Dilekçi, Ü. (2012). Eğitim Denetmenlerinin Zorunlu Yer Değiştirme Uygulamasına İlişkin Görüşleri. 12-13 Ekim 201Nevşehir/Ürgüp, Eğitim Yöneticileri ve Uzmanları Derneği (EYFOR) III. Eğitim Yönetimi Formu’nda sunulan Bildiri. Nartgün, Ş. S., Bayraktar, C. ve Akkulak, H. B. (2012). Eğitimcilerin Rotasyon Algısı. 24-26 Mayıs 2012 Malatya, 7. Ulusal EğitimYönetimi Kongresinde Sunulan Bildiri.
  • Noe, R. A. (1999). İnsan Kaynaklarının Eğitim ve Gelişimi. Prof. Dr. Canan Çetin (Çev.). İstanbul: Beta.
  • Nural, E. ve Çıtak, Ş. (2012). Ordu İlinde Resmi Eğitim Kurumlarında Görev Yapan Yöneticilerin Zorunlu Yer Değiştirme Uygulamasına İlişkin Görüş ve Önerileri. 24-26 Mayıs 2012 Malatya, 7. Ulusal Eğitim Yönetimi Kong. Sunulan Bildiri.
  • Ortega, J. (2001). JobRotation As A Learning Mechanism. Management Science, 47 (10), 1361-1370.
  • Özdemir, S. (1998). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara: Pegem.
  • Özdemir, S. ve Yaman, A. (2011). Eğitim Yönetiminde Rotasyon Uygulamasına İlişkin Okul Müdürlerinin Görüşlerinin Değerlendirilmesi. 16-17 Nisan 2011, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, 6. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresinde Sunulan Bildiri.
  • Preheim, D. D. (1992). Rotation of ElementaryPrincipals İn SelectedPublic Schools. USA: University of South Dakota.
  • Resmi Gazete a. (1965). Devlet Memurları Kanunu. (Tarih:23.07.1965, Sayı:12056)
  • Resmi Gazete b. (1983). Devlet Memurlarının Yer Değiştirme Suretiyle Atanmalarına İlişkin Yönetmelik. (Tarih: 25.6.1983, Sayı:18088)
  • Resmi Gazete c. (1990). Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Müfettişleri Kurulu Yönetmeliği. (Tarih: 27.10.1990, Sayı: 20678)
  • Resmi Gazete d. (2009) Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Kurumları Yöneticilerinin Atama Ve Yer Değiştirmelerine İlişkin Yönetmelik. (Tarih: 13.08.2009, Sayı: 27318).
  • Resmi Gazete e. (2011). 652 sayılı Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. (Tarih:14.09.2011, Sayı: 28054).
  • Resmi Gazete f. (2013. Millî Eğitim Bakanlığı Personelinin Görevde Yükselme, Unvan Değişikliği Ve Yer Değiştirme Suretiyle Atanması Hakkında Yönetmelik. (Tarih: 2013, Sayı: 28793)
  • Resmi Gazete g. (2011). Milli Eğitim Bakanlığı Eğitim Müfettişleri Başkanlıkları Yönetmeliği. (Tarih: 24.06.2011, Sayı:27974).
  • Robbins, S. P. (1994). Örgütsel Davranışın Temelleri.Dr. Sevgi Ayşe Öztürk (Çev.). Eskişehir: ETAM A.Ş.
  • Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi.Bursa: Ezgi.
  • TDK. (2011). Resimli Okul Sözlüğü. Ankara:Türk Dil Kurumu No:939.
  • Tonbul, Y. ve Sağıroğlu, S. (2012). Okul Müdürlerinin Zorunlu Yer Değiştirme Uygulamasına İlişkin Bir Araştırma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18 (2), 313-3
  • Tortop, N. ve Anahtar, M. A. (1976). Personel Yönetimi. Ankara: Kalite.
  • Uslu, B. (2013). Eğitim Denetmenlerinin Seçimi, Atamaları ve Mali Hakları İle Yetiştirilmelerine İlişkin Sorunların İncelenmesi.CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2), 191-20
  • Ülküsever, C. (2008). İnsanlarda Metal Yorgunluğu. Hürriyet Gazetesi,28 Eylül 2008.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Yin, R.K. (1984). Case StudyResearch: DesingandMethods. Beverly Hills, CA: Sage.

İL VE İLÇE EĞİTİM YÖNETİCİLERİNİN ZORUNLU YER DEĞİSTİRME UYGULAMASINI DÜZENLEYEN YÖNETMELİĞE İLİŞKİN GÖRÜSLERİ

Yıl 2014, Cilt: 13 Sayı: 51, 0 - , 02.11.2014
https://doi.org/10.17755/esosder.24290

Öz

“Millî Eğitim Bakanlığı Personelinin Görevde Yükselme, Unvan Değisikliği ve Yer Değistirme Suretiyle Atanması Hakkında Yönetmelik” ile il millî eğitim müdür yardımcısı, ilçe millî eğitim müdürü, il ve ilçe millî eğitim sube müdürü kadrolarında bulunan eğitim yöneticilerine zorunlu yer değisikliği (rotasyon) getirilmistir. Uygulamanın ilk olması nedeniyle uygulayıcılara, arastırmacılara öneriler sunmak için yapılan bu arastırmanın amacı, il ve ilçe eğitim yöneticilerinin söz konusu yönetmelik hakkında görüslerini ortaya koymaktır. Çalısma betimsel tarama modelinde olup, nitel arastırma desenlerinden “durum çalısması” kullanılmıstır. Amaçlıörneklem yöntemi kullanılarak belirlenen çalısma grubunu, Antalya’da görevli 17 eğitim yöneticisi olusturmustur. Arastırmada yarı yapılandırılmıs görüsme tekniği kullanılmıstır. Yöneticiler, genel olarak zorunlu yer değistirmenin kendisinden çok yönetmelikte yer alan uygulama biçimini bir sorun olarak algıladıkları yönünde görüsler belirtmisler ve rotasyondan olumsuz etkilenmemeleri için özlük haklarının iyilestirilmesi, rotasyonu kabul etmeyen yöneticilere okul yöneticiliğine geçis hakkı tanınması, değisikliğin geriye doğru isletilmemesi gibi öneriler sunmuslardır. Sonuçlardan hareketle yöneticilerin görüslerinin alınması ve benzer arastırmaların yapılması önerilmistir.
Anahtar Kelimeler: Zorunlu yer değistirme, eğitim yöneticisi

Kaynakça

  • Açıkalın, A. (1996). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Yönetimi.Ankara: Pegem.
  • Arlı, D. ve Tercan, M. (2013). Eğitim Müfettişlerinin, Eğitim Müfettişleri Başkanlıkları Yönetmeliği Kapsamında Yer Değiştirme HususundaYapılan Değişikliklere İlişkin Görüşleri. İnternationalJournal Of SocialScience, 6 (5), 15-30.
  • Arslan, E. (2010). Bağımsız Denetimde Rotasyon Karmaşası. Mali Çözüm Dergisi, 99, 2012
  • Aydın, M. (2010). Eğitim Yönetimi. Ankara: Hatiboğlu.
  • Balcı, A. (2000). Örgütsel Gelişme. Ankara: Pegem.
  • Bauer, T. K. (2004). High PerformanceWorkplacePracticesAndJobSatisfaction: EvidenceFrom Europe. RWI Mitteilungen, 54/55 (1), 1-29.
  • Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem.
  • Campion, M. A. (1994). CareerRelatedAntecedents&Outcomes Of JobRotatio. Academy of Journal Management, 37 (6), 1518-1542.
  • Çelebi, G.Y., Çelebi, B. ve Bayram, M. (2011). Okul müdürlerinin zorunlu yer değiştirmesi ile ilgili yönetici ve öğretmen görüşleri. 16-17 Nisan 2011, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, 6. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresinde Sunulan Bildiri.
  • Çolak, N. İ. (2005). Kamu görevlilerinin naklen atanma kriterleri. Atatürk Ünv. Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, 9 (1), 127-165.
  • Güredin, E. (2010). Denetim ve Güvence Hizmetleri SMMM ve YMM`lere Yönelik İlkeler ve Teknikler.13. bs. İstanbul : Türkmen Kitabevi Yayınları
  • Kayıkçı, K. ve Şarlak, S. (2013). İlköğretim okullarında denetimin etkili işleyişini zorlaştıran örgütsel engeller. ElementaryEducation Online, 12 (2), 461-478.
  • Kayır, S. (2013). Rotasyona Tabi Tutulan İlköğretim Okulu Müdürlerinin Örgütsel Bağlılık Düzeyi Üzerine Bir Araştırma. Hasan Ali Yücel Eğitim Fak. Dergisi, 19, 105-123. Kurtulmuş, M.,Gündaş, A. ve Ardıç, T. (2012). Zorunlu YerDeğiştirme Uygulamasına (Rotasyon) İlişkin İlköğretim Yöneticilerinin Görüşleri. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 1 (1), 49-57.
  • Leblebici, D. N. (2005). Küresel Değişim Baskısına Karşı Türk Bürokrasisindeki Yapısal Uyum Çabalarının Yapısal Atalet Kavramı Açısından Değerlendirilmesi. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6 (1), 1-14.
  • Lortz, K. M. (1985). An analysis of therotation of elementaryprincipalsınıowa (professionalgrowth, transfer, systematic, managementsuccession). USA: University of Iowa.
  • Memişoğlu, S. P., Çelik, M. ve Sipahioğlu, M. ( 2012). İlköğretimOkulu Müdürlerinin Zorunlu Yer Değiştirme Uygulamasına İlişkin Görüşleri. 24-26 Mayıs 2012 Malatya, 7. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresinde Sunulan Bildiri.
  • Memişoğlu, S. P., Sipahioğlu, M. ve Çelik, M. (2012). Lise Müdürlerinin Zorunlu Yer Değiştirme Uygulamasına İlişkin Görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19 (3), 447-466.
  • Memişoğlu, S. P. ve Dilekçi, Ü. (2012). Eğitim Denetmenlerinin Zorunlu Yer Değiştirme Uygulamasına İlişkin Görüşleri. 12-13 Ekim 201Nevşehir/Ürgüp, Eğitim Yöneticileri ve Uzmanları Derneği (EYFOR) III. Eğitim Yönetimi Formu’nda sunulan Bildiri. Nartgün, Ş. S., Bayraktar, C. ve Akkulak, H. B. (2012). Eğitimcilerin Rotasyon Algısı. 24-26 Mayıs 2012 Malatya, 7. Ulusal EğitimYönetimi Kongresinde Sunulan Bildiri.
  • Noe, R. A. (1999). İnsan Kaynaklarının Eğitim ve Gelişimi. Prof. Dr. Canan Çetin (Çev.). İstanbul: Beta.
  • Nural, E. ve Çıtak, Ş. (2012). Ordu İlinde Resmi Eğitim Kurumlarında Görev Yapan Yöneticilerin Zorunlu Yer Değiştirme Uygulamasına İlişkin Görüş ve Önerileri. 24-26 Mayıs 2012 Malatya, 7. Ulusal Eğitim Yönetimi Kong. Sunulan Bildiri.
  • Ortega, J. (2001). JobRotation As A Learning Mechanism. Management Science, 47 (10), 1361-1370.
  • Özdemir, S. (1998). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara: Pegem.
  • Özdemir, S. ve Yaman, A. (2011). Eğitim Yönetiminde Rotasyon Uygulamasına İlişkin Okul Müdürlerinin Görüşlerinin Değerlendirilmesi. 16-17 Nisan 2011, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, 6. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresinde Sunulan Bildiri.
  • Preheim, D. D. (1992). Rotation of ElementaryPrincipals İn SelectedPublic Schools. USA: University of South Dakota.
  • Resmi Gazete a. (1965). Devlet Memurları Kanunu. (Tarih:23.07.1965, Sayı:12056)
  • Resmi Gazete b. (1983). Devlet Memurlarının Yer Değiştirme Suretiyle Atanmalarına İlişkin Yönetmelik. (Tarih: 25.6.1983, Sayı:18088)
  • Resmi Gazete c. (1990). Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Müfettişleri Kurulu Yönetmeliği. (Tarih: 27.10.1990, Sayı: 20678)
  • Resmi Gazete d. (2009) Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Kurumları Yöneticilerinin Atama Ve Yer Değiştirmelerine İlişkin Yönetmelik. (Tarih: 13.08.2009, Sayı: 27318).
  • Resmi Gazete e. (2011). 652 sayılı Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. (Tarih:14.09.2011, Sayı: 28054).
  • Resmi Gazete f. (2013. Millî Eğitim Bakanlığı Personelinin Görevde Yükselme, Unvan Değişikliği Ve Yer Değiştirme Suretiyle Atanması Hakkında Yönetmelik. (Tarih: 2013, Sayı: 28793)
  • Resmi Gazete g. (2011). Milli Eğitim Bakanlığı Eğitim Müfettişleri Başkanlıkları Yönetmeliği. (Tarih: 24.06.2011, Sayı:27974).
  • Robbins, S. P. (1994). Örgütsel Davranışın Temelleri.Dr. Sevgi Ayşe Öztürk (Çev.). Eskişehir: ETAM A.Ş.
  • Sabuncuoğlu, Z. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi.Bursa: Ezgi.
  • TDK. (2011). Resimli Okul Sözlüğü. Ankara:Türk Dil Kurumu No:939.
  • Tonbul, Y. ve Sağıroğlu, S. (2012). Okul Müdürlerinin Zorunlu Yer Değiştirme Uygulamasına İlişkin Bir Araştırma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18 (2), 313-3
  • Tortop, N. ve Anahtar, M. A. (1976). Personel Yönetimi. Ankara: Kalite.
  • Uslu, B. (2013). Eğitim Denetmenlerinin Seçimi, Atamaları ve Mali Hakları İle Yetiştirilmelerine İlişkin Sorunların İncelenmesi.CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2), 191-20
  • Ülküsever, C. (2008). İnsanlarda Metal Yorgunluğu. Hürriyet Gazetesi,28 Eylül 2008.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Yin, R.K. (1984). Case StudyResearch: DesingandMethods. Beverly Hills, CA: Sage.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Eğitim Bilimleri
Yazarlar

Kemal Kayıkçı

İzzet Özdemir

Tayfun Yörük

Yayımlanma Tarihi 2 Kasım 2014
Gönderilme Tarihi 2 Kasım 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 13 Sayı: 51

Kaynak Göster

APA Kayıkçı, K., Özdemir, İ., & Yörük, T. (2014). İL VE İLÇE EĞİTİM YÖNETİCİLERİNİN ZORUNLU YER DEĞİSTİRME UYGULAMASINI DÜZENLEYEN YÖNETMELİĞE İLİŞKİN GÖRÜSLERİ. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(51). https://doi.org/10.17755/esosder.24290

   21765     

Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

ESBD Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (Electronic Journal of Social Sciences), Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescil edilmiştir. Marka No:2011/119849.