GELENEKSEL OYUN VE GELENEKSEL ÇOCUK OYUNLARININ EĞİTİM-ÖĞRETİM PROGRAMLARINDAKİ YERİ

Yıl 2022, Cilt: 21 Sayı: 83, 1422 - 1436, 01.07.2022

Hüseyin Fatih Küçükibiş Burhan Özkurt Halef Sirkeci Olcay Öztürk

https://doi.org/10.17755/esosder.972845

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada geleneksel çocuk oyunlarının Türk eğitim sistemi içerisindeki yerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca, geleneksel çocuk oyunları ile ilgili uygulanan kurumsal faaliyetlerin ve yapılan lisansüstü tez çalışmalarının incelenmesi ile elde edilen bulguların alan yazınla birlikte değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Araştırma kapsamında alan yazın taraması yapılmıştır. Doküman analizi yöntemi kullanılarak nitel bir çalışma tasarlanmıştır. Veri toplama aracı olarak Google Akademik, SCOPUS, Web of Science, EBSCO, ERIC ve TR Dizini'nde yapılmış çalışmalar taranmıştır. Ayrıca uygulanan etkinliklere ilişkin bilgilere erişmek üzere Milli Eğitim Bakanlığı, Gençlik ve Spor Bakanlığı, İçişleri Bakanlığı’na bağlı olarak görev yapan valiliklerin resmi veri tabanlarından faydalanılmıştır. Geleneksel çocuk oyunlarına yüksek lisans ve doktora tezlerinde ne kadar yer verildiğini belirlemek amacıyla Ulusal Tez Merkezi veri tabanından da yararlanılmıştır. Çalışma neticesinde; eğitim-öğretim müfredatında, ders içi ve ders dışı etkinliklere yeterli düzeyde yer verilmediği sonucuna ulaşılmıştır. Belediyeler, valilikler aracılığı ile kurumsal faaliyetlerle geleneksel çocuk oyunlarının yaşatılmaya çalışıldığı görülmüştür. Uzaktan eğitim programları dahil olmak üzere eğitim öğretim programlarında ve ders dışı etkinliklerde, geleneksel çocuk oyunlarına yer verilmesi ve okul sporları kapsamında müsabakaların düzenlenmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Geleneksel Oyun, Çocuk, Eğitim, Türk Eğitim Sistemi

Teşekkür

İlgi ve alakanız için şimdiden teşekkür ederiz.

THE PLACE OF TRADITIONAL GAMES AND TRADITIONAL CHILDREN'S GAMES IN EDUCATIONAL PROGRAMS

Öz

Kaynakça

• Akın, E., Kıztanrı, S. ve Edip, D. (2021). Çocuk oyunları ve oyunların bireylerin gelişimine katkısı (Mardin çocuk oyunları örneği). Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(3), 785-798.
• Balyemez, K. (2020). Beden eğitimi ve spor dersi ünitelendirilmiş yıllık planlar Erişim adresi https://www.bedenegitimi.gen.tr on the 26.11.2020.
• Budak, M. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının oryantasyon ve ritim yeteneği üzerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Çamlıyer, H. & Çamlıyer, H. (1997). Çocuk hareket eğitimi ve oyun. İzmir: Can Ofset Yayıncılık.
• Çelik, A., ve Şahin, M. (2013). Spor ve çocuk gelişimi. The Journal of Academic Social Science Studies International Journal of Social Science, 6(1), 467–478.
• Devecioğlu, Y. ve Karadağ, Z. (2016). Amaç, beklenti ve öneriler bağlamında zekâ oyunları dersinin değerlendirilmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 41-61.
• Engin, A. O., Seven, M. A. ve Turhan, V. N. (2004). Oyunların öğrenmedeki yeri ve önemi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 109-120.
• Gökşen, C. (2014). Oyunlarin çocuklarin gelişimine katkilari ve gaziantep çocuk oyunlari. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (52), 229 - 259.
• Gündoğdu, C. ve Yücel, A. S. (2013). İlköğretim ve ortaöğretimde geleneksel çocuk oyunları. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Gürbüz, D. Ö. (2016). Geleneksel çocuk oyunlari ve eğitimsel işlevleri: emirdağ örneği. Turkish Studies (Elektronik), 11(14), 529 - 564.
• Kacar, D. (2020). Geleneksel çocuk oyunlarının internet bağımlılığı, sosyal beceri ve stres düzeyine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N. ve Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (16), 324-342.
• Kuru, O. ve Köksalan, B. (2012). 9 yaş çocuklarının psiko-motor gelişimlerinde oyunun etkisi. Cumhuriyet International Journal of Education, 1(2), 37-51.
• MEB, (2015). Beden eğitimi ve spor dersi öğretim programı uygulama kılavuzu (1. baskı). Ankara: Saray Matbaacılık.
• MEB, (2016). Beden eğitimi ve spor dersi öğretim programı uygulama kılavuzu (1. baskı). Ankara: Saray Matbaacılık.
• MEB, (2017). Beden Eğitimi ve Spor Dersi Öğretim Programı (1. baskı). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• MEB, (2018). Beden Eğitimi ve Spor Dersi Öğretim Programı (1. baskı). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• MEB, (2020). İl Milli Eğitim Müdürlükleri, Erişim adresi http://www.meb.gov.tr on the 15.12.2020.
• MEGEP, (2006). Eğlence hizmetleri çocuk oyunları. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Özyürek, A., Şahin, F. T. ve Gündüz, Z. B. (2018). Nesilden nesile kültürel aktarımda oyun ve oyuncakların rolü. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27(1), 1-12.
• Özhan, M. (1997). Türkiye’de çocuk oyunları kültürü. Ankara: Feryal Matbaası.
• Senemoğlu, N. (1994). Okulöncesi eğitim programı hangi yeterlikleri kazandırmalıdır? Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(10), 21-25.
• Sevinç, M. (2009). Erken çocukluk gelişimi ve eğitiminde oyun. İstanbul: Morpa Yayıncılılık.
• Spor Bilgi Sistemi. (2020). Erişim adresi https://www.spor.gsb.gov.tr on the 14.12.2020
• Spor Hizmetleri Genel Müdürlüğü. (2020). Erişim adresi https://www.shgm.gsb.gov.tr on the 15.12.2020.
• Sümbüllü, Y. Z. ve Altınışık, M. E. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının değerler eğitimi açısından önemi. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 73-85.
• Toksoy, A. C. (2010). Yarışma niteliği taşıyan geleneksel çocuk oyunları. Çevirimiçi Tematik Türkoloji Dergisi, 2(1), 205-220. Ulutaş, A. (2011). Okul öncesi dönemde drama ve oyunun önemi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 233-242.
• Uskan, S. B. ve Bozkuş, T. (2019). Eğitimde oyunun yeri. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 123-131. İçişleri Bakanlığı (2020). Valilikler, Kaymakamlıklar, Belediyeler, Erişim adresi https://www.icisleri.gov.tr Erişim Tarihi 15.12.2020
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Yildizbaş F, ve Apaydin Ş (2002). Kültür ve çocuk oyunları ilişkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(3), 96 - 104.
• Yükseköğretim Kurulu. (2020). Erişim adresi https://www.tez.yok.gov.tr on the 14.12.2020