Türk
edebiyatı tezkire geleneği içerisinde 16. yüzyıl tezkirecilerinden Latîfî, (ö.
1582) Tezkiretü’ş-Şuarâ ve Tabsıratu’n-Nuzemâ isimli tezkiresiyle bu alanda
önemli bir yer edinmiştir. Klasik tezkire geleneğinin özelliklerini sergileyen Latîfî,
şairler hakkında objektif değerlendirmelerde bulunması açısından da dikkate
değerdir. İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal tarafından tezkire geleneğinin son örneklerinden
biri olarak sayılan Son Asır Türk Şairleri adlı eser de Klasik tezkire
anlayışını sergilemesinin yanı sıra modern biyografi anlayışına yaklaşması
açısından önemlidir. Bu iki eserden hareketle tezkire ve biyografi türünün
hemen hemen aynı amaca hizmet ettikleri görülmektedir. Bu iki tür arasında
kişileri ele alış, içerik ve şekil yönünden farklılıkların olması iki türü
birbirinden ayıran en önemli noktalardır.
Bu
makalede tezkire ve biyografi türü hakkında bilgi verilerek Latîfî Tezkiresi
ile Son Asır Türk Şairleri isimli eser kısaca tanıtıldıktan sonra bu iki eser içerik,
yöntem, dil ve üslup açısından mukayese edilmiştir. İki eserin farklarına ve
benzer yönlerine, günümüz okuyucusunun dikkati çekilmeye çalışılmıştır.
Her iki
eser de devrinde büyük rağbet görmesine rağmen aynı zamanda eleştiri oklarından
kurtulamamıştır.
Lâtifî İbnü'l-Emin Mahmud Kemal İnal Tezkire Biyografi Mukayese
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Şubat 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 1 |