SİYASAL İLETİŞİMDE İDEOLOJİK SÖYLEM: 7 HAZİRAN 2015 GENEL SEÇİMİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 1, 68 - 85, 01.12.2015

Bülent Öztürk

Öz

Siyasetçiler günümüzde medya aracılığı ile yaptıkları günlük konuşmaları, yazılı ve görsel basında yaptıkları tartışmaları aracılığı ile toplumlara yön vermektedirler. Bu sebeple içinde bulunduğumuz süreç siyasal iletişim süreci olarak nitelendirilmektedir. Bu makalede siyasal iletişimin medyada kullanımının ideoloji temelli olduğu ortaya konulmaya çalışılmıştır. Medyanın günlük programlarının, yazılarının veya haberlerinin incelenmesi sonucunda, bu unsurların sürekli olarak siyasi düşünceye hizmet ettiği dikkati çekmektedir. Bu makalede seçilen evren siyasal iletişim, ideoloji ve dil alanlarıdır. Bu bağlamda dil ve ideoloji ile ilgili literatür taranmış ve bu alanların ideolojik dil ile ilgisi örneklem olarak seçilen yazılı basından farklı ideolojik grupları temsil eden gazeteler incelenmiştir. Çalışma gazetelerde TBMM de grubu bulunan 4 farklı siyasi parti lideri ile aynı süreçte ülke genelinde toplu açılış/mitinglere katılan Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın yazılı medyadaki günlük konuşmalarından oluşmaktadır. Bu çalışmada veri toplama tekniği olarak nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi tekniği uygulanmıştır. Araştırma sonucunda Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a ve Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı ve Başbakan Ahmet Davutoğlu’na ilişkin Yeni Şafak dışındaki gazetelerin manşetlerinde genellikle AKP’ye ve Recep Tayyip Erdoğan’a karşı aleyhte ifadeler kullandıkları, manşetlerin olayın özetini verdikleri, manşet girişlerinin, başlangıç kısmında veya ayrı paragraflar biçiminde spotlar halinde verildiği, bu girişlerin ana metnin içinde yer alan önemli bilgileri içerdiği görülmüştür

Anahtar Kelimeler

Siyasal iletişim, siyaset, iletişim, ideoloji, medya, gazete

IDEOLOGICAL DISCOURSE ON POLITICAL COMMUNICATION: A STUDY ON 7 JUNE 2015 GENERAL ELECTION

Öz

Today, the process is referred to as political communication, politicians, political campaigns can be directed through the media they make everyday conversations or up to about discussed topics on through written and discuss their visual media communities. This article is based ideology that tried to expose the use of the media of political communication. The median daily program, the results of the examination of writings or news, which attracts constant attention to these elements serve political thought. Selected universe of political communication in this article are the ideology and language. Literature and newspapers representing different ideological groups selected from the written press as samples to do with ideological language related to the language and ideology of these areas have been examined in this context. Working in groups with four public opening of Parliament in newspapers across the country through the same process with the leaders of different political parties/ President Recep Tayyip Erdogan's governing rally consists of everyday conversations in the written media. In this study, data collection techniques as content analysis of qualitative research methods have been applied. Research results on the President Prime Minister Recep Tayyip Erdogan and the Justice and Development Party and Prime Minister Ahmed Davutoglu in the headlines of newspapers outside New Dawn for they often use the expressions against against Tayyip Erdogan, the AKP and Recep given a summary of the events of the headlines, headlines inputs, separate paragraphs in the preamble or in the form given in spot, which is located within the main text of this has been found to contain important information

Anahtar Kelimeler

Political communication, policy, communication, ideology, media, newspaper

Kaynakça

• Aksan, D. (1998), Her yönüyle dil. Ankara: Atatürk Kültür ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Aydın, M. (2011). Güncel kültürde temel kavramlar. İstanbul: Açılım Kitap.
• Aziz, A. (2006). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayınları.
• Bennet, E.A. (2006), Jung aslında ne dedi? İstanbul: Say Yayınları.
• Bıçakçı, İ. (2002), İletişim ve halkla ilişkiler. İstanbul: Media Cat.
• Çoban, B. ve Özarslan, Z. (2015). Söylem ve ideoloji. İstanbul: Su Yayınları.
• Çakır. A. (2014). Söylem analizi ne demek istiyorsun? Konya: Palet Yayınları.
• Çavdar, T. (2007). Türkiye’nin yüzyılına romanın tanıklığı. İstanbul: Yazılama Yayınevi.
• Devran, Y. (2004). Siyasal kampanya yönetimi. İstanbul: Odak İletişim.
• Dijk, T. A. (1988) News analysis, New Jersey: Lawrance Earlbaum Associates Publication.
• Dökmen, Ü.(2002), İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Erdoğan, İ, ve Alemdar, K. (1990), İletişim ve toplum. Ankara: Bilgi Yayınevi.
• Ergül, H. (2005). Televizyonda haberin magazinleşmesi (2. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Günay, V. D. (2013). Söylem çözümlemesi. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
• İnuğur, M. N. (2002). Basın ve yayın tarihi (5. Baskı). İstanbul: Der Yayınları.
• İşliyen, M. (2010). Yerel basında ideolojik söylem. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Kazancı, M. (2002). Althusser, ideoloji ve iletişimin dayanılmaz ağırlığı. A. Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 57 (1), 55-87.
• Kılıç, Ç. E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Büyüköztürk, Ş. ve Demirel, F. (2008). İlköğretim ikinci kademe ve lise öğrencilerinin ders ve sınıf düzeylerine göre öğrenme stratejileri ve güdülenme düzeylerinin belirlenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 2(1), 29.10.2015 tarihinde http://www.insanbilimleri.com adresinden erişilmiştir.
• Mardin, Ş. (1986). Din ve ideoloji. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Oktay, M. (2002). Politikada halkla ilişkiler. İstanbul: Derin Yayınları.
• Okumuş, A. (2007). Pazarlama anlayışında siyasal pazarlamanın yeri ve pazar konumlarına göre siyasi partilerin stratejik analizi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 157-172.
• Meadow, R. G.(1980), Politics as communication. NJ: Ablex.
• Oskay, Ü. (2000). Kitle iletişiminin kültürel işlevleri. İstanbul: Der Yayınevi. Oskay, Ü. (2001), İletişimin A B C’si. İstanbul: Der Yayınları.
• Öksüz, O. ve Yıldız, E. T. (2004). Siyasal iletişimde internet kullanımı: Türkiye ve ABD’deki siyasal partilerin web sitelerinin karşılaştırmalı analizi. 2nd. International Sympoium Communication in the Millenium: A Dialogue Between Turkish and American Scholars’da sunulmuş bildiri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları, İstanbul.
• Özer, Ö. (2011). Haber söylem ideoloji. Konya: L-T Literatürk.
• Özsoy, O. (1998). Geçmişten günümüze yöntem ve uygulamalarıyla propaganda ve kamuoyu oluşturma. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
• Özsoy, Ş. (2009). Başkanlı Parlamenter Sistem: Cumhurbaşkanının halk tarafından seçildiği parlamenter hükümet modeli ve Türkiye için tavsiye edilebilirliği. İstanbul: On İki Levha Yayınları.
• Ransome, P. ve Gramsci, A. (2011). Yeni bir giriş, Çev. Ali İhsan Başgül, Ankara: Dipnot Yayınları.
• Sağlamtimur, Z. Ö. (2012), Siyasal lider imajları: Gerçekliğin yeniden üretilmesi. 29.10.2015 tarihinde http://www.siyasaliletisim.org/index.php?option=com_content&view=article&id=747 adresinden erişilmiştir.
• Selçuk. A. ve Şeker, M. (2012). Danıştay saldırısı haberlerinde söylem ve ideoloji. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Sözen. E. (2014). Söylem. Ankara: Birleşik Yayınları.
• Thompsoni J. B. (2013). İdeoloji ve modern kültür: Kitle iletişim çağında eleştirel toplum kuramı. Çev. İdil Çetin, Ankara: Dipnot Yayınları.
• Tokgöz, O. (2010). Seçimler siyasal reklamlar ve siyasal iletişim. Ankara: İmge Kitapevi. Türk Dil Kurumu (2005). Dil. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Uztuğ, F. (2004). Siyasal iletişim yönetimi. İstanbul: Mediacat Yayınları.
• Yavaşgel, E. (2004). Siyasal iletişim kavramlar ve ardındakiler. İstanbul: Ebabil Yayıncılık.