The Effects of Different Teaching Approaches on Their Success in the Subject of Turkish Graphic Art History

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 2, 336 - 344, 29.12.2021

Cihan Canbolat , Mehmet Ali Gökdemir

https://doi.org/10.51725/etad.1021174

Öz

The aim of this study is to determine the effect of cooperative learning and teaching through presentation approaches on student success in teaching the subject of "History of Turkish Graphic Art". The study was carried out with 39 students studying at Kastamonu University, Faculty of Fine Arts and Design, Graphic Design Department in the fall semester of the 2021-2022 academic year. The combining technique of the cooperative learning approach was applied to 20 students studying in the 1st year 1st branch and this group formed the experimental group. In the 1st grade 2nd group, lessons were taught with the narration/question-answer techniques of the presentation approach and this group formed the control group. At the beginning of the study, a pre-test prepared by the researcher was applied to determine the readiness levels of the students in both groups. At the end of the study, a post-test was applied to determine the success of the students in the "History of Turkish Graphic Art". SPSS package program was used in the analysis of the data, and the level of significance was taken as 05. As a result of the statistical analyses, it was determined that the presentation model made a higher contribution to the course success of the students than the cooperative teaching model did.

Anahtar Kelimeler

Graphic art, Art education, Cooparative learning, Learning through presentation, Graphic design

Proje Numarası

-

Farklı Öğretim Yaklaşımlarının Öğrencilerin Türk Grafik Sanatı Tarihi Konusundaki Başarılarına Etkisi

Öz

Bu çalışmanın amacı “Türk Grafik Sanatı Tarihi” konusunun öğretiminde işbirlikli öğrenme ile sunuş yoluyla öğretim yaklaşımlarının öğrenci başarısı üzerindeki etkisini belirlemektir. Çalışma 2021-2022 öğretim yılı güz döneminde Kastamonu Üniversitesi, Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi Grafik Tasarım Bölümü’nde öğrenim gören 39 öğrenci ile yürütülmüştür. 1. sınıf 1. şubede öğrenim gören 20 öğrenciye işbirlikli öğrenme yaklaşımının birleştirme tekniği uygulanmış ve bu grup deney grubunu oluşturmuştur. 1. sınıf 2. şubede ise sunuş yoluyla öğretim yaklaşımının anlatım/soru-cevap teknikleri ile dersler işlenmiş ve bu grup kontrol grubunu oluşturmuştur. Çalışmanın başlangıcında, her iki gruptaki öğrencilerin hazırbulunuşluk düzeylerinin tespiti için araştırmacı tarafından hazırlanan ön test uygulanmıştır. Çalışmanın sonunda ise öğrencilerin “Türk Grafik Sanatı Tarihi” konusundaki başarılarının tespiti için son test uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPSS paket programı kullanılmış, anlamlılık düzeyi .05 olarak alınmıştır. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda sunuş yoluyla öğretim modelinin öğrencilerin ders başarılarına işbirlikli öğretim modelinden daha yüksek katkı sağladığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Grafik sanatı, Sanat eğitimi, İşbirlikli öğrenme, Sunuş yoluyla öğrenme, Grafik tasarım

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Kaynakça

• Akbay, T. (2021). Deneysel araştırmalar. S. Şen ve İ. Yıldırım (Ed.), Eğitimde araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel.
• Akınoğlu, O. (2018). Öğretim stratejileri. A. Arı (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri içinde (s. 67-84). Konya: Eğitim.
• Aydal, M. (2017). İşbirlikli öğrenmeye dayalı öğrenme yaklaşımının görsel sanatlar dersindeki erişiye, tutuma ve öğrenilenlerin kalıcılığına etkisi. Doktora Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Aydın, S. ve Alakuş, A. O. (2009). İşbirlikli öğrenmeyle görsel sanatlar dersini işlemenin öğrencilerin başarısına ve öğrenilenlerin kalıcılığına etkisi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 63-67.
• Baran, T. (2013). Probleme dayalı öğrenme ile sunuş yoluyla öğretim yaklaşımlarının öğrencilerin bilişsel öğrenme düzeyleri açısından karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.
• Bilen, M. (1996). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Aydan.
• Cohen, J. (1998). The analysis of variance in statistical power analysis for the behavioral sciences. Lawrence Erlbaum Associates, 274-287.
• Ergün, M. ve Özdaş, A. (1997). Öğretim ilke ve metodları. http://mustafaergun.com.tr/wordpress/wp-content/uploads/2016/01/oiy.pdf sayfasından erişilmiştir.
• Karaağaçlı, M. (2011). Öğretimde kuramlar ve yaklaşımlar. Ankara: Sage.
• Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar ilkeler ve teknikler (31. Basım). Ankara: Nobel.
• Özdilek, K., Erkol, M., Doğan, A., Doymuş, K. ve Karaçöp, A. (2015). Fen ve teknoloji dersinin öğretiminde Jigsaw tekniğinin etkisi ve bu teknik hakkında öğrenci görüşleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 209-225.
• Özer, M. A. (2005). Etkin öğrenmede yeni arayışlar. Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, Güz(35), 105-131.
• Özpolat, V. (2013). Öğretmenlerin mesleki önceliklerinde öğrenci merkezli eğitim yaklaşımının yeri. Milli Eğitim Dergisi, 200, 5- 27.
• Özsoy, V. (2003). Görsel sanatlar eğitimi resim-iş eğitiminin tarihsel ve düşünsel temelleri. Ankara: Gündüz.
• Senemoğlu, N. (2011). Gelişim, öğrenme ve öğretim (20. Basım). Ankara: Pegem.
• Sönmez, V. (2009). Program geliştirmede öğretmen el kitabı (15. Basım). Ankara: Anı.
• Tarlakazan, E. (2010). İlköğretim görsel sanatlar dersi 6. sınıf kazanımlarının işbirlikli öğrenme yöntemi etkinlikleri ile gerçekleştirilmesinin öğrenci erişisine etkisi. Doktora Tezi. Gazi Ünivereitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yılmaz, M. (2007). Görsel sanatlar eğitiminde işbirlikli öğrenme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(2), 747-756.