Malatya Ekolojik Koşullarında Bazı Bazı Japon Grubu Erik (Prunus salicina L.) Çeşitlerinin Adaptasyonu

Yıl 2025, Cilt: 8 Sayı: 2, 44 - 50

Muhsin Baysal , Ercan Yıldız

https://doi.org/10.55257/ethabd.1775883

Öz

Yapılan bu çalışmada, Malatya ekolojik koşullarında 5 farklı Japon grubu erik çeşidinin (Black Amber, Black Diamond, Queen Rose, Obilnaja ve Angeleno) fenolojik ve meyve kalite özelliklerinin ortaya çıkarılması hedeflenmiştir. Elde edilen bulgulara göre ilk çiçeklenme en erken Obilnaja çeşidinde (20 Mart), en geç ise Angeleno çeşidinde (25 Mart) meydana gelmiştir. Çeşitlerin çiçeklenme süreleri 13 ile 17 gün arasında değişiklik göstermiştir. Çeşitler arasında meyve özellikleri (meyve eti sertliği hariç) açısından istatistiksel farklılık belirlenmiştir. Meyve ağırlığı Obilnaja çeşidinde 33 g ile en düşük bulunurken, Black Diamond ve Angeleno çeşitlerinde 70 g’ın üzerinde belirlenmiştir. Çekirdek ağırlığında en yüksek değer Queen Rose, meyve kabuk rengi ile SÇKM miktarında en yüksek değerler Angeleno ve Black Diamond çeşitlerine ait meyvelerden elde edilmiştir. Toplam fenolik içerik ve antioksidan aktivite bakımından en düşük değerler Queen Rose çeşidinde saptanırken, en yüksek değerler Angeleno çeşidinden elde edilmiştir. Sonuç olarak tüm çeşitlerin meyve kalitesi Malatya ekolojik koşullarında kabul edilebilir sınırlar içindedir.

Anahtar Kelimeler

Erik Yetiştiriciliği , Adaptasyon , Çeşit , Meyve Kalitesi.

Adaptation of Some Japanese Plum (Prunus salicina L.) Cultivars under Malatya Ecological Conditions

Öz

This study was carried out to determine the phenological and fruit quality characteristics of 5 different Japanese plum cultivars (Black Amber, Black Diamond, Queen Rose, Obilnaja, and Angeleno) in Malatya ecological conditions. According to the findings, the first flowering occurred at the earliest in the Obilnaja cultivar (March 20) and the latest in the Angeleno cultivar (March 25). The flowering period of cultivars changed between 13 and 17 days. Statistical differences were determined among the cultivars for fruit characteristics (except flesh firmness). The lowest fruit weight was found in the Obilnaja cultivar at 33 g, while Black Diamond and Angeleno cultivars exceeded 70 g. The highest values for seed weight were obtained from Queen Rose, while the highest values for fruit skin color and TSS were obtained from Angeleno and Black Diamond. The lowest values for total phenolic content and antioxidant activity were found in Queen Rose, while the highest values were obtained from Angeleno. Consequently, the fruit quality of all cultivars was within acceptable limits in Malatya's ecological conditions.

Anahtar Kelimeler

Plum cultivation , adaptation , cultivar , fruit quality.

Kaynakça

• Açar, İ., 2016. Bazı Japon grubu erik (Prunus salicina Lindl.) çeşitlerinin Gaziantep’teki performansları. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 20(4), 247-252.
• Ağaoğlu, Y.S., Çelik, H., Çelik, M., Fidan, Y., Gülşen, Y., Günay, A., Halloran, N., Köksal, A.İ., and Yanmaz, R., 2001. Genel Bahçe Bitkileri. AÜ Ziraat Fakültesi, Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No:5, 369 s.
• Arvas, M., 2005. Determining of fruit properties of some plum varieties in ecological conditions of Van, Turkey. Master Thesis, Yüzüncü Yıl University Graduate School of Natural and Applied Sciences, Van.
• Avan, A., 2015. The performances of some japanese plum cultivars (Prunus salicina Lindl.) in the ecological conditions of Kahramanmaraş province. Master Thesis, Kahramanmaraş Sütçü İmam University Graduate School of Natural and Applied Sciences, Kahramanmaraş.
• Balık, S., 2005. Studies on new table Japanese plum (Prunus salicina Lindl) cultivars growing for export in Kahramanmaraş. Master Thesis, Kahramanmaraş Sütçü İmam University Graduate School of Natural and Applied Sciences, Kahramanmaraş.
• Beyhan, Ö., 2005. Darende’de yetiştirilen bazı standart ve mahalli erik çeşitlerinin pomolojik, fenolojik ve morfolojik özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Bahçe, 34(2), 47-56.
• Bilgü, G. and Seferoğlu, G., 2005. Japon grubu (Prunus salicina L.) bazı erik çeşitlerinin Aydın yöresindeki gelişme durumlarının belirlenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2(2), 95-100.
• Crisosto, C.H., Mitchell, E.G., and Johnson, S., 1995. Factors in fresh market stone fruit quality. Postharvest News and Information, 6, 17-21.
• Demirtaş, I., Erenler, R., Elmastas, M., and Goktasoglu, A., 2013. Studies on the antioxidant potential of flavones of Allium vineale isolated from its water soluble fraction. Food chemistry, 136, 34-40.
• Eskimez, İ., Mertoğlu, K., Polat, M., Kankaya, A., and Kaki, B., 2023. Bazı Erik Çeşitlerinin Isparta Ekolojik Koşullarına Adaptasyonu. Uşak Üniversitesi Fen ve Doğa Bilimleri Dergisi, 2: 90-99.
• FAO, 2023. Tarımsal üretim istatistikleri, http://www.faostat.fao.org, (Access date: 15.06.2025).
• Giusti, M.M., Wrolstad, R.E., 2005. Characterization and Measurement of Anthocyanins by UV-Visible Spectroscopy. Unit F1.2, p. 19-31. In: Wrolstad, R.E., Schwartz, S.J. (eds.). Handbook of Food Analytical Chemistry, Wiley, New York, NY.
• Güleryüz, M., and Ercişli, S. 1995. Erzincan ovasında yetiştirilen Mahmudun eriği (kayısı) ve Tüylü Tamas eriği (erik) çeşitleri üzerinde fenolojik ve pomolojik araştırmalar. Türkiye II. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, 3-6 Ekim, Adana, 184-189.
• Karaçalı, İ., 2009. Bahçe Ürünlerinin Muhafaza ve Pazarlanması (6. Baskı). Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Yayın No: 494, İzmir, 482 s.
• Karamürsel, Ö.F., 2011. Erik Yetiştiriciliği. Meyvecilik Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, No: 6, Isparta.
• Lara, I., 2013. Preharvest sprays and their effects on the postharvest quality of fruit. Stewart Post. Rev., 3: 5. McGuire, R.G., 1992. Reporting of objective color measurements. HortScience, 27, 1254-1255.
• Özçağıran, R., Ünal, A., Özeker, E., and İsfendiyaroğlu, M., 2011. Ilıman İklim Meyve Türleri. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, İzmir, 97 s.
• Özçırağan, R., Ünal, A., Özeker, E., and İsfendiyaroğlu, M., 2003. Sert Çekirdekli Meyveler (3. Baskı). Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 553, İzmir, 229 s.
• Öztürk, B., Özkan, Y., Yıldız, K., Küçüker, E., Karaman, S., Çelik, S.M., Karakaya, and O., Karakaya, M. 2015. Tokat Ekolojik Koşullarında Yetiştirilen Bazı Japon Grubu Erik (Prunus salicina Lindell) Çeşitlerinin Meyve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Bahçe, Özel Sayı: VII. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi Bildirileri - Cilt I, 26-32.
• Özvardar. S., and Önal, K., 1990. Erik Yetiştiriciliği. Tarımsal Araştırmaları Destekleme ve Geliştirme Vakfı Yayınları, No: 23, Yalova.
• Singleton, V.L., and Rossi, J.A., 1965. Colorimetry of total phenolics with phosphomolybidic- phosphotungstic acid reagents. American Journal of Enology and Viticulture, 16(3), 144-158.
• Son, L., 2010. Determination on quality characteristics of some important japanese pluem cultivars grown in Mersin-Turkey. African Journal of Agricultural Research, 5(10), 1144-1146.
• Subaşı, E., 2013. Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Erik Çeşitlerinin Gelişme, Verim ve Meyve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi, Master Thesis, Süleyman Demirel University Graduate School of Natural and Applied Sciences, Isparta.
• Şimşek, E., 2019. Iğdır Ekolojisinde Yetişen Erik Genotiplerinin Bazı Fiziksel Özellikleri ile Fitokimyasal İçeriklerinin Tespiti, Master Thesis, Iğdır University Graduate School of Natural and Applied Sciences, Iğdır.
• Thaipong, K., Boonprakob, U., Crosby, K., Cisneros-Zevallos, L., and Byrne, D.H., 2006. Comparison of ABTS, DPPH, FRAP, and ORAC assays for estimating antioxidant activity from guava fruit extracts. Journal of Food Composition and Analysis, 19, 669-675.
• Westwood, M.N., 1978. Temperate Zone Pomology. W.N. Freman and Company, Newyork, 428 pp.