Has All that is Solid Melted into Air? An Assessment of Western Origin Hierarchical Classifications of Musical Value

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 1, 11 - 29, 27.07.2022

Selim Tan

Öz

The postmodern turn, which coincided with the second half of the 20th century, argues that cultural hierarchies have eroded and even vanished in Western societies. In other words, postmodernity claims that the distinction between high and popular/low culture is blurred. Thus, the question “Have the cultural hierarchies of music lost their meaning in today’s postmodern world?” forms the basis of this paper. The paper first examines the origin, scope, and semantic world of each of the Western dichotomic (serious music and light music, high culture and popular/low culture, good music and bad music) and trichotomic (art music, folk music, popular music; highbrow, lowbrow, middlebrow) hierarchical classifications of musical value. The discussion section handles how the cultural hierarchies that allegedly vanished with postmodernity are embodied today as well as the validity of the concepts of “class”, “lifestyle”, and “cultural omnivorousness” in the reflection of musical value through “taste”. Finally, the paper asserts that cultural hierarchies still exist -albeit limited- by stressing that today’s legitimate institutions may privilege certain kinds of music and that culture/class-specific habitus can affect cultural participation in the public sphere.

Anahtar Kelimeler

Musical Value, Cultural Hierarchy, Postmodernity, High Culture, Popular Culture

Katı Olan Her Şey Buharlaştı mı? Müziksel Değerin Batı Kaynaklı Hiyerarşik Sınıflandırmaları Üzerine

Öz

20. yüzyılın ikinci yarısına rastlayan postmodern dönemeç, Batılı toplumlarda kültürel hiyerarşilerin aşındığını ve hatta ortadan kalktığını savunur. Yani postmodernite yüksek ve popüler/alçak kültür arasında ayrımın silikleşmesi iddiasını taşır. Buradan hareketle “Günümüzün postmodern dünyasında müziğe dair kültürel hiyerarşiler anlamını yitirdi mi?” sorusu çalışmanın temelini oluşturur. Bu çalışma ilk olarak müziksel değerin Batı kaynaklı dikotomik (ciddi müzik ve hafif müzik, yüksek kültür ve popüler/alçak kültür, iyi müzik ve kötü müzik) ve trikotomik (sanat müziği, halk müziği, popüler müzik; yüksekalın, alçakalın, ortaalın) hiyerarşik sınıflandırmaların her birinin kökenini, kapsamını ve anlam dünyasını irdeler. Çalışmanın tartışma bölümü ise postmodernite ile ortadan kalktığı öne sürülen kültürel hiyerarşilerin günümüzde nasıl cisimleştiğini ve müziksel değerin “beğeni” üzerinden aksettirilmesinde “sınıf”, “yaşam tarzı” ve “kültürel omnivorluk” kavramlarının geçerliğini ele alır. Nihayetinde çalışma, günümüzde meşru kurumların belli müzikleri ayrıcalıklı konumlandırabildiğini ve kültür/sınıf-spesifik habitusun kamusal alanda kültürel katılımı etkileyebildiğini vurgulayarak -sınırlı da olsa- kültürel hiyerarşilerin hâlen var olabildiğini ifade eder.

Anahtar Kelimeler

Kültürel Hiyerarşi, Müziksel Değer, Postmodernite, Yüksek Kültür, Popüler Kültür

Kaynakça

• Abrams, M. H. (1989). Doing Things with Texts: Essays in Criticism and Critical Theory. New York and London: W. W. Norton and Company.
• Adorno, T. W. (1999). Popüler Müzik Üzerine (E. Çelik, Çev). Toplumbilim, 1999(9), 69-77.
• Arnold, M. (2006). Culture and Anarchy. Oxford: Oxford University Press.
• Becker, H. (2013). Sanat Dünyaları (E. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bell, D. (1972). The Cultural Contradictions of Capitalism. Journal of Aesthetic Education, 6(1/2), 11-38.
• Bennett, A. (2013). Kültür ve Gündelik Hayat (N. Tokdoğan, B. Şenel ve U. Y. Kara, Çev.). Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Bennett, A. ve Peterson, R. A. (2004). Music Scenes: Local, Translocal, and Virtual. Nashville: Vanderbilt University Press.
• Bennett, T. (2006) Distinction on the Box: Cultural Capital and the Social Space of Broadcasting. Cultural Trends, 15, 193-212.
• Berger, H. M. (2008). Phenomenology and the Ethnography of Popular Music. G. Barz ve T. J. Cooley (Ed.), Shadows in the Field: New Perspectives for Fieldwork in Ethnomusicology (s. 62-75) içinde. Oxford and New York: Oxford University Press.
• Berman, M. (2013). Katı Olan Her Şey Buharlaşıyor: Modernite Deneyimi (Ü. Altuğ ve B. Peker, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Blacking, J. (1981). Making Artistic Popular Music: The Goal of True Folk. Popular Music, 1, 9-14.
• Bourdieu, P. (2016a). Seçilmiş Metinler (L. Ünsaldı, Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
• Bourdieu, P. (2016b). Devlet Üzerine: Collège de France Dersleri (A. Sümer, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Bourdieu, P. (2017). Ayrım: Beğeni Yargısının Toplumsal Eleştirisi (D. F. Şannan ve A. G. Berkkurt, Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
• Bourdieu, P. (2018). Sosyoloji Meseleleri (F. Öztürk, M. Gültekin ve A. Sümer, Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
• Burnett, R. (1996). The Global Jukebox: The International Music Industry. London and New York: Routledge.
• Cawelti, J. G. (1999). Popüler Kültür ve Çokkültürlülük (İ. Tekerek, Çev.). N. Güngör (Ed.), Popüler Kültür ve İktidar: Popüler Kültür Üzerine Kuramsal İncelemeler (s. 221-239) içinde. Ankara: Vadi Yayınları.
• Chaney, D. (1996). Lifestyles. London and New York: Routledge.
• Cohn, M. S. (2010). The Mission and Message of Music: Building Blocks to the Aesthetics of Music in Our Time. Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing.
• Çerezcioğlu, A. B. (2010). Bülent Ortaçgil Örneğinde Popüler Müzik Şarkılarında Yan Anlam, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 249-262.
• D’hoker, R. (2011). Theorizing the Middlebrow: An Interview with Nicola Humble, by Elke D’hoker. Interférences littéraires/Literaire interferenties, 2011(7), 259-265.
• DiMaggio, P. (1987). Classification in Art. American Sociological Review, 52, 440-455.
• Edgar, A. ve Sedgwick, P. (2008). Cultural Theory: The Key Concepts. London and New York: Routledge.
• Edwards, H. S. (1869). The Life of Rossini, London: Hurst and Blackett.
• Erol, A. (2009). Popüler Müziği Anlamak: Kültürel Kimlik Bağlamında Popüler Müzikte Anlam. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Fiske, J. (2012). Popüler Kültürü Anlamak (S. İrvan, Çev.). İstanbul: Parşömen Yayıncılık.
• Frith, S. (2013). What is Bad Music? C. J. Washburne ve M. Derno (Ed.), Bad Music: The Music We Love to Hate (s. 11-26) içinde. New York and London: Routledge.
• Gans, H. J. (2005). Popüler Kültür ve Yüksek Kültür (E. O. İncirlioğlu, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• García-Álvarez, E., Katz-Gerro, T. ve López-Sintas, J. (2007). Deconstructing Cultural Omnivorousness 1982-2002: Heterology in Americans’ Musical Preferences. Social Forces, 86(2), 417-443.
• Gelbart, M. (2007). The Invention of “Folk Music” and “Art Music”: Emerging Categories from Ossian to Wagner. Cambridge: Cambridge University Press.
• Green, L. (2017). Foreword. G. D. Smith, Z. Moir, M. Brennan, S. Rambarran ve P. Kirkman (Ed.), The Routledge Research Companion to Popular Music Education (s. 3-4) içinde. London and New York: Routledge.
• Huyssen, A. (1986). After the Great Divide: Modernism, Mass Culture, Postmodernism. Bloomington and Indianapolis: Indiana University Press.
• Karpeles, M. (1968). The Distinction between Folk and Popular Music. Journal of the International Folk Music Council, 20(1968), 9-12.
• Keightley, K. (2008). Music for Middlebrows: Defining the Easy Listening Era, 1946-1966. American Music, 26(3), 309-335.
• King, W. G. (1940, 3 Şubat). Composer for the Theater: Kurt Weill Talks About ‘Practical Music’. New York Sun. Erişim adresi: https://www.kwf.org/kurt-weill/recommended/composer-for-the-theater/
• Laermans, R. (1992). The Relative Rightness of Pierre Bourdieu: Some Sociological Comments on the Legitimacy of Postmodern Art, Literature and Culture. Cultural Studies, 6(2), 248-260.
• Levine, L. (1990). Highbrow/Lowbrow: The Emergence of Cultural Hierarchy in America. Cambridge and London: Harvard University Press.
• Lopes, P. (2004). The Rise of a Jazz Art World, Cambridge: Cambridge University Press.
• Lynes, R. (1976). Highbrow, Lowbrow, Middlebrow. The Wilson Quarterly, 1(1), 146-160.
• Lyotard, J. F. (2014). Postmodern Durum (İ. Birkan, Çev.). Ankara: BilgeSu.
• Maigret, È. (2016). Medya ve İletişim Sosyolojisi (H. Yücel, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Manuel, P. (1988). Popular Musics of the Non-Western World: An Introduction Survey, New York and London: Oxford University Press.
• McGregor, C. (2000). Pop Kültür Oluyor (G. Özferendeci, Çev.) İstanbul: Çiviyazıları.
• Meisel, P. (2009). The Myth of Popular Culture: From Dante to Dylan. UK: Wiley-Blackwell.
• Merriam, A. P. (1964). The Anthropology of Music. Illinois: Northwestern University Press.
• Neal, R. (2003, 1 Mayıs). Ray Charles: Music Is His Life. Erişim adresi: https://www.cbsnews.com/news/ray-charles-music-is-his-life/
• Nettl, B. (2005). The Study of Ethnomusicology: Thirty-one Issues and Concepts. Urbana and Chicago: University of Illinois Press.
• Nettl, B. (2010). Nettl’s Elephant: On the History of Ethnomusicology. Urbana, Springfield, Chicago: University of Illinois Press.
• Peterson, R. A. ve Kern, R. M. (1996). Changing Highbrow Taste: From Snob to Omnivore. American Sociological Review, 61(5), 900-907.
• Roose, H. ve Vander Stichele, A. (2010). Living Room vs. Concert Hall: Patterns of Music Consumption in Flanders. Social Forces, 89(1), 85-207.
• Sayings of Satchmo. (1959). Ebony, 15(2). Erişim adresi: https://books.google.com.tr/books?id=-afILxQ2isIC&lpg=PA1&hl=tr&pg=PA1#v=onepage&q&f=false
• Scott, D. B. (2016). Musical Style and Social Meaning. London and New York: Routledge.
• Second Annual Ebony Black Music Poll. (1974). Ebony, 29(12). Erişim adresi: https://books.google.com.tr/books?id=JN4DAAAAMBAJ&lpg=PA7&hl=tr&pg=PA7#v=onepage&q&f=false
• Self, G. (2001). Light Music in Britain since 1870: A Survey. New York and London: Routledge.
• Shiner, L. (2010). Sanatın İcadı: Bir Kültür Tarihi (İ. Türkmen, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Shuker, R. (2006). Popular Music: The Key Concepts, London and New York: Routledge.
• Storey, J. (2011). Postmodernism and Popular Culture. S. Sim (Ed.), The Routledge Companion to Postmodernism (s. 204-214) içinde. London and New York: Routledge.
• Swartz, D. (2011). Kültür ve İktidar: Pierre Bourdieu’nün Sosyolojisi. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Swirski, P. ve Vanhanen, T. E. (2017). Introduction—Browbeaten into Pulp. P. Swirski ve T. E. Vanhanen (Ed.), When Highbrow Meets Lowbrow: Popular Culture and the Rise of Nobrow (s. 1-9) içinde. London: Palgrave Macmillan.
• Till, R. (2017). Popular Music Education: A Step into the Light. G. D. Smith, Z. Moir, M. Brennan, S. Rambarran ve P. Kirkman (Ed.), The Routledge Research Companion to Popular Music Education (s. 14-29) içinde. London and New York: Routledge.
• Tomlinson, E. (2005, 17 Şubat). Brian Kay’s Light Programme. BBC Radio 3.
• Urgan, M. (1995). Virginia Woolf. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Washburne, C. J. ve Derno, M. (2013). Introduction. C. J. Washburne ve M. Derno (Ed.), Bad Music: The Music We Love to Hate (s. 1-10) içinde. New York and London: Routledge.
• Wells, S. R. (1867). New Physiognomy, or, Signs of character, as manifested through temperament and external forms, and especially in “the human face divine”. New York: Fowler and Wells.
• Woolf, V. (1961). The Death of the Moth, and Other Essays, Middlesex: Penguin Books.
• Ayas, O. G. (2017). Beğeni Hiyerarşilerinin Tesis Edilmesinde Bir Sınıflandırma Stratejisi Olarak Klasik Türk Müziğinin İcadı: Sosyolojik Bir Yaklaşım, İnönü Üniversitesi Kültür ve Sanat Dergisi, 1(2017): 139-146.