A Turning Point for Music Writing in Turkey: Opus (1962-1965

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 3 - Türkiye Cumhuriyeti'nin 100. Yılı Özel Sayısı, 22 - 36, 31.12.2023

Fırat Kutluk

Öz

When it comes to music writing in Turkey, the discussion tends to have a specific trajectory. You hash out about the necessity of a distinction between the writer and ciritic. Then comes the settling on the subjects of discussion, but these have already been set in stone on account of the historical process – that is to say, a specific period of 70 years. Still, we see a lot of people, many of whom coming from non-musical disciplines, weakly argue about these, from what subjects a writer should tackle to how they should handle those subjects. The same goes for the orientation of the music writer. The most important issue, however is a large portion of writers and critics not writing about music without positioning them with or against the musical policies of the state. This has been the subject of a few publications in the last decade.

Opus is the first music magazine in Turkey’s history. Active between 1962 and 1965, without a doubt the most vital aspect of the magazine was the fact that its staff, from the editor to the writers, consisted of music people. This article aims briefly go over the phenomenon of music writing in Turkey, and to examine Opus with all its idiosyncraises.

Anahtar Kelimeler

Keywords: Music, Opus Music Magazine, Music Writing, Music Criticism

Türkiye’de Müzik Yazarlığının Dönüm Noktası: Opus (1962-1965)

Öz

Türkiye’de müzik yazarlığı söz konusu olduğunda konuşulacak şeyler belirgindir. Yazarlık-eleştirmenlik ayrımının gerekli olup olmadığı masaya yatırılır. Ardından konuların saptanmasına sıra gelir ancak tarihsel süreç, yani 70 yıllık bir dilim içinde konular zaten çoktan belirlenmiştir. Yine de yazarın neyi ele alması gerektiği ve nasıl işlemesine varıncaya değin özellikle müzik dışı disiplinlerden gelen insanların bunu oldukça cılız bir şekilde tartıştıkları görülür. Aynı durum müzik yazarının oryantasyonu için de söz konusudur. En önemli konu, yani yazar ve eleştirmenlerin büyük bölümünün cumhuriyetin müzik politikalarından bağımsız yazamamaları ise, ancak son on yılda yayımlanan birkaç yayında konu edilmiştir.

Opus, Türkiye’nin -gerçek anlamda- ilk müzik dergisidir. 1962-1965 yılları arasında yayın yaşamını sürdüren derginin en önemli boyutu, kuşkusuz editörden tüm yazarlara varıncaya değin müzik insanı olmalarıdır. Makale, Türkiye’deki müzik yazarlığı olgusuna kısa bir bakışı ve kendine özgü yanlarıyla Opus’u değerlendirmeyi amaçlamakta.

Anahtar Kelimeler

Müzik, Opus Müzik Dergisi, Müzik Yazarlığı, Müzik Eleştirmenliği

Kaynakça

• Arseven, V. (1962). “Tekseslilik Bir Kusurdur”, Opus, 2, 5
• Arseven, V. (1963). “Türk Müziğinde Yenilik Gerek”, Opus, 13, 2-3.
• Fırat, E. O. (1962). “Yaşamak ve Müzik Yaşamı Üzerine”, Opus, 4, 2-5.
• Fırat, E. O. (1963a). “Halkın Müzik Eğitimi”, Opus, 5, 3-6.
• Fırat, E. O. (1963b). “Halk ve Müzik Eğitimi II”, Opus, 7, 2-4.
• Fırat, E. O. (1963c). “Halk ve Müzik Eğitimi”, Opus, 11, 1-3.
• Fırat, E. O. (1963d). “Halk ve Müzik Eğitimi”, Opus, 12, 1-4.
• Fırat, E. O. (1963e). “Halk ve Müzik Eğitimi”, Opus, 13, 6-10
• Güvenç, F. (1962a). “Eleştiricinin Köşesi,” Opus, 1, 10.
• Güvenç, F. (1962b). “Tekseslilik ve Tekgözlülük”, Opus, 2, 5.
• Güvenç, F. (1963). “Allegro mu Yürük mü?”, Opus, 6, 10.
• Kösemihal, M.R. (1939). “Halkevlerinde Musiki,” Ülkü Dergisi