QUALITY OF ANIMAL LIFE AND APPLICATION IN TURKEY

Yıl 2019, Sayı: 9, 1 - 16, 27.10.2019

Kıvanç Demirci

Öz

Due
to the increasing number of animals in urban and rural areas, various
legislative provisions have been put into practice at the international and
national level in order to prevent people and animals from getting mutually
damaged. Based on this fact, the Universal Declaration of Animal Rights, which
was announced on the 15th of October 1978, is of great importance since it
sheds light on animal rights and aims to prevent people and animals from
getting mutually harmed. Provisions of national legislation enacted under the
sovereignty of the countries associated with this declaration and the
examination of the implementation of these provisions constitute an important
point for the research.

Significant developments related to animal rights in
Turkey have been recorded from past to present. Being the concrete output of
these developments, The Law no. 5199 on the Protection of Animals, which came
into force in 2004, constitutes the logical framework of the research. From
this point of view, legislations, which are in force in Turkey, related to the
quality of life of animals will be discussed in the research. In addition, the
determination of problems resulting from legislation and providing solutions to
those problems will be aimed.

Anahtar Kelimeler

Animal Protection Law, Universal Declaration of Animal Rights, Urban and Rural Area

TÜRKİYE’DE HAYVAN YAŞAM KALİTESİ MEVZUATI VE UYGULAMALARI

Öz

Kentsel ve kırsal alanlarda hayvan ve insan
popülasyonlarında meydana gelen değişikler sonucu karşılıklı olarak zarar gören
insan ve hayvanların zararlarının önlenmesi amacıyla gerek uluslararası gerekse
ulusal düzeyde çeşitli mevzuat hükümleri yürürlüğe konulmuştur. Bu noktadan
hareketle 15 Ekim 1978 tarihinde ilan edilen Hayvan Hakları Evrensel
Beyannamesi hayvan haklarına genel bir bakış açısı getirmesi insan ve
hayvanların birbirlerinden gördükleri karşılıklı zararların önlenmesi açısından
büyük önem taşımaktadır. Bu beyanname ile bağlantılı ülkelerin kendi egemenlik
sınırları içerisinde yürürlüğe giren ulusal mevzuat hükümleri ve bu hükümlerin
uygulanmasının incelenmesi araştırma için önemli bir noktayı oluşturmaktadır. Geçmişten
günümüze Türkiye’de hayvan haklarıyla ilgili önemli gelişmeler kaydedilmiştir.
2004 yılında yürürlüğe giren 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu bu
gelişmelerin somut bir çıktısı olup araştırmanın mantıksal çerçevesini
oluşturmaktadır. Bu noktadan hareketle araştırmada Türkiye’de yürürlükte olan
hayvan yaşam kalitesiyle ilişkili mevzuat hükümlerine değinilecektir. Ayrıca
mevzuat kaynaklı sorunların tespit edilmesi ve mevcut sorunlara yönelik çözüm
önerileri getirilmesi de amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Hayvanları Koruma Kanunu, Hayvan Hakları Evrensel Beyannamesi, Kentsel ve Kırsal Alan

Kaynakça

• Albayrak, M. (2008). Şikâyete Tabi Suçların Özellikleri ve Bu Suçlara Bağlanan Hukuki Sonuçlar. Türkiye Barolar Birliği Dergisi(77), 282-284.
• Bahadır, S., Terzioğlu, S., Didinen, B. I., & Yiğit, N. (2011). Sürdürülebilir Su Ürünleri Yetiştiriciliğinde Çevre Dostu Üretim. Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 3(1), 107-113.
• Çavdar, Y. (2009). Su Ürünleri Yetiştiriciliğinde Desteklemeler. Yunus Araştırma Bülteni(4), 12-14.
• Dönmez, B. (2013). Hayvanlara Yönelik İşlenen Suçlar. Yaşar Üniversitesi Dergisi(Özel), 213-214.
• Erişgin, Ö. S., & Koçhisarlıoğlu, C. (2003). Hayvanın Hukuki Konumu. Yaşar Üniversitesi Dergisi, 8(Özel ), 1691-1723.
• Gürkan, Ş., & Uğuz, A. (2007). Yeni Ceza Yasamızda Cinsel Suçlar. Adalet Dergisi(27), 179.
• Gürocak, İ. (2011). Türk Ceza Kanunu’nda Mala Zarar Verme ve İbadethanelere ve Mezarlıklara Zarar Verme Suçları(94), 159.
• Özgür, A. (2010). Türk Hukuk Sisteminde Hayvanlar. Veteriner Hekimler Derneği Dergisi(81), 33.
• Özmen, R. (2012). Anayasa, Türk Ceza Kanunu, Ceza Muhakemesi Kanunu ve İnfaz Kanunu (38. b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Parlar, A., & Hatipoğlu, M. (2007). 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu Yorumu. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (1924, 03 18). 442 Sayılı Köy Kanunu. 10 01, 2018 tarihinde http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.3.442.pdf adresinden alındı
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (1932, 06 09). 2004 Sayılı İcra ve İflas Kanunu. 10 21, 2018 tarihinde http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.3.2004.pdf adresinden alındı
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (1961, 01 04). 211 Sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri İç Hizmet Kanunu. 09 03, 2018 tarihinde http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.4.211.pdf adresinden alındı
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (1971, 03 22). 1380 Sayılı Su Ürünleri Kanunu . 09 17, 2018 tarihinde http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.1380.pdf adresinden alındı
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (1982, 11 09). Türkiye Cumhuriyeti Anayasası . 10 20, 2018 tarihinde http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2709.pdf adresinden alındı
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (1983, 08 11). 2872 Sayılı Çevre Kanunu . 10 14, 2018 tarihinde http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2872.pdf adresinden alındı
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (2004, 07 01). 5199 Sayılı Hayvanları Koruma Kanunu. 10 21, 2018 tarihinde http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5199-20100611.pdf adresinden alındı
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (2004, 10 12). Türk Ceza Kanunu. 10 12, 2018 tarihinde http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5237.pdf adresinden alındı
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (2006, 05 12). Hayvanların Korunmasına Dair Uygulama Yönetmeliği. 10 21, 2018 tarihinde http://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.10300&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=hayvanlar%C4%B1n%20korunmas%C4%B1 adresinden alındı
• Türkiye Büyük Millet Meclisi. (2010, 06 11). 5996 Sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu. 10 17, 2018 tarihinde http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5996.pdf adresinden alındı
• Uyumaz, A. (2016). Bir Hukuk Sorunsalı Olarak Güncel Gelişmeler Işığında Türkiye’de Hayvan Hakları. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi,(3), 171.Yılmaz, H. (2006). Hayvan Haklarına Bakış. Türkiye Barolar Birliği Dergisi(62), 219-220.