DIALOGICAL COMMUNICATION OF CENTRAL ADMINISTRATION IN TURKISH PUBLIC ADMINISTRATION: EXAMPLE OF MINISTRY WEBSITES

Yıl 2022, Sayı: 17, 4 - 27, 30.06.2022

Emircan Tokgöz , Nural İmik Tanyıldızı

https://doi.org/10.56118/euifydhed.1061250

Öz

Dialogue approach of public relations has been discussed theoretically until the 2000s. Internet technologies, which have become widespread since these years, brought the applicability of dialogue in public relations to the agenda. The first comprehensive study suggesting that the dialogue, which is specific to interpersonal communication, can be realized with these new communication technologies was made by Kent and Taylor (1998). In the study, principles have been put forward on the use of websites that have the potential to adapt dialogue to the public relations activities of organizations. These principles are; dialogic loop, usefulness of information, user-friendliness of the interface, keeping visitors on the site and ensuring revisit. This study was carried out within the framework of dialogic principles that propose a web design suitable for dialogue. In the study, the websites of the ministries, which are among the Turkish public administration central government institutions, were analyzed on the basis of dialogic principles. With these analyses, it has been tried to reveal the dialogic public relations of the central government. For this purpose, the websites of all 16 ministries were examined during the study period. Content analysis method was used in the study. The findings obtained as a result of the analysis show that the websites are insufficient in the categories of ease of use and revisit, but successful in the principles of usefulness of information and keeping visitors on the site. Within the framework of the dialogic loop principle, which is emphasized in this study, it has been seen that the websites are quite inadequate.

Anahtar Kelimeler

Dialogical Communication, Public Administration, Ministries, Web Sites.

TÜRK KAMU YÖNETİMİNDE MERKEZİ YÖNETİMİN DİYALOJİK İLETİŞİMİ: BAKANLIKLARIN WEB SİTELERİ ÖRNEĞİ

Öz

Halkla ilişkilerin diyalog yaklaşımı, 2000’li yıllara kadar teorik olarak tartışılmıştır. Bu yıllardan itibaren yaygınlaşan internet teknolojileri, halkla ilişkilerde diyaloğun uygulanabilirliğini gündeme taşımıştır. Kişilerarası iletişime özgü olan diyaloğun, bu yeni iletişim teknolojileri ile hayata geçirilebileceğini öneren ilk kapsamlı çalışma Kent ve Taylor (1998) tarafından yapılmıştır. Çalışmada, kuruluşların halkla ilişkiler faaliyetlerine diyaloğu adapte edebilecek potansiyele sahip olan web sitelerinin kullanımı konusunda ilkeler ortaya konulmuştur. Bu ilkeler; diyalojik döngü, bilginin kullanışlılığı, arayüz kullanım kolaylığı, ziyaretçileri sitede tutma ve yeniden ziyareti sağlama şeklinde sıralanmaktadır. Bu çalışma, diyaloğa uygun bir web tasarımı öneren Kent ve Taylor’un diyalojik ilkeleri çerçevesinde yapılmıştır. Çalışmada, Türk kamu yönetimi merkezi yönetim kurumlarından olan bakanlıkların web siteleri diyalojik ilkeler temelinde analiz edilmiştir. Bu analizlerle, merkezi yönetimin diyalojik halkla ilişkileri ortaya konmaya çalışılmıştır. Bu amaçla, çalışma döneminde sayıları 16 olan bakanlıkların tamamının web siteleri incelenmiştir. Çalışmada içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Analiz sonucunda elde edilen bulgular, web sitelerinin, arayüz kullanım kolaylığı ve yeniden ziyareti sağlama kategorilerinde yetersiz, bilginin kullanışlılığı ve ziyaretçileri sitede tutma ilkelerinde başarılı olduğunu göstermektedir. Bu çalışmada önemle vurgulanan diyalojik döngü ilkesi çerçevesinde ise, web sitelerinin oldukça yetersiz olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Diyalojik iletişim, Kamu Yönetimi, Bakanlıklar, Web Siteleri

Kaynakça

• Akbulut, E., Okumuş, M. (2014). Diyalojik İlişki Çerçevesinde İnternetin Kamu Diplomasisi Amacıyla Kullanımı: AB Ülkeleri ve Türkiye Örneği. Digital Communication Impact. İstanbul, 224-236.
• Arslan, C. (2019). An Analysis of Instagram’s Dialogical Communication Building Potential in Turkish Theater Institutions. Sanat ve Tasarım Dergisi. Cilt: 9, Sayı:1, 84-98.
• Aslan, A. (2017). Web Sitelerinin Birer Diyalojik İletişim Aracı Olarak Kullanımı Üzerine Bir Değerlendirme: Türkiye'deki Büyükşehir Belediyeleri Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Cilt: 22, Kayfor15 Özel Sayısı, 2425-2436.
• Baloğlu, Ö. Ö. (2020). Hastanelerin Diyalojik Bir İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya Kullanımı: Konya’daki Kamu Hastaneleri ve Özel Hastaneler Üzerine Bir Araştırma. Erciyes İletişim Dergisi. Cilt: 7, Sayı: 2, 1127-1152.
• Bengtsson, M. (2016). How to Plan and Perform a Qualitative Study Using Content Analysis. NursingPlus Open. Cilt: 2, 8-14.
• Berelson, B. (1952). Content Analysis in Communication Research. Free Press.
• Boztepe, H. (2013). Halkla İlişkilerin Kurum ile Hedef Kitle Arasında İlişki Oluşturma Amacı ve Kurumsal Web Sayfalarının Diyalojik Halkla İlişkiler Aracı Olarak Kullanımı. Akdeniz İletişim. Sayı: 20, 86-104.
• Can, S. (2017). Diyalojik İletişim Gözüyle Gazi Üniversitesi Twitter Hesabına Bir Bakış. Ankara: SOSBİLKO. 1-11.
• Capriotti, P., Kuklinski, H. P. (2012). Assessing Dialogic Communication Through the Internet in Spanish Museums. Public Relations Review. Cilt: 38, Sayı: 4, 619-626.
• Capriotti, P., Losada-Díaz, J. C. (2018). Facebook as a Dıalogıc Communıcatıon Tool at the Most Vısıted Museums of the World. El Profesional De La İnformación. Cilt: 27, Sayı: 3, 642.
• Capriotti, P., Moreno, A. (2007). Corporate Citizenship and Public Relations: The İmportance and İnteractivity of Social Responsibility İssues on Corporate Websites. Public Relations Review. Cilt: 33, Sayı: 1, 84-91.
• Capriotti, P., Zeler, I., Camilleri, M. A. (2021). Corporate Communication Through Social Networks: The İdentification of the Key Dimensions for Dialogic Communication. Strategic Corporate Communication in the Digital Age.
• Chen, Y. R. R., Hung-Baesecke, C. J. F., Chen, X. (2020). Moving Forward the Dialogic Theory of Public Relations: Concepts, Methods and Applications of Organization-Public Dialogue. Public Relations Review. Cilt: 46, Sayı: 1, 101878.
• Çakmak, A. F., Kilci, S. (2011). Kamu Yönetiminde Halkla İlişkilerin Yeri ve Önemi. Kamu-iş. Cilt: 11, Sayı: 4, 219-270.
• Çeliksoy, E. (2020). Türkiye’de Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler ve E-Devlet. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi. Cilt: 9, Sayı: 27, 709-728. Engin, E., Akgöz, B. E. (2016). Belediyelerin Web Sitelerinin Diyalojik İletişim Açısından Analizi. Atatürk İletişim Dergisi. Sayı: 10, 91-110.
• Ertem, T., Aslan, A. (2016). Türkiye’de Siyasal Partilerin Web Sayfalarının Diyalojik İletişim Aracı Olarak Kullanımı. İnif E-Dergi. Cilt: 1, Sayı: 1, 112-121.
• Grunig, J. E., Hunt, T. T. (1984). Managing Public Relations. New York: Holt, Rinehart and Winston. Hinson, R. E., Osabutey, E. L., Kosiba, J. P. (2018). Exploring the Dialogic Communication Potential of Selected African Destinations' Place Websites. Journal of Business Research. 1-9.
• Ingenhoff, D., Koelling, A. M. (2010). Web Sites as a Dialogic Tool for Charitable Fundraising Npos: A Comparative Study. International Journal of Strategic Communication. Cilt: 4, Sayı: 3, 171-188.
• Kent, M. L. (2013). Using Social Media Dialogically: Public Relations Role in Reviving Democracy. Public Relations Review. Cilt: 39, Sayı: 4, 337-345.
• Kent, M. L. (2017). Principles of Dialogue and the History of Dialogic Theory in Public Relations. Prospect of Public Relations Science. 105-129.
• Kent, M. L., Taylor, M. (1998). Building Dialogic Relationships Through the World Wide Web. Public Relations Review. Cilt: 24, Sayı: 3, 321-334.
• Kent, M. L., Taylor, M. (2002). Toward a Dialogic Theory of Public Relations. Public Relations Review. Cilt: 28, Sayı: 1, 21-37.
• Köseoğlu, Ö., Köker, N. E. (2014). Türk Üniversiteleri Twitter’ı Diyalogsal İletişim Açısından Nasıl Kullanıyor: Beş Türk Üniversitesi Üzerine Bir İçerik Analizi. Global Media Journal: Turkish Edition. Cilt: 4, Sayı: 8, 213-239.
• Lee, M. (1998). Public Relations in Public Administration: A Disappearing Act in Public Administration Education. Public Relations Review. Cilt: 24, Sayı: 4, 509-520.
• Lee, M. (2009). The Return of Public Relations to the Public Administration Curriculum? Journal of Public Affairs Education. Cilt: 15, Sayı: 4, 515-533.
• Linvill, D. L., Mcgee, S. E., Hicks, L. K. (2012). Colleges’ and Universities’ Use of Twitter: A Content Analysis. Public Relations Review. Cilt: 38, Sayı: 4, 636-638.
• Mcallister-Spooner, S. M. (2008). User Perceptions of Dialogic Public Relations Tactics Via the Internet. Public Relations Journal. Cilt: 2, Sayı: 1, 1-18.
• Mcallister, S. M. (2012). How the World's Top Universities Provide Dialogic Forums for Marginalized Voices. Public Relations Review. Cilt: 38, Sayı: 2, 319-327.
• Mcallister-Spooner, S. M., Kent, M. L. (2009). Dialogic Public Relations and Resource Dependency: New Jersey Community Colleges as Models for Web Site Effectiveness. Atlantic Journal of Communication. Cilt: 17, Sayı: 4, 220-239.
• Metin, H., Altunok, M. (2002). Karşılaştırmalı Bir Yaklaşımla Kamu Yönetimi ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı: 3, 79-99.
• Mıhçıoğlu, C. (1976). Kamusal İlişkiler Nedir? Kamu Kuruluşlarında Halkla İlişkiler Sorunları Semineri. Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları.11-29.
• Rybalko, S., Seltzer, T. (2010). Dialogic Communication in 140 Characters or Less: How Fortune 500 Companies Engage Stakeholders Using Twitter. Public Relations Review. Cilt: 36, Sayı: 4, 336-341.
• Sáez Martín, A., Haro De Rosario, A., Caba Pérez, M. D. C. (2015). Using Twitter for Dialogic Communication: Local Government Strategies in The European Union. Local Government Studies. Cilt: 41, Sayı: 3, 421-444.
• Sommerfeldt, E. J., Kent, M. L., Taylor, M. (2012). Activist Practitioner Perspectives of Website Public Relations: Why Aren’t Activist Websites Fulfilling the Dialogic Promise? Public Relations Review. Cilt: 38, Sayı: 2, 303-312.
• Sommerfeldt, E. J., Yang, A. (2018). Notes on a Dialogue: Twenty Years of Digital Dialogic Communication Research in Public Relations. Journal of Public Relations Research. Cilt: 30, Sayı: 3, 59-64.
• Şen, A. F. (2012). Müzakereci Demokrasi ve Halkla İlişkiler: Kamu Yönetiminde Alternatif Bir Halkla İlişkiler Arayışı. Journal of Yasar University. Cilt: 27, Sayı: 7, 4589-4610.
• Taylor, M., Kent, M. L., White, W. J. (2001). How Activist Organizations are Using the Internet to Build Relationships. Public Relations Review. Cilt: 27, Sayı: 3, 263-284.
• Taylor, M., & Kent, M. L. (2004). Congressional Web Sites and Their Potential for Public Dialogue. Atlantic Journal of Communication. Cilt: 12, Sayı: 2, 59-76.
• Toledano, M. (2018). Dialogue, Strategic Communication and Ethical Public Relations: Lessons From Martin Buber’s Political Activism. Public Relations Review. Cilt: 44, Sayı: 1, 131-141.
• Toledano, C., Lalueza, F. (2018). Monologues in the Conversational Era: Assessing the Level of Dialogic Communication That Big Firms are Reaching on Social Media. El Profesional De La İnformación (EPI). Cilt: 27, Sayı: 6, 1270-1280.
• Tortop, N. (1993). Halkla İlişkiler. Ankara: Yargı Kitap ve Yayınevi.
• Uygun, S. V. (2018). Türk Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler Kavramının Konumu: Anlayış, Uygulama ve Karşılaştırma. Maarif Mektepleri Uluslararası Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi. Cilt: 1, Sayı: 3, 20-36.
• Waters, R. D., Canfield, R. R., Foster, J. M., Hardy, E. E. (2011). Applying the Dialogic Theory to Social Networking Sites: Examining How University Health Centers Convey Health Messages on Facebook. Journal of Social Marketing. Cilt: 1, Sayı: 3, 211-227.
• Watkins, B., Lewis, R. (2014). Initiating Dialogue on Social Media: An İnvestigation of Athletes’ Use of Dialogic Principles and Structural Features of Twitter. Public Relations Review. Cilt: 40, Sayı: 5, 853-855.
• Yağmurlu, A. (2013). Diyalojik İletişim Çerçevesinden Ankara Büyükşehir Belediyesi Sosyal Medya Uygulamaları. Selçuk İletişim. Cilt: 8, Sayı: 1, 95-115.
• Yağmurlu, A. (2018). Şikâyet Hakkı Ekseninde Halkla İlişkiler Mekanizması Olarak Kamu Denetçiliği. Amme İdaresi Dergisi. Cilt: 51, Sayı: 1, 167-193.
• Yılmaz, N., Aktaş, H. (2020). Kurumsal İletişimde Diyalojik Sosyal Medya Kullanımı: Vakıf ve Devlet Üniversiteleri Açısından Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt: 20, Sayı: 1, 299-318.
• https://www.tccb.gov.tr/kabine/ (Erişim Tarihi: 01.12.2020).