PROSTAT HİPERPLAZİ VE KANSER DOKU ÖRNEKLERİNDE İKİ BOYUTLU AgNOR DEĞİŞİKLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Yıl 2006, Cilt: 15 Sayı: 2, 79 - 85, 01.06.2006

Perihan Gökalp Nurhan Cücer Atilla Tatlışen Nalan İmamoğlu

Öz

Prostat kanseri ileri yaştaki erkeklerde en sık görülen kanserdir. Hastalığın başlangıcı ve doğal seyri sinsidir. Günümüzde hiçbir yayılımın izlenmediği lokalize hastalığın küratif tedavisi mümkün iken lokal invazif ve/veya metastatik prostat kanserinin tedavisi sorundur. Bu, etkin bir tedavi için hastalığın daha erken dönemde tanınması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. AgNOR boyama tekniğinin, tümörlerin erken tanısında, kısmi olarak malign tümörlerden benign tümörleri ayırt etmede ve malign tümörün şiddetini değerlendirmede faydalı bir test haline geldiği ileri sürülmektedir. Bu amaçla çalışmamızda, parafin bloklanmış doku örneklerinden alınan 3 μm’lik kesitlere deparafinizasyon, rehidratasyon ve gümüş boyama teknikleri uygulandıktan sonra hücrelerin mikroskoptaki görüntüleri video kamera aracılığı ile bilgisayar ortamına aktarıldı. Araştırma grubunu oluşturan 23 Prostat CA hastası (7 Grade1, 8 Grade2, 8 Grade3) ile kontrol (K) grubunu oluşturan 8 Benign Prostat Hiperplazisi (BPH) üzerinde AgNOR değişikliklerinin karşılaştırılması amacı ile toplam AgNOR alanı/Çekirdek alanı (TAA/ÇA) değerleri bulundu. Aynı hasta ve kontrol grubu toplam AgNOR sayısı/ Çekirdek (TAS/Ç) kriterine göre de değerlendirildi. Her bir örnekten 100’er hücre değerlendirmeye alındı ve tüm istatistiksel değerlendirmelerde tek yönlü ANOVA testi kullanıldı. Bu değerlendirmelere göre TAA/ÇA değerleri; G1, G2, G3, ve K grubu için sırasıyla; 5.94±2.41; 7.95±3.66; 8.18±3.42 ve 5.81±2.11 olarak bulundu. Karşılaştırmalar sonucunda G2-G3 grupları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamsız (p>0.05) bulunurken, G1-G2, G1-G3, G2-K, G3-K (p<0.001) ve G1-K (p=0.003) grupları kendi aralarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdi. TAS/Ç değerleri; G1, G2, G3 ve K grubu için sırasıyla 1.27±0.67; 1.36±0.68; 1.47±0.83 ve 1.35±0.59 olarak bulundu. Yapılan istatistiksel karşılaştırmalar sonucunda G2-K grupları farksız bulunurken (p>0.05), G1-G3, G3-K (p<0.001) G1-G2, G2-G3 ve G1-K (p<0.05) grupları kendi aralarında anlamlı farklılık gösterdi. Sonuç olarak; TAA/ÇA metodunun malign bölgeleri benignden ayırt etmedeki üstünlüğü nedeniyle, prognostik parametre olarak kullanılabileceği kanısına varıldı

Anahtar Kelimeler

AgNOR, prostat CA, benign prostat hiperplazisi (BPH)

Comparison of two Dimensional AgNOR Parameters in Prostate Hyperplasia and Cancer Tissue Samples

Öz

Prostate cancer is a type of cancer, which usually occurs in elderly men. Its onset and course are insidious. The treatment of the local invasive and/or metastatic prostate is a problem whereas the cure for localized-disease is possible, which necessitates diagnosis. The AgNOR staining technique has become a useful instrument in diagnosing tumors, particularly in distinguishing benign from malignant tumours, and in evaluating the aggressiveness of the later. In our study, all tissue samples were embedded in paraffin and routine sections were recut at 3μm thickness before deparafinization and rehidration, and then stained by AgNOR technique. The microscopic images of the cells were recorded in the computer via a video camera. The total AgNOR area/Nucleus area (TAA/NA) values were calculated to compare the AgNOR differences between 8 Benign Prostate Hyperplasia (BPH) as the control group and the 23 prostate cancer patients (7 Grade1, 8 Grade2, 8 Grade3) as the experimental group. The same control and patient groups were evaluated using total AgNOR count/ Nucleus (TAC/N), for the criterion. Cells numbering 100 in each, sample were taken into account and oneway ANOVA was used in the statistical analysis. The mean TAA/NA values of G1, G2, G3 and K groups have been found 5.94±2.41; 7.95±3.66; 8.18±3,42 and 5.81±2.11 respectively. G1-G2, G1-G3, G2-K, G3-K (p<0.001) and G1-K (p=0.003) were significantly different, whereas the difference (between G2-G3) was not statistically significant (p>0.05). TAC/N values in G1, G2, G3 and K groups were 1.27±0.67; 1.36±0.68; 1.47±0.83 and 1.35±0.59; respectively. G2 was not different from K (p>0.05), whereas a significant difference was found between G1-G3, G3-K, (p<0.001) and G1-G2, G1-K,G2-G3 (p<0.05). In conclusion, the eligibility of TAA/NA method in the determination of the difference between the malign and the benign regions makes this method more acceptable in prognostic evaluation

Anahtar Kelimeler

AgNOR, prostate CA, benign prostate hyperplasia (BPH)

Kaynakça

• Kırkalı Z, Erözenci A, Prostat Kanseri Etyoloji ve Epidemiyoloji, Prostat Kanseri Güncel Yaklaşımlar Seminer Notları, İstanbul 1997, ss 42-49. 2. Mukaherjee J, Misra V, Gupta SC, Gupta AK, Tandon SP. Argyrophilic Nucleolar Organizer Regions in Atypical Adenomatous Hyperplasias, Prostatic Intraepithelial Neoplasias and Prostatic Neoplasms. Urol Int 1997, 58:75-79
• Kırkalı Z, Gleason Grading Sistem- Tümör Volümü ve Prognoz İlişkisi, Prostat Kanseri Güncel Yaklaşımlar Seminer Notları, İstanbul 1997,ss 51-67.
• Bloom SE, Goodpasture C An İmproved Tec- nique for Selective Staining of of Nucleola- rOrganizer Regions in Human Chromosomes. Hum Genet 1976, 34:199-206.
• Shiina H. et al. Comparison of ureteropelvic transitional cell carcinoma using an image analyzer. Urology Internationalis. 1996, 56: 163-168.
• Ünlü-Akalın H, Alzheimer Hastalarının Len- fositlerinde rRNA İfadelenmesinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kay- seri 2003.
• Alan R, Schned MD. Nucleolar Organizer Regions as Discriminators for the Diagnosis of Well- Differentiated Adenocarcinoma of the Prostate. Arch Pathol Lab Med 1993, 117:1000-4.
• Tomobe M. et al. Argyrophilic nucleolar or- ganizer region in proliferating cell has a pre- dictive value local recurrence in superficial bladder tumor. J Urol 1999,162: 62-68.
• Deschenes J, Weidner N. Nucleolar Organ- izer Regions (NOR) in Hyperplastic and Neo- plastic Prostate Disease. The Am J Surg Pathol 1990, 14: 1148-55.
• Jinz S. et al. AgNOR staining of cell imprint preparations of human bladder cancer. Acta Cytology. 1996, 40(6): 1159-64
• Theory and Practice of Histological Tec- niques. Bancroft J.D, Stevens A, Turner D.R. Churcill Livingstone Edinburg, London, Mel- bourne and New York 1990, 3: 61-75.
• Kara S, Cücer N, Saraç F, İmamoğlu N. Sağ- lıklı Down sendromlu çocuklarda AgNOR alanlarının analizi, Biyomedikal Mühendis- liği Ulusal Toplantısı Bildiriler Kitabı, BI- YOMUT, İstanbul, 27-29 Mayıs 2004, TÜRKİYE; ss 253-255 Editörler: Yorgo İste- fanopulos, H.Özcan Gülçür. Boğaziçi Üniver- sitesi Matbaası.
• Pich A, Chiusa L, Margaria E. Prognostic relevance of AgNORs in tumor pathology. Mi- cron 2000, 31: 133-141.
• Wai Pak M, Fai To K, Huai Chen M, Yuen Lo S, Kuen Lam P et al. Morphometric Analysis of Argyrophilic Nucleolar Organizer Regions (AgNORs) in Nasopharyngeal Carcinoma. Head Neck 2000, 22: 760-64.
• Chen Maohuai MD, CK Lee J, Lo S et al. Ar- gyrophilic Nuclear Organizer Regions in Na- sopharyngeal Carcinoma and Paraneoplastic Epithelia. Head Neck 2003, 25: 395-99.
• Williams PL, Warwick R, Dyson M, et al; Gray’s Anatomy. Churcill Livingstone, Edin- burg 1989, pp 1433-1435.
• Göğüş O, Bedük Y, Arıkan N, Anafarta K, Te- mel Üroloji, 1998,pp 20-22, 726-751.
• Troncosa P, Ro J: Prostate Gland in Livolsi VA. (ed.) Major Problems in Pathology, Vol- ume 28, WB Saunders, Philadelphia 1993, pp 363-383.
• Sadler TW: Medical Embriology. Williams and Wilkins, Baltimore 1990, pp 270-290.
• Kendi S, Prostat ve Hastalıkları. Hacettepe Üniversitesi Yayınları-Ankara 1980, ss 1-20, 37-77.
• Pavlakis K, Alivizatos G, Mitropoulos D et al. Silver-Binding Nucleolar Organizer Regions in Benign and Malignant Prostatic Lesions. Urol Int 1992, 49:137-140.
• Mamaeva S, Lundgren R, Elfving P et al. Ag- NOR Staining in Benign Hyperplasia and Car- cinoma of the Prostate. The Prostate. 1991, 18: 155-162.