SÜREKLİ VE İNTERVAL ANTRENMAN PROGRAMLARININ ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN AEROBİK VE ANAEROBİK GÜCÜNE ETKİSİ

Yıl 2007, Cilt: 16 Sayı: 3, 133 - 139, 01.12.2007

Oğuzhan Yüksel Hürmüz Koç Çetin Özdilek Kadir Gökdemir

Öz

Bu çalışma, sekiz hafta süreyle haftada üç gün uygulanan sürekli ve interval antrenman programlarının vücut ağırlığı, vücut yağ yüzdesi, aerobik ve anaerobik güç değerleri üzerindeki etkisini belirlemek amacı ile yapıldı. Çalışmaya katılan gönüllüler rastgele kontrol (n=15), deney A ( n=15) ve deney B ( n=15) olmak üzere üç gruba ayrıldı. K grubundaki gönüllülere herhangi bir egzersiz programı uygulanmadı. A grubu 4800 m mesafeyi sürekli koşular metoduyla (maksimal kalp atım sayısının % 80’i şiddetinde), B grubu ise 4800m mesafeyi (4 x 600 m, 2 set) interval antrenman metoduyla (maksimal kalp atım sayısının %90’ı şiddetinde) koştular. Antrenman programından bir hafta önce ve sonra ölçümler alındı. Ölçümler arası farkın belirlenmesi için paired t testi, gruplar arası farkın belirlenmesinde ise ANOVA uygulandı. Uygulanan antrenman programı sonrası, sürekli koşular metodunun vücut ağırlığı, vücut yağ yüzdesi ve aerobik güce etkisinin olduğu (p<0,01), interval antrenmanların ise vücut yağ yüzdesi ve anaerobik güce etkisinin olmadığı (p>0,05) tespit edildi

Anahtar Kelimeler

Sürekli ve interval antrenman, aerobik güç, anaerobik güç

The Effect of Continuous and Interval Training Programs on Anaerobic and Anaerobic Power of the University Students

Öz

This study aims to determine the influence of continual and interval training programes (three times in a week and eight weeks) on the body weight, body fat percentage, aerobic and anaerobic potency values. The voluntary participants were randomly divided into three groups as control test A (n=15), test B (n=15) and test K (n=15). The voluntary participants in group K did not undergo any exercise program. Group A 4800 metres by the continual races method (% 80 intensity of maximal heartbeat number), group B ran 4800 m. measurement (4 .600 m., 2 sets) by the interval training method (% 90 intensity of maximal heartbeat number). were taken one week before and after the training program. For determining the difference between the proper degrees, t test was applied; as for determining the difference between groups anova was applied. After the training program was applied, it was concluded that while the continual training program has influences on the body weight, body fat percentage and anaerobic potency values (p<0,01), interval training program has no effect on the body weight, body fat percentage and anaerobic potency values (p>0,05)

Anahtar Kelimeler

Continuous and interval training, aerobic power, anaerobic powers

Kaynakça

• Amerikan Collage Of Sports Medicine
• (A.C.S.M.). The recommended quantity and quality of exercise for developing and maintaining cardionespiratory and muscular fitness in healthy adults Med.Sci.Sport Exercise 1990, 4 (3) : 22, 265.
• Şenel Ö. Aerobik ve Anaerobik Antrenman Programlarının 13-16 Yaş Grubu Erkek Öğ- rencilerin Bazı Fizyolojik Parametreleri Üze- rindeki Etkileri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı Ankara 1995.
• Noble B J. Physiology of Exercises and Sport Times. Mirror/Mosby Coll,Publ. USA, 1986.
• Ateşoğlu U. Elit Bayan Hentbolcuların Fiziksel Ve Fizyolojik Profilinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Ana- bilim Dalı, Ankara, 1995.
• Baker J, Rambsbottom R, Hazeldine R. Maksi- mal shuttle runnıng over 40m As a measure of anaerobic performance, Br Sports Med 1993, 27 (4) : 228.
• Malıne RM. Phsycal activity and training effects on stature and the adolescent frowth spurt. Med Sci Sports Exercise 1994, 26 (6) : 759-766.
• Williams CA. Effects Of Continous And Interval Training On Anaerobic Performances İn Prepubescent Girls. Med Sci Sports Exerc 1993, 25 (5) : 22,417.
• Manning JM, Manning CD, Perin DH. Factor analysis of various anaerobic power test J of Sport Med 1988.
• Hartung G H. Estimation Of Aerobic Capacity From Submaksimal Cycle Ergometry İn Women, Med Sci Sports Exercise 1995, 27 (3) : 452.
• Fox EL, Bowers RW, Foss M L. (Çeviri: Cerit M.). Beden Eğitimi ve Sporun Fizyolojik Temel- leri, Bağırgan Yayınevi Ankara 1999.
• Sevim Y. Antrenman Bilgisi, Nobel Yayın Dağı- tım Ankara 2002, ss 65-72.
• Tamer K. Sporda Fiziksel-Fizyolojik Perfor- mansın Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi, Tür- kerler Kitapevi, Ankara 1995, ss 138- 140.
• Astrand P O, Rodahl K. Textbook of Work Physiology, Mc Graw Hill, Singapore 1987.
• Tamer K. Farklı aerobik antrenman programla- rının serum hormonları, kan lipidleri ve vücut yağ yüzdesine etkisi, Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 1996, 1 ( 1)
• Stamford B. The results of aerobic exercise, The Physician And Sports Medicine 1983, 1 (9).
• Housh TJ, Johnson GO, Hughes RA. Yearly changer in body composition and muscular strenght of highschool wrestlers. Research Quarterly For Exercise And Sport 1988, 59 (3) : 86
• Demir M. Dayanıklılık antrenmanının aerobik güce etkisi. Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 1996, 1 (4) : 27.
• Adeniran SA, Torıda AL. Effects of different running programmes on body fat and blood pressure in schoolboys aged 13-12 Years 11.J. Sports Med.and Physical Fitness 1988, 28 (3) : 79
• Sezen M. Farklı Aerobik Nitelikli Dayanıklılık Antrenmanlarının Aerobik Güç, Vücut Kompo- zisyonu ve Kan Basıncına Etkisi. Doktora Te- zi , Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Ankara 1995.
• Günay M, Cicioğlu İ, Savaş S. İki farklı tipteki interval antrenman programlarının aerobik, anaerobik güç, vücut kompozisyonu, solunum fonksiyonları, kan lipitleri, kan basıncı ve isti- rahat nabzı üzerine etkileri. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi 1998 4 (6) : 163.
• Gökdemir K, Koç H. Hentbolcularda genel dayanıklılık antrenman programlarının bazı dolaşım, solunum ve vücut yağ yüzdesine etkisi. Uluslar Arası Spor Bilimleri Kongresi, Marma- ra Üniversitesi İstanbul, 2000.
• Craıg J C. Terry J. Glend J. Validity of anthropometric equations for determination of changes in body composition in adult males during training the journal of sports. Medicine And Physical Fitness 1989, 29 (2) : 76
• Mc Manus A. The effect of two differend training programs on the peak VO2 of prepubescent girls, Med Sci Sports Exercise 1993, 26 (5) : 83.
• Tamer K. Zorba E. Baltacı G. ODTÜ İngilizce Hazırlık Okulu erkek öğrencilerin çeşitli fizyo- lojik özellik ve kapasitelerinin ölçülmesi ve değerlendirilmesi. Ege Üniversitesi, Spor He- kimliği Dergisi 1991, 26 ( 3) : 87.
• Arslan C, Gönül B. Fırat Üniversitesinde spor yapan ve yapmayan erkek öğrencilerin bazı fizyolojik özelliklerinin test edilmesi ve karşı- laştırılması, Ege Üniversitesi Spor Hekimliği Dergisi 1990, 25 (4) : 153.
• Güvel H, Yalaz G, Açıkgöz O, Kayatekin M, Özgönül M. Tıp Fakültesi erkek öğrencilerinin maksimum oksijen kullanımının 12 dakika koş- ma – yürüme testi İle değerlendirilmesi, Ege Üniversitesi Spor Hekimliği Dergisi 1996, 31 (2) : 65.
• Şemil S, Şemin İ, Özgönül H. Maksimum oksi- jen kullanımı İle Harvard Pack testi’nin karşı- laştırılması. Ege Üniversitesi . Spor Hekimliği Dergisi 1991, 26 (1) : 23.
• Türkmen S, Kayatekin M, Varol R, Özgönül H. Beden eğitimi derslerinin bir öğretim yılı bo- yunca ambulans ve acil bakım teknikleri öğren- cileri üzerindeki fiziksel fizyolojik etkileri, Ege Üniversitesi Performans Dergisi 1995, 1 ( 3) : 141.