Çalışma, periton diyalizi uygulanan çocukların ve annelerinin, tanı sonrasında yaşadıkları güçlükleri belirlemek amacı ile nitel bir çalışma olarak yapılmıştır. Bir üniversite hastanesinin Çocuk Nefroloji Poliklinik ve Kliniğinde periton diyalizi ile izlenen 9 yaş üstü 10 çocuk ve anneleri (n=10) örnekleme alınmıştır. Veriler, çocukların ve annelerinin tanıtıcı bilgilerini içeren anket formu, çocuklar ve annelerinin yaşadıkları güçlükleri belirlemeye yönelik hazırlanan çocuk ve anne görüşme formları kullanılarak "derinlemesine görüşme" yöntemi ile toplanmıştır. Çocukların; tanıyı ilk duyduklarında ve diyaliz tedavisine ilk başlandığında üzüntü, korku ve ağlama duyguları yaşadıkları,arkadaşlarından farklı hissettikleri, kardeşleri ile olan ilişkilerinde kıskançlık ve tartışma yaşadıkları saptanmıştır. Hastalığın beslenme, spor, sosyal ilişkiler ve okula devam etme aktivitelerini olumsuz etkilediği ve çocukların geleceğe ilişkin planlarında iyileşme ve meslek sahibi olma istekleri belirlenmiştir. Annelerin; tanıyı ilk duyduklarında ve diyaliz tedavisine başlandığında şok, üzüntü ve çaresizlik duyguları yaşadıkları, hasta çocuğun sosyal aktivitelerini kısıtladıkları ve tedaviye uyumda sorun yaşadıkları, hasta çocuğa karşı aşırı hoşgörülü ve koruyucu davrandıkları, diğer çocuklarına gösterdikleri ilgide azalma olduğu belirlenmiştir. Annelerin aile içi ilişkilerinde sorun yaşadıkları, sosyal aktivitelerinin kısıtlandığı, sosyal ilişkilerinin azaldığı, çocuğun hastalığı nedeniyle maddi konularda sıkıntı yaşadıkları saptanmıştır.Bu sonuçlar doğrultusunda, aileye ve çocuğa hastalıkla yaşam önerilmektedir
Periton diyalizi uygulanan çocuklar anneler yaşanılan güçlükler
This study has been performed qualitatively to determine the difficulties experienced by children undergoing peritoneal dialysis and their mothers after diagnosis. The study sample consisted of childrenof mothers (n=10) being followed in the Pediatric Nephrology Policlinic and Clinic of University Hospital. The data was collected with in-depth interviews using the questionnaire form and the interview form to determine difficulties experienced by the children and their mothers. At the time of diagnosis and in the initiation of dialysis, children experienced sadness, fear, crying, felt different from their friends and had jealousy and arguments in their relationships with their siblings. They stated that the activities and school attendance were affected negatively by disease and had desires to recover from disease and have a profession plan for the future of the children. The mothers of children experienced shock, sadness and helplessness, restricted social activities of children with dialysis, had problem in adherence to treatment, acted extremely tolerant and protective against children with dialysis, had decreased interest in their other children. It was indicated that the mothers experienced problems relationships, restricted their social activities, reduced social relations and had financial difficulty because of the child's disease. In conclusion, adaptation programs should be organized for parents and children about living with disease
Children undergoing peritoneal dialysis mothers experienced difficulties
Diğer ID | JA45NZ53KJ |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2013 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 22 Sayı: 1 |