Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Hollanda ve Finlandiya Yerel Yönetimlerinin Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartına Göre Değerlendirilmesi

Yıl 2022, Sayı: 13, 58 - 94, 01.04.2022

Öz

Yerel yönetimler, tarihi süreç içerisinde devrim ve reform hareketleri ile sanayileşmiş batılı ülkeler tarafından geliştirilen, özerk bir alana yayılması beklenen ve halka en yakın olan yönetim türü olarak görülmektedir. Bu durumun en önemli göstergesi ise Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı olarak belirlenmiş sözleşmedir. Hollanda ve Finlandiya’nın herhangi bir çekince koymadan imzalamış olduğu bu sözleşme, yerellik ilkesi, yerel yönetimlerin hangi doğrultuda ilerlemesi ve özerk alanların nasıl korunup geliştirilmesi gerektiği konusunda bir rehber olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada, AB üyesi olan Hollanda ve Finlandiya’nın kamu ve yerel yönetimlerine, yerel yönetimlerinin görevlerine, yetki dağılımlarına, yerel demokrasi uygulamalarına, yerel yönetimlerin mali yapısı ve nasıl denetlendiğine, yerel yönetimlerin işleyişi, değeri ve önemine değinilmiştir. Sonrasında bu iki ülkenin yerel yönetim yapılarının, Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’nın maddeleriyle ne şekilde örtüştüğü ve çekince konulmadan imzalanan maddeler üzerine bir değerlendirme yapılmıştır.

Kaynakça

  • Akdemir, T ve Karakurt, B. (2016). “Nordik Ülkelerinde İdareler arası Mali İlişkiler”, KTÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 127-159.
  • Brink, Ton Van den. (2010). İmplementing European Union Law in the Netherlands: The Current System, its Limitation and Possible Alternatives, European Public Law, 12(3), Utrecht University.
  • Congress of Local and Regional Authorities- Council of Europe, (2017). Local and Regional Democracy in Finland
  • Çelen, M. (2013). Finlandiya’da Yerel Yönetimler, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 22(2), 83-113.
  • Çevikbaş, R. (2012). Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ve Türkiye’de Uygulanabilirliği, Türk İdare Dergisi, 475, 33-62.
  • Erdoğan, E. Özkan, C. ve Erdoğan, H. A. (2019). Dünyada ve Türkiye’de Yerel Yönetim Binalarının Gelişim Süreci, Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(12), 246-263.
  • Eric, S. Meditz S. W. (1988). Finland: A Cuntry Study, Library of Congress. Federal Research Division, Washington.
  • Haaren, D. Ine van (2012). “Local Government in the Netherlands”, Angel- Manuel Moreno (Ed) Local Government in the Member States of the European Union: A Comparative Legal Perspective, Madrid: İnstituto Nacional de Administration Publica, 459-483.
  • Karkın, N. (2013). “Hollanda Yönetsel Düzeninde Yerel Yönetimler”, Dünya’da Yerel Yönetimler Örnek Uygulamalar, Ankara: Seçkin Yayıncılık, 283-309.
  • Karakılçık, Y. (2015). Yerel Yönetimler, (2), Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • Kettunenn, P. (2011). “The Finnish Municipal Reform: A Success or a Filter?” Paper Presented at the Europenn Group for Public Administration Conference, Bucharest 7-9.
  • Koçak, O. Kavi, E. ve Es, M. (2017). Bilgi Toplumu Perspektifinde Refah Devleti: Finlandiya Modeli, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 48-75.
  • Localfinland.fi (2015). Local Authorities (is the web site of the Association of Finnish Local and Regional Authorities) http://www.localfınland.fi/en/Pages/defaultaspx (Erişim Tarihi: 10.05.2021).
  • Moisio, A., Loikkanen H. A. ve Oulasvirta, Lasse. (2010). Public Services at the Local Level- The Finnish Way, Government Institute for Economic Research VATT U. S. Department of State (2020). Finland 2019 İnternational Religious Freedom Ndreu, A. (2016). The Definition and İmportante of Local Governance, European University of Tirana, Tirana, 10(1), 5-8.
  • Negiz, N. (2015). Avrupa Perspektiflerinin Yerel Yönetimlere Etkisi, Mehmet Mecek, Mesut Doğan ve Bekir Parlak (Ed), İdari ve Mali Açıdan Türkiye’de Yerel Yönetimler, Bekad Yayıncılık, Antalya.
  • Önder, Ö. (2005).“Hollanda Yerel Yönetimleri”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 14(2). 35-63.
  • Report, International Religious Freedom Report for 2019 United States Department of State, Office of International Religious Freedom.
  • Rizzo, F. (2006). Finnish Administrative Reforms in the 1990s: The Role of the Regional Councils Within Regional Policy Governance, Master Thesis, University of Joensuu, Joensuu.
  • Ronald, E. L. ve Jörgen S. S. (2005). Local Electronmic Government in the Netherlands, Tilburg University, Technology & Policy Studies Research Journal, 119-155.
  • Tekdere, M. (2019). AB Üyesi ülkelerin Yerel Yönetim Yapıları, Türk & İslam Dünyası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 248-282.
  • Thapa, I. (2020). Local Government: Concept, Roles and Importance for Contemporary Society, Master Thesis, Tribhuvan University, Nepal.
  • The Association of Finnish Local and Regional Authorities and Tyler Sutton, (2011). “Restructuring Local Government in Finland”, Public Sector Digest, 1-5.
  • Turan, E. (2018). Üniter Bir Devlet Olarak Finlandiya Yerel Yönetimleri, Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 84-102.
  • Van, Ewijk E. (2013). Between Local Governments and Communities, Doctoral Thesis, University of Amsterdam, Amsterdam.
  • VNG. (2017). Local Government in the Netherlands, Association off Netherlands Municipalities
  • VNG (2018) Local Government in the Netherlands, Vereniging van Netherlands Gemeenten, http://www.vnginternational.nl/fileadmin/user_upload/downloads/publicationsAndTools/Local_Government_in_the_Netherlands.pdf (Erişim Tarihi: 03.05.2021).
  • Yalçındağ, S. (1996). “Finlandiya’da Yerel Yönetimler”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 5(5), 71-83.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Bilimi, Uluslararası İlişkiler
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Handan Yılmaz Bu kişi benim 0000-0001-8716-8495

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2022
Gönderilme Tarihi 15 Şubat 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Sayı: 13

Kaynak Göster

APA Yılmaz, H. (2022). Hollanda ve Finlandiya Yerel Yönetimlerinin Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartına Göre Değerlendirilmesi. EURO Politika(13), 58-94.

Yayına kabul edilen makalelerin içerikleri ile ilgili tüm sorumluluk yazarlara ait olup yalnızca onların fikir ve görüşlerini yansıtmaktadır. 

Dergiye, daha önce başka bir dergide, kitapta vb. herhangi bir kaynakta yayımlanan makaleler kabul edilmemektedir. Ulusal veya uluslararası konferans, seminer ve panellerde sunulan bildiriler, dipnotta belirtildikten ve makale formatına dönüştürüldükten sonra yayın sürecine alınabilir.

Dergide yayımlanan akademik makaleler sadece eğitim amaçlı olarak çoğaltılabilir. Eğitim amacı dışında makaleler, makalelerdeki şekil, grafik ve tablolar izin alınmadan kısmen veya tamamen çoğaltılamaz, arşivlenemez. Akademik yayınlarda kaynak gösterilmesi şartı ile makalelerden alıntı yapılabilir. 


Yazarların, EURO Politika derginde yayınlanmak üzere göndermiş oldukları makaleler için telif ücreti talep etmeyeceklerini taahhüt ettikleri kabul edilir.