School Principals’ Opinions On Their Roles In The Induction Process of Teachers

Yıl 2021, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 20, 28.07.2021

Melike Günbey Emel Yılmaz

Öz

This study aims to determine the problems experienced by the school principals about their roles during the induction process of teachers and their suggestions for the improvement of the process. Based on the qualitative research method, one nested case pattern, which is one of the case study patterns, is used in the study. Criterion sampling and easily accessible sampling techniques were used to determine the participants. The study group consists 10 school principals. The data were collected using a semi-structured interview form developed by the researchers. Content analysis was used for the analysis of the data. The results revealed that school principals applied the works and processes included in the legislation mostly in the induction process of teachers and they applied limited strategies. The results also showed that school principals prefer face-to-face communication while communicating with teachers, but they do not use other communication channels effectively in the process. It is observed that school principals do not provide sufficient feedback to the teachers and have a negative perception of the concept of feedback. According to opinions of the principals the following suggestions can be given about the process; the training should be completedbefore the profession, the teachers shouldn’t be responsible of any courses during the induction process, the legislation should be reviewed rather than changed frequently, some standards should be set,and an assessment based on concrete data should be applied and sharing experiences would be anotheroption.

Anahtar Kelimeler

Teachercandidate, School principal, Teacher training, Socialization

Okul Müdürlerinin Aday Öğretmen Yetiştirme Sürecindeki Rollerine İlişkin Görüşleri / School Principals’ Opinions On Their Roles In The Induction Process of Teachers

Öz

Bu araştırmada, hizmet içinde adaylık sürecinde olan öğretmenlerin yetiştirilmesine ilişkin okul yöneticisi rolleri ve yaşanan sorunlar ve sürecin iyileştirilmesine ilişkin çözüm önerileri okul yöneticilerinin görüşlerine dayanarak incelenmiştir.Nitel araştırma yöntemine dayalı olarak gerçekleştirilen bu araştırmada durum çalışması deseni kullanılmıştır. Katılımcıların belirlenmesinde amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme ve kolay ulaşılabilir durum örneklemesi teknikleri kullanılmıştır. Çalışma grubuna 10 okul müdürü dâhil edilmiştir. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde nitel veri çözümleme tekniği olarak içerik analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre okul müdürlerinin aday öğretmenlerin yetiştirilmeleri sürecinde daha çok mevzuatta yer alan iş ve işlemleri uyguladıkları, sınırlı biçimde farklı stratejilere başvurdukları görülmüştür. Okul müdürlerinin aday öğretmenlerle iletişim kurarken daha çok yüz yüze iletişimi tercih ettikleri, ancak diğer iletişim kanallarını bu süreçte etkin biçimde kullanmadıkları ortaya çıkmıştır. Okul müdürlerinin aday öğretmenlere yeterince geribildirim sağlamadıkları ve geribildirim kavramına ilişkin olumsuz bir algıya sahip oldukları görülmüştür. Aday öğretmen yetiştirme sürecinin daha verimli olmasına ilişkin okul müdürlerinin görüşleri ise bu sürecin öğretmenlik mesleğine giriş öncesi yetiştirme döneminde tamamlanması, adaylık sürecinde aday öğretmene ders verilmemesi, mevzuatın sıklıkla değiştirilmek yerine gözden geçirilerek bir standardın sağlanması, somut veriye dayalı bir ölçme değerlendirmenin yapılması ve bu süreçte deneyimlerin paylaşılması yönünde olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Aday öğretmen, Okul müdürü, Öğretmen yetiştirme, Sosyalleşme

Kaynakça

• Balcı, A. (2003). Örgütsel sosyalleşme. Pegem Akademi.
• Bickmore, S. T &Bickmore, D.L. (2010). Revealing the principal's role in the induction process: novice teachers telling their stories.Journal of School Leadership, 20(4), 445-469.DOI:10.1177/105268461002000404.
• Brock, L. B. &Grady, L. M. (1998). Beginning teacher induction programs: the role of the principal, the Clearing House, 71:3, 179-183.DOI: 10.1080/00098659809599355
• Crow, G. M. (2007). The professional and organizational socialization of new English headteachers in school reform contexts. Educational Management Administration & Leadership, 35(1), 51-71.
• Çalık, T. (2003). İşgörenlerin örgüte uyumu (Örgütsel sosyalizasyon). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 163-158.
• Dönmezer, S. (1982). Türktoplumunda sosyal kontrol aracı olarak ceza ve ödüllendirme. 30 Mart 1982 tarihinde Ceza Hukuku ve Kriminoloji Araştırma ve Uygulama Merkezinde verilen Konferans. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/95940adresinden erişildi.
• Duran, E., Sezgin, F. ve Çoban, O. (2011). Aday sınıf öğretmenlerinin uyum ve sosyalleşme sürecinin incelenmesi.Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 465-478.
• Ekinci, A. (2010). Aday öğretmenlerin iş başında yetiştirilmesinde okul müdürlerinin rolü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, Dicle Üniversitesi,15, 63-77.
• Ellis, A. M., Nifadkar, S., Bauer, T. &Erdogan, B. (2017). Newcomer adjustment: examining the role of managers’ perception of newcomer proactive behavior during organizational socialization. Journal of Applied Psychology, 102(6), 993-1001.
• Fisher, C.D. (1986). Organizational socialization: An integrative review. In Rowland, K.M.& Ferris, G.R. (Eds.), Research in Personnel and Human Resources Management(1st ed., pp. 101 –145).JAI Press.
• Güçlü, N. (2004). Öğretmenlik mesleğine başlarken yeni öğretmenlerin örgütsel sosyalleşmeleri. Şule Erçetin (Ed.). İlk günden başöğretmenliğeiçindes.(17 –39). Asil Dağıtım.
• Karaman, M.K ve Akıl, Ü.G.(2005). Bürokrasi ve ilköğretimde örgütsel sağlık. A. Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 15-38.
• Kartal, S. (2007).Eğitimde örgütsel sosyalleşme.Maya Akademi.Köse, A. (2016).Okul yöneticilerinin görüşlerine göre aday öğretmen yetiştirme sürecinin değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 924-944.
• Le Maistre C. & Paré, A. (2010). Whatever it takes: How beginning teachers learn to survive.Teaching and Teacher Education. 26(3):559-564.
• Memduhoğlu, H.B. (2008).Sosyalleşme ve türk eğitim sisteminde örgütsel sosyalleşme süreci.Eğitim Fakültesi Dergisi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi,5(2), 137-153.
• Milli Eğitim Bakanlığı Aday Memurların Yetiştirilmesine İlişkin Yönetmelik. (1995). http://mevzuat.meb.gov.tr/html/42.htmladresinden erişildi.
• MEB. (2016). Milli Eğitim Bakanlığı Aday Öğretmen Yetiştirme Sürecine İlişkin Yönerge. http://mevzuat.meb.gov.tr/dosyalar/1769.pdfadresinden erişildi.
• Milli Eğitim Bakanlığı Öğretmen Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği. (2015). Resmi Gazete. Sayı: 29329, 17 Nisan 2015. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/04/201504174.htm adresinden erişildi.
• Millî Eğitim Bakanlığı Öğretmen Atama Ve Yer Değiştirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik. (2016). Resmi Gazete. Sayı: 29825, 8 Eylül 2016. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/09/20160908-11.htmadresinden erişildi.
• Milli Eğitim Temel Kanunu. (1973). Resmi Gazete. Sayı:14574, 24 Haziran 1973. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/temkanun_0/temelkanun_0.htmladresinden erişildi.
• Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd ed). Sage.
• Roberson, S., & Roberson, R. (2008). The role and practice of the principal in developing novice first-year teachers. The Clearing House, 82(3), 113-118.
• Scherff, L. (2008). Disavowed: The stories of two novice teachers. Teaching and teacher education. International Journal of Research and Studies, 24(5), 1317–1332.
• SETA (2017). Türkiye’de aday öğretmen yetiştirme modeli izleme ve değerlendirme. SETA Yayınları.
• Van Maanen, J. & Schein, E. H. (1979). Towards a theory of organizational socialization. MIT Sloan working paper,s. 1-89.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri(10. Baskı).Seçkin.
• Yin, R. K. (2017).Durum çalışması araştırması uygulamaları (3. Baskı) (Çev. İ. Günbayı). Nobel Akademi.