Yunanistan ve Portekiz’de Hayat Boyu Öğrenme

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 2, 1 - 7, 31.12.2020

Pınar Akman

Öz

Öğrenme, mevcut bilgi ve beceriler ile kişinin potansiyel seviyesi arasındaki farkındalığı teşvik eder. Bu farkındalık daha olgun, içsel gelişim süreçlerini teşvik eder. İnsanlar öğrenmeye ihtiyaçları olduğunu fark eder ve ayrıca nasıl öğrendiklerinin de farkında olurlar. Bu gerçekleştikçe, daha derin düşünme ve öğrenme gerektiren daha karmaşık öğrenme yöntemlerini denemeleri muhtemeldir. Hayat boyu öğrenmede de aynı şekilde bilgi yoğundur. Eğitim ve ardından iş arasındaki net ayrım yoktur. Bu anlamda hayat boyu öğrenme ve farklı ülkelerin hayat boyu öğrenme gelişimlerinin incelenmesi önem taşımaktadır. Bu araştırmada, hayat boyu öğrenme kavramına bir genel bir bakış sağlanırken aynı zamanda Yunanistan ve Portekiz ülkelerindeki hayat boyu öğrenme boyutunun incelenmesi amaçlanmış ve bu amaç doğrultusunda literatür taraması yapılmıştır. Buna dayalı olarak Yunanistan ve Portekiz’deki hayat boyu öğrenme gelişimleri tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

hayat boyu öğrenme, yunanistan, portekiz

Destekleyen Kurum

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ

Kaynakça

• Almpanti, T. (2013). Second chance schooling in Greece: a policy study, with particular attention to the situation of teachers of English. Nottingham.
• Bentley, T. (1998). Learning beyond the classroom: Education for a changing world. Routledge.
• Boyatzis, R. E., & Kolb, D. A. (1991). Assessing individuality in learning: The learning skills profile. Educational Psychology, 11, 279–295.
• Almpanti, T. (2013). Second Chance Schooling in Greece: A Policy Study, with Particular Attention to the Situation of Teachers of English (Diss.). University of Nottingham, Nottingham.
• Candy, P. D. (1991). Self-direction for lifelong learning: A comprehensive guide to theory and practice. Jossey-Bass.
• Claxton, G. (2000). Wise up: The challenge of lifelong learning. Bloomsbury.
• Egetenmeyer, R. (2012). Informal learning of managers in a multinational company in Germany, Great Britain and Spain: An Intercultural Comparison. Proceedings of ISCAE Conference, 77–89.
• European Commission (EC). (2001). Making a European area of lifelong learning a reality. Brussels: European Commission.
• Edwards, R. (1997). Changing places? Flexibility, lifelong learning, and a learning society. Routledge.
• Field, J. (2006). Lifelong learning and the new educational order. Stoke-on-Trent Staffordshire, UK: Trentham Books.
• Fischer, G. (2000). Lifelong learning: More than training. Journal of Interactive Learning Research, 11, 265–294.
• Jarvis, P. (2006). Towards a comprehensive theory of human learning. Routledge.
• Karalis, T., & Pavlis-Korres, M. (2010). Lifelong learning in greece: a critical review of policies and ınstitutions. Handbook of Lifelong Learning Developments.Nova Science Publishers.
• Kegan, R. (1982). The evolving self: Problem and process in human development. Harvard University Press.
• Kegan, R. (1994). In over our heads: The mental demands of modern life. Harvard University Press.
• Kegan, R., & Lahey, L. L. (2001). How the way we talk can change the way we work: Seven languages for transformation. Jossey-Bass.
• Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as a source of learning and development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
• Levinson, D. J. (1997). The seasons of a woman’s life. Random House.
• Lima, L. C. (2005). A Educação de Adultos em Portugal (1974–2004): Entre as lógicas da educação popular e da gestão de recursos humanos. In R. Canário, & B. Cabrito (Eds.), Educação e Formação de Adultos. Mutações e Convergências. Lisboa: Educa.
• Lima, L. C., & Guimarães, P. (2011). European strategies in lifelong learning: a critical ıntroduction. farmington hills. Barbara Budrich.
• Lima, L. C., & Guimarães, P. (2016). Recognition of prior learning at the centre of a national strategy: tensions between professional gains and personal development. Journal of Adult and Continuing Education, 22(1), 29–45.
• London, M., & Smither, J. W. (1999a). Career-related continuous learning: Defining the construct and mapping the process. JAI Press.
• Mainemelis, C., Boyatzis, R. E., & Kolb, D. A. (2002). Learning styles and adaptive flexibility: Testing experiential learning theory. Management Learning, 33, 5–33.
• Marsick, V. J. (1987). New paradigms for learning in the workplace. Croom Helm.
• Melo, A., & Benavente, A. (1976). Educação Popular em Portugal. Livros Horizonte.
• Portugal. (2011). Linhas orientadoras para o futuro da Iniciativa Novas Oportunidades. Lisboa, Agência Nacional para a Qualificação e o Ensino Profissional. I.P. Sanz
• Sharples, M. (2000). The design of personal mobile technologies for lifelong leaning. Computers and Education, 34, 177–193.
• Van Velsor, E., & Guthrie, V. A. (1998). Enhancing the ability to learn from experience. Jossey-Bass.
• Vygotsky, L. (1978). Mind in society: The development of higher psychological process. Harvard University Press.
• Zarifis, G. K. (2016). Country briefing on adult education/adult skills. Ecorys.