Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Mikro Öğretim Performans Puanlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 1, 60 - 83, 30.06.2023

Mahmut Polat

Öz

Bu çalışmanın amacı fen bilgisi öğretmen adaylarının mikro öğretim performans puanlarının bazı değişkenlere göre incelenmesidir. Çalışma karma araştırma desenlerinden açıklayıcı karma yöntem ile yürütülmüştür. Karma araştırma desenleri, araştırma probleminin derinlemesine araştırılmasına imkân sağlar Katılımcı grup fen bilgisi öğretmenliği 3. ve 4. sınıfında öğrenim görmekte olan 67 (54 kadın-13 erkek) öğretmen adayından oluşmaktadır. Çalışmanın verileri, Mikro Öğretim Performans Formu (35 md.), Araştırma Tabanlı Fen Öğretimi Öz Yeterlik Ölçeği (63 md) ve Gözlem Formu aracılığı ile toplanmıştır. Veriler fen öğretimi ile ilgili bir ders kapsamında, yaklaşık 14 haftalık bir süreç içinde, 2022 yılında toplanmıştır. Dersin doğası gereği uygulama boyutlarının da var olması nedeniyle öğretmen adaylarının her birine yaklaşık 30-35 dk mikro öğretim performansı yapma imkânı verilmiştir. Mikro öğretim sonrasında, araştırmacı tarafından rastgele seçilen üç katılımcı ve araştırmacı tarafından, sunum yapan katılımcının performansı değerlendirilerek puanlanmıştır. Öz yeterlik ölçeği ise dönemin başında uygulanmış ve ölçeğin alt boyutlarına göre katılımcıların düzeyi belirlenmiştir. Ayrıca araştırmacı tarafından ders süresince alınan notlar ve tutulan gözlem kayıtları da çalışmada analiz edilerek kullanılmıştır. Elde edilen nicel türdeki veriler uygun istatistik teknikler (ilişkisiz t testi, tek faktörlü varyans analizi, betimsel istatistikler vb) kullanılarak bulgulara ulaşılmıştır. Gözlem notları ve diğer kayıtlar ise betimsel analiz ile incelenmiş ve elde edilen nitel bulgular nicel verilerle bütünlük sağlayacak şekilde sunulmuştur. Çalışmadan elde dilen sonuçlara göre katılımcıların mikro öğretim performans puanları öz yeterlik ölçeğinin toplam puan seviyelerine ve alt boyutlarının (Fırsat-Rehberlik-Kanıtlama-Açıklama) seviyelerine göre aralarında istatistiki olarak anlamlı bir farklılık göstermektedir. Mikro öğretim performans puanının ayrıca cinsiyet ve akademik başarı değişkenine göre de anlamlı farklılıklar gösterdiği ortaya konulmuştur. Gözlem formundan elde edilen nitel bulgular da bu sonuçları desteklediği görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Fen Öğretmen Adayı, Öz yeterlik, Mikro Öğretim, Fen Öğretimi

Investigation of Micro Teaching Performance Scores of Prospective Science Teachers According to Some Variables

Öz

The aim of this study is to examine the microteaching performance scores of pre-service science teachers according to some variables. The study was conducted with explanatory mixed method, one of the mixed research designs. The participant group consisted of 67 (54 female-13 male) pre-service science teachers studying in the 3rd and 4th year of science teaching. The data of the study were collected through Microteaching Performance Form (35 items), Research-Based Science Teaching Self-Efficacy Scale (63 items) and Observation Form. The data were collected within the scope of a course related to science teaching, in a period of approximately 14 weeks, in 2022. Due to the nature of the course, each of the pre-service teachers was given the opportunity to perform a microteaching performance for approximately 30-35 minutes. After the micro-teaching, three participants randomly selected by the researcher and the researcher evaluated and scored the performance of the presenter. The self-efficacy scale was applied at the beginning of the semester and the level of the participants was determined according to the sub-dimensions of the scale. In addition, the notes taken and observation records kept by the researcher during the course were also analysed and used in the study. The quantitative data obtained were analysed using appropriate statistical techniques (unrelated t-test, one-factor analysis of variance, descriptive statistics, etc.). Observation notes and other records were analysed by descriptive analysis and the qualitative findings were presented in a way to provide integrity with the quantitative data. According to the results obtained from the study, the microteaching performance scores of the participants show a statistically significant difference between them according to the total score levels of the self-efficacy scale and the levels of the sub-dimensions (Opportunity-Guidance-Proving-Explanation). It was also revealed that the microteaching performance score showed significant differences according to gender and academic achievement variables.

Anahtar Kelimeler

Science Teacher Candidate, Self-efficacy, Microteaching, Science Teaching

Kaynakça

• Akkuş, H. & Üner, S. (2017). The Effect of Microteaching On Pre-Service Chemistry Teachers’ Teaching Experiences. Çukurova University. Faculty of Education Journal, 46(1), 202-230.
• Akkuş, H. & Üner, S. (2017). The Effect of Microteaching On Pre-Service Chemistry Teachers’ Teaching Experiences. Çukurova University. Faculty of Education Journal, 46(1), 202-230.
• Aksan, Y. & Cakır, O. (1992, Eylül). Pre-Service teacher education: a case study. The Second International Conference: ELT and Teacher Training in the 1990's: Perspectives and Prospects, Ankara: METU.
• Aydin, I. S. (2013). Mikro öğretim tekniğinin Türkçe öğretmeni adaylarının öğretimi planlama, uygulama ve değerlendirme. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 43, 67-81.
• Babacan, T. & Ören, F. Ş. (2017). Teknoloji destekli mikro öğretim uygulamalarinin fen bilimleri öğretmen adaylarinin teknoloji kullanim algilari üzerine etkisi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 7(2), 193214.
• Bakır, S. (2014). The effect of microteaching on the teaching skills of pre-service science teachers. Journal of Baltic Science Education, 13(6). 789-801.
• Bandura, A. (1982). Self-efficacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37(2), 122-147.
• Bilen, K. (2014). Mikro öğretim tekniği ile öğretmen adaylarının öğretim davranışlarına İlişkin algılarının belirlenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 181-203.
• Christian, B. J. (2017). Primary Pre-Service Teachers’ Perceptions of Course Related Factors that Enhance Instructional Self-Efficacy. Australian Journal of Teacher Education, 42(2). 14-27. http://dx.doi.org/10.14221/ajte.2017v42n2.2.
• Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro-öğretimin Türkiye’deki üç üniversitede durumu, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 62-68.
• Görgen, İ. (2003) Mikroöğretim uygulamasının öğretmen adaylarının sınıfta ders anlatımına ilişkin görüşleri üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 56-63.
• Gürbüztürk O., Koç, A. (2016). "Özel Öğretim Yöntemleri" Dersinin Yürütülmesine İlişkin Öğretim Elemanı ve Öğretmen Adaylarının Görüşleri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 6(12), 57 - 80.
• Horn, I. S. & Campbell, S. S. (2015). Developing pedagogical judgment in novice teachers: mediated field experience as a pedagogy for teacher education. Pedagogies: An International Journal, 10(2), 149-176.
• İnaltekin, T., & Akçay, H. (2011). Araştırma Tabanlı Fen Öğretimİ Ölçeği'nin Türkçe Uyarlaması: Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2).
• Karışan, D. (2017). The impact of student centered microteaching practices on preservice science teachers'self-efficacy beliefs. Turkish Journal of Education, 6(4), 186-199. DOI: 10.19128/turje.341776
• Küçükahmet, L. (2004). Öğretimde planlama ve değerlendirme, İstanbul: Alkım Yayınları.
• Mergler, A. G. & Tangen, D. (2010). Using microteaching to enhance teacher efficacy in pre-service teachers. Teaching Education, 21(2), 199-210.
• Nabavi, R. T. (2012). Bandura’s social learning theory & social cognitive learning theory. Theory of Developmental Psychology, (pp. 1-24)
• Oliveria, A. W. (2009). From professional development to classroom instruction: addressing issues related to science inquiry discourse. Cultural Studies of Science Education, 4(4), 865-873.
• Polat, M., Sarıtaş, D., ve Yıldırım, B. (2018 Mayıs). Araştırma Tabanlı Fen Öğretimi Öz Yeterlik Puanlarının Mikro Öğretim Performanslarına Göre Değişimi. International Conference on Stem and Educational Sciences, 1(1), 161-161. Muş Alparslan Üniversitesi: Muş.
• Senler, B. & Sungur, S. (2010). Pre-service science teachers’ teaching self-efficacy: a case from Turkey. ProcediaSocial and Behavioral Sciences,9, 771-775.
• Tok, Ş. (2016). Mikro öğretim yönteminin öğretmen adaylarının öz yeterlik inançlarına ve mesleğe yönelik tutumlarına etkisi. Milli Eğitim Dergisi, sayı:212.
• Upadhyay, S. K. (2017). Microteaching, an efficient technique for learning effective teaching. International Research Journal of Multidisciplinary Studies, 3(1). 252-270.
• Yakar, Z. & Turgut, D. (2017). Effectiveness of Lesson Study Approach on Preservice Science Teachers’ Beliefs. International Education Studies, 10(6), 36-43.
• Yılmaz, H. & Çavaş, P. H. (2008). The effect of the teaching practice on pre-service elementary teachers' science teaching efficacy and classroom management beliefs. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 4(1), 45-54.