Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Bilim Şenliğinin Öğrencilere Katkılarına Bütüncül Bir Bakış: Öğretmenlerin, Öğrencilerin ve Atölye Liderlerinin Görüşleri

Yıl 2023, , 467 - 488, 18.12.2023
https://doi.org/10.56423/fbod.1374736

Öz

Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin, öğrencilerin ve atölye liderlerinin Sinop Çocuk Üniversitesi Bilim Şenliği’nin öğrencilere katkılarına yönelik görüşlerini belirlemektedir. Çalışma nitel metodoloji yöntemlerinden durum çalışması deseninde yapılandırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 34 atölye lideri, 19 öğretmen ve çalışmanın veri toplama sürecine katılım gösteren 252 öğrenci (ilkokul, ortaokul, lise ve üniversite) oluşturmaktadır. Araştırma 59 atölye ile üç gün sürmüştür. Araştırmada veri toplama araçları olarak araştırmacılar tarafından hazırlanmış görüşme formları kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma sonunda öğretmenlerin, öğrencilerin ve atölye liderlerinin izlenimleri neticesinde bilim şenliğinin öğrencilere olumlu duygular hissettirdiği, bilimi anlama, bilimsel bilgiyi öğrenme ve bilim iletişiminde olumlu katkılar sağladığı sonucuna varılmıştır.

Etik Beyan

Sinop Üniversitesi İnsan Araştırmaları Etik Kurulu

Destekleyen Kurum

TÜBİTAK

Proje Numarası

122B171

Kaynakça

  • Akkanat, Ç. (2020). Evaluation of Merzifon Science Festival held under TÜBİTAK 4007 science festival support program according to different age groups. Journal of Interdisciplinary Education: Theory and Practice, 2(2), 102-122.
  • Balkan Kıyıcı, F., & Atabek Yiğit, E. (2010). Sınıf duvarlarının ötesinde fen eğitimi: Rüzgar santraline teknik gezi. International Online Journal of Educational Sciences, 2(1), 225-243.
  • Başar, M., Doğan, C., Şener, N., & Doğan, Z. G. (2018). Bilim şenliği etkinliklerinin öğrenci veli ve öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 132-147.
  • Benedetti, L., & Crouse, R. B. (2020). Flipped science fair: Engaging middle-school students in STEM while training researchers in science communication. Journal of STEM Outreach, 3(1), 1-10.
  • Bozdoğan, A. E. (2007). Bilim ve teknoloji müzelerinin fen öğretimindeki yeri ve önemi (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Bozkurt Altan, E., Üçüncüoglu, I., & Öztürk, N. (2019). Preparation of out-of-school learning environment based on science, technology, engineering, and mathematics education and ınvestigating its effects. Science Education International, 30(2), 138-148.
  • Buluş Kırıkkaya, E., Bozkurt, E., & İşeri, Ş., (2011). Effect of TÜBİTAK supported primary school students science summer school on students image of scientist. Mediterranean Journal of Educational Research, 9, 61-75.
  • Cameron, R., & Harrison, J. L. (2012). The interrelatedness of formal, non-formal and informal learning: Evidence from labour market program participants. Australian Journal of Adult Learning, 52(2), 277-309.
  • Cavaş, B. (2011). Outdoor education in natural life park: An experience from Turkey. Science Education International, 22(2), 152-160.
  • Dierking, L. D., Falk, J. H., Rennie, L., Anderson, D., & Ellenbogen, K. (2003). Policy statement of the “informal science education” ad hoc committee. Journal of Research in Science Teaching, 40(2), 108-111.
  • Durant, J. (2013). The role of science festivals. Proceedings of the National Academy of Sciences, 110(8), 2681.
  • Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: Formal, non-formal, and informal education. Journal of Science Education and Technology, 16, 171-190.
  • Eş, H., ,Öztürk Geren, N., & Bozkurt Altan, E. (2015). Science art and sports school at Sinop Children’s University its effects on children s perceptions. Turkish Journal of Education, 4(4), 30-44.
  • Fidan, N. (2012). Okulda öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Gülgün, C., Yılmaz, A., Avan, Ç., Ertuğrul Akyol, B., & Doğanay, K. (2019). TUBİTAK tarafından desteklenen bilim şenliklerine (4007) yönelik ilkokul ve ortaokul öğrencilerinin ve atölye liderlerinin görüşlerinin belirlenmesi. Journal of STEAM Education, 2(1), 52-67.
  • Güneş Koş, R. S., & Kayacan, K. (2022). Bilim şenlikleri ve bilim fuarları ile ilgili yapılan çalışmaların incelenmesi: Bir meta-sentez çalışması. e- Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 9, 50-78. doi:10.30900/kafkasegt.956767
  • Hannu, S. (1993). Science centre education: Motivation and learning in informal education. Helsingin Yliopisto (Finland).
  • Jensen, E. (2014a). Why people attend science festivals: Interests, motivations and self-reported benefits of public engagement with research. Public Understanding of Science, 23(5), 557–573.
  • Jensen, E. (2014b). The problem with science communication evaluation. Journal of Science Communication, 13(1), 1–3.
  • Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersi kapsamında okul dışı öğrenme etkinliklerini gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Karademir, E. (2018). Okul dışı ortamlarda fen öğretimi (426-448). O. Karamustafaoğlu, Ö. Tezel ve U. Sarı (Ed.), Güncel yaklaşım ve yöntemlerle destekli fen öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Karamustafaoğlu, O., & Ermiş, M. (2020). Biyoteknoloji konusunun okul dışı fen ortamında öğretimine yönelik öğrenci görüşleri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi (ESTÜDAM) Eğitim Dergisi, 5(1), 92-114.
  • Kaya, M. İ., Taşlı, S., Kök, B., & Kuruöz, E. (2022). TÜBİTAK (4007) Kartal robotik ve kodlama bilim şenliğindeki katılımcı tutumlarının değerlendirilmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 11(31), 71-90.
  • Laçin Şimşek, C. (2020). Fen öğretiminde okul dışı öğrenme ortamları. (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Malkoç, S., & Kaya, E. (2015). The usage of non-classroom environments in social studies education. İlköğretim Online, 14(3), 1079-1095.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2018). 2023 Eğitim Vizyonu. Ankara: MEB Yayınları.
  • National Research Council [NRC] (1996). National science education standards. Washington, D. C.: National Academy Press.
  • National Research Council [NRC]. (2009). Learning science in informal environments: People, Places, and Pursuits. Washington, DC: National Academy Press.
  • Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD) (2007). Recognition of nonformal and informal learning. https://www.oecd.org/education/skills-beyond-school/recognitionofnon-formalandinformallearning-home.htm adresinden 8 Kasım 2023 tarihinde alınmıştır.
  • Orion, N., & Hofstein, A. (1994). Factors that influence learning during a scientific field trip in a natural environment. Journal of Research in Science Teaching, 31(10), 1097-1119.
  • Özdemir, S., & Koçer, D. N. (2020). 21. yüzyılda Türkiye’nin bilim iletişimi uygulamaları üzerine bir çalışma. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(Özel Sayı), 373-392.
  • Öztürk, N., & Bozkurt Altan, E. (2019). Bir okul dışı öğrenme ortamı: Sinop Çocuk Üniversitesi. Uluslararası Beşeri Bilimler ve Eğitim Dergisi, 5(10), 370-381.
  • Park, H., Kim, Y., & Jeong, S. (2019). The effect of a science festival for special education students on communicating science. Asia-Pacific Science Education, 5(1), 1-21.
  • Rennie, L. J. (2014). Learning science outside of school. In Handbook of research on science education, 2 (s. 134-158). Routledge.
  • Rennie, L. J., & Williams, G. F. (2002). Science centers and scientific literacy: Promoting a relationship with science. Science Education, 86(5), 706-726.
  • Sontay, G., Tutar, M., & Karamustafaoğlu, O. (2016). Okul dışı öğrenme ortamları ile fen öğretimi" hakkında öğrenci görüşleri: Planetaryum gezisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 1(1), 1-24.
  • Şen, A. İ. (2019). Okul dışı öğrenme ortamı nedir? A. İ. Şen (Ed.) Okul dışı öğrenme ortamları içinde (s.1-20). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • TÜBİTAK (2022). 4007 TÜBİTAK bilim şenlikleri destekleme programı 8. Bilim şenlikleri destekleme programı çağrı metni.
  • Türkmen, H. (2010). İnformal (sınıf-dışı) fen bilgisi eğitimine tarihsel bakış ve eğitimimize entegrasyonu. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(39), 46-59.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (12. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Fen Bilgisi Eğitimi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Nurhan Öztürk 0000-0001-8624-3609

Esra Bozkurt Altan 0000-0002-5592-1726

İrem Üçüncüoğlu 0000-0003-3261-4106

Elif Kara 0009-0007-8758-2259

Özlem Şerbetcioğlu 0009-0003-1778-8252

Proje Numarası 122B171
Erken Görünüm Tarihi 13 Aralık 2023
Yayımlanma Tarihi 18 Aralık 2023
Gönderilme Tarihi 12 Ekim 2023
Kabul Tarihi 1 Aralık 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023

Kaynak Göster

APA Öztürk, N., Bozkurt Altan, E., Üçüncüoğlu, İ., Kara, E., vd. (2023). Bilim Şenliğinin Öğrencilere Katkılarına Bütüncül Bir Bakış: Öğretmenlerin, Öğrencilerin ve Atölye Liderlerinin Görüşleri. Fen Bilimleri Öğretimi Dergisi, 11(2), 467-488. https://doi.org/10.56423/fbod.1374736

Dergide yayımlanmak üzere gönderilen çalışmaların daha önce hiç bir yerde yayımlanmamış ve aynı anda başka bir dergiye gönderilmemiş olması gerekir. Çalışmaların başka dergilerde daha önce yayımlanmamış olması ve/veya değerlendirme sürecinde olmaması yazar(lar)ın sorumluluğundandır. Bu tür bir husus tespit edildiğinde çalışma yazar(lar)a geri gönderilir.

Dergiye çalışma göndermeyi düşünen araştırmacılar https://dergipark.org.tr/tr/pub/fbod dergi adresinde bulunan “Yazım Kuralları”, "Yazarlar İçin Rehber" ve “Makale Gönder” sayfalarını inceleyerek çalışmalarını internet ortamında gönderebilirler. FBÖD ücretsiz bir dergi olup, dergiye gönderilen çalışmalar için yazarlardan değerlendirme veya basım ücreti talep edilmemektedir. Dergide yayımlanan çalışmaların tamamının tam metinleri ücretsiz erişime açıktır. Dergide yayımlanan makalelerden kaynak gösterilmek suretiyle alıntı yapılabilir.

Dergide yayımlamak üzere çalışmalarınızı bekler, derginin ülkemizde fen bilimleri eğitimi ve öğretiminin gelişmesi, bilim okur-yazarlığının yaygınlaşması ve öğretmenlerin uygulamaya dönük ihtiyaçlarının karşılanması amaçlarına katkı sağlamasını temenni ederiz.

EDİTÖR