Nesnel ve Dijital “Uygula Öğren Periyodik Cetvel” Materyalinin Öğrenci Başarısına Etkisinin Araştırılması

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 1, 20 - 42, 30.06.2017

Evşen Aymen Peker Erol Taş

Öz

Çalışmanın temel amacı “Uygula Öğren Periyodik Cetvel” adı verilen materyali nesnel ve dijital olarak geliştirmek, uygulamak ve materyallerin öğrenci başarısı, bilişsel gelişim, üniteye yönelik tutum ve bilgi kalıcılığına etkisini araştırmaktır. 2013-2014 eğitim öğretim yılında sekizinci sınıfa devam eden toplam 110 öğrenci örneklemi oluşturmaktadır. Veri toplama araçları başarı testi ve tutum ölçeğidir. Uygulama sonunda başarının Deney Grubu-1 DG1 lehine arttığı gözlenmiştir p

Anahtar Kelimeler

Fen eğitimi, nesnel/dijital materyal, periyodik cetvel

Kaynakça

• Akçay, H., Tüysüz, C., Feyzioğlu, B. & Uçar, V. (2007). Bilgisayar destekli kimya öğretiminin öğrenci başarısı ve tutumuna etkisine bir örnek: “Radyoaktivite”. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 98-106.
• Akçay, H., Tüysüz, C., Feyzioğlu, B. & Uçar, V. (2008). Bilgisayar destekli kimya öğretiminin öğrenci başarısı ve tutumuna etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 169-181.
• Ardaç, D. & Akaygun, S. (2004). Effectiveness of multimedia-based in instruction that emphasizes molecular representations on students’ understanding of chemical change. Journal of Research in Science Teaching, 41(4), 317-337.
• Aslan, Z. & Doğdu, S. (1993). Eğitim Teknolojisi Uygulamaları, Araç-Gereçleri. Ankara: Tekışık Ofset.
• Aycan, S.,Türkoğuz, S., Sarı, E. & Kaynar, Ü. (2002). Periyodik cetvelin ve elementlerin tombala oyun tekniği ile öğretimi ve bellekte kalıcılığının saptanması. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Milli Eğitim Bakanlığı, 61, Ankara.
• Bayat, S., Kılıçaslan, H. & Şentürk, Ş. (2012). Fen bilgisi öğretiminde periyodik tabloda köşe kapmaca oyunun etkililiği. X.Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi, Poster sunumu, Niğde.
• Ben-Zvi, R., Eylon, B. & Silberstein, J. (1987). Students’ visualization of a chemical reaction. Education in Chemistry, July, 117-120.
• Ben-Zvi, R., Eylon, B. & Silberstein, J. (1988).Theories, principles and laws. Education in Chemistry, May, 89-92.
• Budak, E., Kanlı, U., Köseoğlu, F. & Yağbasan, R.(2006). Oyunlarla fen (fizik, kimya, biyoloji) öğretimi, VII. Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Gazi Eğitim Fakültesi, Ankara.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, 12. Baskı, Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri 7. Baskı, Ankara: Pegem Akademi.
• Can, İ. (2010). İlköğretim fen ve teknoloji öğretiminde oyunlarla fen öğretiminin “Maddenin yapısı ve özellikleri” ünitesi için 8. sınıf öğrencilerinin başarı ve tutumuna etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Coşkun, H., Akarsu, B. & Kariper, İ. A. (2012). Bilim öyküleri içeren eğitsel oyunların fen ve teknoloji dersindeki öğrencilerin akademik başarılarına etkisi, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 93-109.
• Çavuş, R., Kulak, B., Berk, H. & Öztuna Kaplan, A. (2011). Fen ve teknoloji öğretiminde oyun etkinlikleri ve günlük hayattaki oyunların derse uyarlanması. İGEDER Fen ve Teknoloji Öğretmenleri Zirvesi, İstanbul.
• Çepni, S., Taş, E. & Köse, S. (2006). The effects of computer-assisted material on students’ cognitive levels, misconceptions and attitudes towards science. Computers & Education, 46(2), 192–205.
• Çil, E. (2005). İlköğretim fen bilgisi dersinde atomun yapısı ve periyodik çizelge konusunun takım oyun turnuva tekniği ve sunuş yöntemi ile öğretiminin öğrenci başarısı ve duyuşsal özellikleri üzerine etkisinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi, Muğla.
• Demir, M. (2012). 7. sınıf vücudumuzdaki sistemler ünitesinin oyun tabanlı öğrenme yaklaşımı ile işlenmesinin öğrencilerin akademik başarılarına ve fen teknoloji dersine karşı tutumlarına etkisi. X. Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiri. MEB-477, Niğde.
• Demircioğlu H., Demircioğlu G. & Çalık M. (2009). Investigating the effectiveness of storylines embedded within a context-based approach: the case for the periodic table, Chemistry Education Research and Practice, 10, 241-249.
• Demircioğlu, H. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarına yönelik maddenin halleri konusuyla ilgili bağlam temelli materyal geliştirilmesi ve etkililiğinin araştırılması. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Dreyfuss, D. (2000). A rolling periodic table. Journal of Chemical Education, 77, 434- 434.
• Er Nas, S., Çoruhlu, T. Ş. & Çepni, S. (2010). 5E modelinin derinleşme aşamasına yönelik geliştirilen materyalin etkililiğinin değerlendirilmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 17-36.
• Gabel, D. (1999). Improving teaching and learning through chemistry education research: A look to the future. Journal of Chemical Education, 76(4), 548-554.
• Gabel, D. L., Samuel, K. V. & Hunn, D. (1987). Understanding the particulate nature of matter. Journal of Chemical Education, 64(8), 695-697.
• George, D. & Mallery, P. (2003). SPSS for Windows Step by Step: a Simple Guide and Reference (4th edition). Boston: Allyn & Bacon.
• Griffiths, A. K. & Preston, K. R. (1992). Grade-12 students’ misconceptions relating to fundamental characteristics of atoms and molecules. Journal of Research in Science Teaching, 29(6), 611-628.
• Harris, K., Marcus, R., McLaren, K. & Fey, J. (2001). Curriculum materials supporting problem-based teaching. School Science & Mathematics, 101(6), 93-100.
• Joag, S.D. (2014). An effective method of introducing the periodic table as a crossword puzzle at the high school level. Journal of Chemical Education, 91, 864−867.
• Johnstone, A. H. (1993). The development of chemistry teaching. Journal of Chemical Education, 70(9), 701-705.
• Johnstone, A. H. (2000). Chemical education research: Where from here? University Chemistry Education, 4, 34-38.
• Kavşut, G., Çavuş, R. & Akpınarlı, N. (2011). Fen’in çemberi. Yeni Nesil Eğitim Konferansı. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Kaya, H. & Böyük, U. (2011). İlköğretim 2. kademe öğrencilerinin fen ve teknoloji dersine ve fen deneylerine karşı tutumları. TUBAV Bilim Dergisi, 4(2),120-130.
• Keleş, Ö., Uşak, M. & Aydoğdu, M. (2006). İlköğretim 8. sınıf fen bilgisi dersi "genetik" ünitesi DNA Watson Crick modelinin sınıf içi uygulamalarla kavratılmasının öğrenci başarısına etkisi. International Journal of Environmental and Science Education, 1(1), 53–64.
• Köroğlu,H. & Yeşildere, S. (2003). İlköğretim 2. kademede matematik konularının öğretiminde oyunlar ve senaryolar. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Öğretimi Kongresi Bildirileri, (2),1050, Ankara.
• Linn, R. & Gronlund, N.E. (1995). Measurement and Assessment in Teaching. Merrill.
• McSharry, G. & Jones, S. (2000). Role-play in science teaching and learning. School Science Review, 82, (208).
• MEB. (2006a). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi (6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Ankara.
• MEB. (2006b). Ortaöğretim Kimya Dersi Öğretim Programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Ankara.
• Morgil, İ., Güngör Seyhan, H. & Seçken, N. (2009). Proje destekli kimya laboratuarı uygulamalarının bazı bilişsel ve duyuşsal alan bileşenlerine etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6(1), 89-107.
• Pekdağ, B. (2010). Kimya öğreniminde alternatif yollar: animasyon, simülasyon, video ve multimedya ile öğrenme. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(2), 79-110.
• Polat, E. & Varol, A. (2012). Eğitsel bilgisayar oyunlarının akademik başarıya etkisi: Sosyal bilgiler dersi örneği. 1-3 Şubat 2012, Akademik Bilişim Konferansı, Uşak Üniversitesi, Uşak.
• Rosas, R., Nussbaum, M., Cumsille, P., Marianov, V., Correa, M., Flores, P. & Grau, V. (2003). Beyond nintendo: Design and assessment of educational video games for first and second grade students. Computers & Education, 40(1), 71-94.
• Seçer, İ. (2015). SPSS ve LISREL ile Pratik Veri Analizi Analiz ve Raporlaştırma (Genişletilmiş 2. Baskı), Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sert, S. (2009). Eğitsel bilgisayar oyunlarının lise öğrencilerinin internete ilişkin bilgi düzeyi performansına etkisi: Quest atlantis örneği. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Shibley, I. A., Jr. & Zimmaro, D. M. (2002). The influence of collaborative learning on student attitudes and performance in an introductory chemistry laboratory. Journal of Chemical Education, 79, 745.
• Taş, E. & Çepni, S. (2011). Web tasarımlı bir fen ve teknoloji materyalinin geliştirilmesi, uygulanması ve değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 93-115.
• Taş, E., Çepni, S. & Kaya, E. (2012). The effects of web-supported and classical concept maps on students’ cognitive development and misconception change: A case study on photosynthesis. Energy Education Science and Technology Part B: Social and Educational Studies, 4(1), 241-252.
• Tsao, L. (2002). How much do we know about the importance of play in child development? Childhood Education, 78(4), 230-233.
• Ural Keleş, P. (2009). Kavramsal değişim metinleri, oyun ve drama ile zenginleştirilmiş 5e modelinin etkililiğinin belirlenmesi: “Canlıları sınıflandıralım” örneği. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon. URL (2017).
• http://education.jlab.org/itselemental/index_num.html. Erişim tarihi 02.04.2017.
• Vlasov, L. & Trifonov, D. (2003). 107 Kimya Öyküsü. 18. Basım (Çeviri Nihal Sarıer), Ankara: TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları.
• Wu, H., Krajcik, J. S. & Soloway, E. (2001). Promoting understanding of chemical representations: Students’ use of a visualization tool in the classroom. Journal of Research in Science Teaching, 38(7), 821-842.
• Yıldıran, H. (2004). Fen bilgisi dersinde atomun yapısı ve periyodik çizelge konusunun oyun ve modellerle öğretilmesinin başarıya etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Yiğit, A. (2007). İlköğretim 2. sınıf seviyesinde bilgisayar destekli eğitici bilgisayar oyunlarının başarıya ve kalıcılığa etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Yurt E. (2007). Eğitsel oyun tekniği ile fen öğretimi ve yeni ilköğretim müfredatındaki yeri ve önemi (Muğla ili merkez ilçe örneği). Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi, Muğla.