Bir Üniversite Hastanesinde Hemşireler Arasındaki İş Birliğinin Hemşirelerin İş Doyum Düzeyleri Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 1 Sayı: 3, 181 - 194, 31.12.2021

Özlem Hatip Arzu Harmancı Seren

Öz

Hemşireler arasındaki iş birliğinin çalıştıkları kurum, hizmet sundukları hastalar ve de birlikte çalıştıkları ekip arkadaşları açısından olumlu çıktılar sağlamada etkili olduğu bilinmektedir.
Bu çalışmada üniversite hastanesinde çalışmakta olan hemşireler arasındaki iş birliğini değerlendirmek ve hemşireler arasındaki iş birliğinin, hemşirelerin iş doyumu düzeyleri üzerinde etkili olup olmadığını araştırmak amaçlanmıştır. Araştırma, İstanbul’da bulunan bir üniversite hastanesinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanının evrenini bu üniversite hastanesinde çalışan 829 hemşirenin tamamı oluşturmuştur. Veriler, demografik ve mesleki özellikleri belirlemeye yönelik soru formunu, iş doyum düzeyini belirlemek için “Minnesota İş Doyum Ölçeği”ni ve hemşireler arasındaki iş birliğinin düzeyini değerlendirmek üzere geliştirilmiş olan “Hemşire-Hemşire İş birliği Ölçeği”ni içeren bir anket formu kullanılarak toplanmıştır.
Analizler sonucunda Hemşire-Hemşire İş birliği Ölçeği ve Minnesota İş Doyum Ölçeği ölçek toplamlarının birbirleri ile ilişkisini gösteren korelasyon katsayısı r=,565 olarak hesaplandı. Değişkenler arasında orta düzeyde, pozitif yönde ve çok ileri derecede anlamlı (p<,001) ilişki olduğu saptandı. Yapılan regresyon analizi sonucunda düzeltilmiş R2 değeri ,351 ve p <,001 olarak bulundu. Hemşireler arasındaki iş birliğinin hemşirelerin iş doyumlarını %3,5 oranında açıkladığı belirlendi.
Katılımcıların hemşire-hemşire iş birliği düzeyleri ve iş doyumu düzeyleri genel olarak ortalamanın üzerindedir. Hemşire-hemşire iş birliği düzeyleri ile hemşirelerin iş doyumu düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı, pozitif yönde ve orta güçte bir ilişki vardır. Hemşireler arasındaki iş birliğinin, hemşirelerin iş doyum düzeylerini etkilediği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Hemşire, İş birliği, iş doyumu

Investigation of the effect of collaboration between nurses on nurses' job satisfaction levels in a university hospital

Öz

It is known that collaboration between nurses effectively provides positive outcomes for the institution they work for, the patients they serve, and their teammates.
The study aimed to evaluate the collaboration between nurses working in a university hospital and investigate whether the collaboration operation between nurses affects nurses' job satisfaction levels. The research was carried out in a university hospital in Istanbul. The study population consisted of all 829 nurses working in this university hospital. The data were collected using a survey form including a questionnaire to determine demographic and occupational characteristics, the "Minnesota Job Satisfaction Scale" to assess job satisfaction, and the "Nurse-Nurse Collaboration Scale" to evaluate the collaboration between nurses.
As a result of the analysis, the correlation coefficient between the Nurse-Nurse Collaboration Scale and Minnesota Job Satisfaction Scale scores was r=.565. There was a moderate, positive, and highly significant (p<.001) relationship between the variables. As a result of the regression analysis, the adjusted R2 value was .351 and p <.001. It sowed that the collaboration between nurses explained the job satisfaction of nurses by 3.5%.
Nurse-nurse cooperation levels and job satisfaction levels of the participants are generally above the average. In addition, there is a statistically significant, positive, and moderately strong relationship between nurse-nurse cooperation levels and nurses' job satisfaction levels. Therefore, it has been determined that the cooperation between nurses affects the job satisfaction levels of nurses.

Anahtar Kelimeler

nursing, collaboration, job satisfaction

Kaynakça

• Açıkalın, C. (2011). İçsel ve dışsal doyumun örgütsel bağlılığa etkisi: Eskişehir üretim sektörü örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 237-254.
• Akça, C., & Erigüç, G. (2006). Hastane çalışanlarının yöneticileri ve çalışma arkadaşları ile yaşadıkları çatışma nedenlerine yönelik bir araştırma. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(2), 126-153.
• Akşit Aşık, N. (2010). Çalışanların iş doyumunu etkileyen bireysel ve örgütsel faktörler ile sonuçlarına ilişkin kavramsal bir değerlendirme. Türk İdare Dergisi, 467(6), 31-51.
• Alparslan, A. M. (2015). Öğretim elemanlarının işlerinden tatmin, üniversitelerinden memnun ve gönüllü olmalarındaki öncüller: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi'nde bir araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 82-101.
• Altas, S. S., & Çekmecelioglu, H. G. (2007). Is tatmini, örgütsel baglilik ve örgütsel vatandaslik davranisinin ıs performansi üzerindeki etkileri: Bir arastirma. Öneri Dergisi, 7(28), 47-57.
• Altay, B., Gönener, D., & Demirkiran, C. (2010). Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin tükenmişlik düzeyleri ve aile desteğinin etkisi. Fırat Tıp Dergisi, 15(1), 10-16.
• Apker, J., Propp, K. M., Ford, W. S. Z., & Hofmeister, N. (2006). Collaboration, credibility, compassion, and coordination: professional nurse communication skill sets in health care team interactions. Journal of professional nursing, 22(3), 180-189.
• Arslan, R., Efe, D., & Aydın, E. (2013). Duygusal zekâ ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: sağlık çalışanları üzerinde bir araştırma. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 5(3), 169-180.
• Asunakutlu, T. (2002). Örgütsel güvenin oluşturulmasına ilişkin unsurlar ve bir değerlendirme. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (9), 1-13.
• Baycan FA. Farklı Gruplarda Çalışan Gruplarda İş Doyumunun Bazı Yönlerinin Analizi (Tez). Boğaziçi Üniversitesi Bilim Uzmanlığı Tezi; 1985.
• Brinkert, R. (2010). A literature review of conflict communication causes, costs, benefits and interventions in nursing. Journal of nursing management, 18(2), 145-156.
• Chatman, D. G. (2008). Deconstructing development density: Quality, quantity and price effects on household non-work travel. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 42(7), 1008-1030.
• Chiu, S. F., & Chen, H. L. (2005). Relationship between job characteristics and organizational citizenship behavior: The mediational role of job satisfaction. Social Behavior and Personality: an international journal, 33(6), 523-540.
• Clancy, C. M., & Tornberg, D. N. (2007). TeamSTEPPS: assuring optimal teamwork in clinical settings. American Journal of Medical Quality, 22(3), 214-217.
• Çelen, Ö., Abdulkadir, T. E. K. E., & Cihangiroğlu, N. (2013). Örgütsel bağlılığın iş tatmini üzerine etkisi: gülhane askeri tıp fakültesi eğitim hastanesinde bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(3), 399-410.
• Çetinkaya Ulusoy, E. Ç., & Ecevit Alpar, Ş. (2013). Hemşirelerde meslektaş dayanışması ve iş doyumu ile ilişkisi. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 21(3), 154-163.
• Dağdeviren, N., Musaoğlu, Z., Ömürlü, İ. K., & Öztora, S. (2011). Akademisyenlerde iş doyumunu etkileyen faktörler. Balkan Medical Journal, 2011(1), 69-74.
• Durmuş, S. Ç., & Yıldırım, A. (2016). Adaptation to turkish of nurse–nurse collaboration scale. Journal of Human Sciences, 13(2), 3521-3528.
• Duygulu, E., & Eroğluer, K. (2006). Örgüt kültürünün çalışanların iş doyumuna etkisi: bir firma uygulaması. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2), 1-21.
• Dougherty, M. B., & Larson, E. L. (2010). The nurse-nurse collaboration scale. JONA: The Journal of Nursing Administration, 40(1), 17-25.
• Erdil, O., Keskin, H., İmamoğlu, S. Z., & Serhat, E. R. A. T. (2011). Yönetim tarzı ve çalışma koşulları, arkadaşlık ortamı ve takdir edilme duygusu ile iş tatmini arasındaki ilişkiler: Tekstil sektöründe bir uygulama. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 5(1), 17-26.
• Eroğluer, K. (2011). Örgütsel iletişim ile iş tatmini unsurları arasındaki ilişkiler: kuramsal bir inceleme. Ege Akademik Bakış, 11(1), 121-136.
• Ertürk, E., & Keçecioğlu, T. (2012). Çalışanların iş doyumları ile mesleki tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkiler: Öğretmenler üzerine örnek bir uygulama. Ege Akademik Bakış, 12(1), 39-52.
• Gerekan, B., & Pehlivan, A. (2010). Kamu iç denetim elemanlarının iş tatmin düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(1), 29-54.
• Kalisch, B. J., Weaver, S. J., & Salas, E. (2009). What does nursing teamwork look like? A qualitative study. Journal of Nursing Care Quality, 24(4), 298-307.
• Keklik, B., & Coşkun Us, N. (2013). Örgütsel adalet algılamalarının iş tatminine etkisi: hastane çalışanları üzerinde bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 143-161.
• Köroğlu, Ö. (2012). İçsel ve dışsal iş doyum düzeyleri ile genel iş doyum düzeyi arasındaki ilişkinin belirlenmesi: turist rehberleri üzerinde bir araştırma. Dogus University Journal, 13(2).
• Kuzulugil, Ş. (2012). Kamu hastaneleri çalışanlarında iş tatminini etkileyen faktörlerin incelenmesine yönelik bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 41(1), 129-141.
• Madlock, P. E., & Kennedy-Lightsey, C. (2010). The effects of supervisors’ verbal aggressiveness and mentoring on their subordinates. The Journal of Business Communication (1973), 47(1), 42-62.
• Manser, T. (2009). Teamwork and patient safety in dynamic domains of healthcare: a review of the literature. Acta Anaesthesiologica Scandinavica, 53(2), 143-151.
• McNeese-Smith, D. K., & Crook, M. (2003). Nursing values and a changing nurse workforce: Values, age, and job stages. The Journal of Nursing Administration, 33(5), 260-270.
• Moore, J., & Prentice, D. (2013). Collaboration among nurse practitioners and registered nurses in outpatient oncology settings in Canada. Journal of Advanced Nursing, 69(7), 1574-1583.
• Oflezer, C., Ateş, M., Bektaş, G., & İrban, A. (2011). Bir kamu hastanesinde çalışan işçilerin iş doyumu ve etkileyen faktörler. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(4), 203-214.
• Özgenç, Ö. Y. (2012). Çalışma Yaşamında İş birliği Haklar Sorumluluklar ve İş Barışı Temelinde İletişim ve İyi Yönetim Uygulamaları El Kitabı. Uluslararası Çalışma Örgütü.
• Özkaya, M. O., Yakın, V., & Ekinci, T. (2008). Stres düzeylerinin çalışanların iş doyumu üzerine etkisi Celal Bayar Üniversitesi çalışanları üzerine ampirik bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 163-179.
• Öztürk, H., Kasım, S., Kavgacı, A., Kaptan, D., & İnce, G. (2015). Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin iş doyum düzeyleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 18(1).
• Sabancıoğulları, S., & Doğan, S. (2012). Profesyonel kimlik gelişimi ve hemşirelik. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 15(4), 275-282.
• Seren İntepeler, Ş. & Harmancı, A. K. (2012). Cerrahi kliniklerinde çalışan hemşire ve hekimlerin çatışma nedenleri, çatışma çözme becerileri ile kullandıkları stratejiler. Koç Üniversitesi Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 8(2), 38-43.
• Sutcliffe, K. M., Lewton, E., & Rosenthal, M. M. (2004). Communication failures: an insidious contributor to medical mishaps. Academic medicine, 79(2), 186-194.
• Tiryaki, H. Ş., & Bahçecik, N. Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Yönetici Hemşire ve Hemşirelerin Kurumsal İklimi Algılayışları. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 1(1), 1-15.
• Turan, M., & Parsak, G. (2011). Yabancılaşma ve iş tatmini ilişkisi: Bir devlet üniversitesi idari personeli üzerinde araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 1-20.
• Yıldız, S., Savcı, G., & Kapu, H. (2014). Motive edici faktörlerin çalışanların iş performansına ve işten ayrılma niyetine etkisi. Yönetim ve Ekonomi, 21(1), 233-249.
• Yılmaz, F., & Öztürk, H. (2011). Hastanelerde Yönetici Hemşirelerin Karşılaştıkları Çatışma Nedenleri ve Çatışma Yönetim Yaklaşımları. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 19(3), 145-152.
• Wheelan, S. A., Burchill, C. N., & Tilin, F. (2003). The link between teamwork and patients’ outcomes in intensive care units. American Journal of Critical Care, 12(6), 527-534.