SANAL ALDATMA ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMALARI

Yıl 2022, Cilt: 2 Sayı: 2, 317 - 328, 31.12.2022

Ayşe Turanlı , Zeynep Fidan

Öz

Araştırmanın amacı sanal aldatma ölçeğini geliştirmek, ölçeğin geçerlik ve güvenirliğini incelemektir. Araştırma pilot uygulama için 50, Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) için 300, Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) için ise 150 birey üzerinde gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek için AFA ve DFA yöntemleri, güvenilirliğinin belirlenmesi için de test tekrar test yöntemi, Cronbach Alpha iç tutarlık katsayısı ve düzeltilmiş madde-toplam korelasyonu kullanılmıştır. AFA çalışmasında ölçeğin toplam varyansının %54’ünü açıklayan bir yapı elde edilmiştir. AFA'ya göre, toplam 19 madde tek faktörde toplanmaktadır. Ölçekten alınan puanların yükselmesi sanal aldatma tutumunun yükseldiğini göstermektedir. Ölçeğe uygulanan DFA sonuçları ölçeğin tek boyutlu yapısını doğrulamıştır (x2 /sd=1.42, RMSEA=.06, GFI=.91, AGFI=.89, CFI=.90, IFI=.91, NFI=.88, RFI=.86, RMR=.03, SRMR= .06 Güvenirlik çalışmasında iç tutarlık katsayısı, AFA'ya göre .91 iken, DFA için .88 olarak bulunmuştur. AFA sonuçlarına göre madde toplam korelasyonları 0.67 ile 0.96 arasında değişirken, DFA sonuçlarına göre ise 0.59 ile 0.83 arasında değişmektedir. Bu bulgulara dayanarak Sanal Aldatma Ölçeği’nin sosyal psikoloji alanında kullanılabilecek, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Evlilik, Sanal Aldatma, ölçek geliştirme, geçerlik, güvenirlik

ONLINE INFIDELITY SCALE: VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Öz

This study aims to improve the Online Infidelity Scale and to examine the validity and reliability of the scale. The research was conducted on 50 person for the testing phase, on 300 person for Exploratory Factor Analysis (EFA), and on 150 person for Confirmatory Factor Analysis (CFA). EFA and CFA methods were used to determine the construct validity of the scale, and the test-retest method, Cronbach Alpha internal consistency parameter, and total corrected article correlation were used to determine reliability. In the EFA study, a structure that explains 54% of the total variance of the scale was obtained. A total of 19 articles are collected in one factor according to EFA. Higher scores obtained from the scale means higher levels of online infidelity. The CFA results applied to the scale confirmed the one dimensional structure of the scale (x2 / sd=1.42, RMSEA = .06, GFI = .91, AGFI = .89, CFI = .90, IFI = .91, NFI = .88, RFI = .86 , RMR = .03, SRMR = .06) In the reliability study, the internal consistency parameter was found to be .91 for EFA and .88 for CFA. The total article correlations ranged between .67 and .96 according to EFA results and .59 to .83 according to CFA results. Based on these results, it can be said that the Online Infidelity Scale is a valid and reliable measurement tool that can be used in the field of social psychology.

Anahtar Kelimeler

Marriage, Online Infidelity, Scale Development, Validity, Reliability

Kaynakça

• Atkins, D. C., Baucom, D. H. ve Jacobson, N.S. (2001). "Understanding Infidelity: Correates in a National Random Sample". Journal of Family Psychology, 15(4), 735-749.
• Battal, A. (2008). Boşanma Sebepleri, İstanbul: Anı Yayınları.
• Blow, A. J. ve Hartnett, K. (2005). "Infidelity In Committed Relationships: A Methodological Review". Journal of Marital and Family Theraphy, 31(2), 183-126.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (7 ed.), Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik. SPSS Ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Ekici A. (2002). “Aziz Antonius’un Baştan Çıkarılması: Bir Kötü Alışkanlık Olarak İnternet”. Cogito Dergisi, 30, 228- 235. Giddens, A. (2000). Sosyoloji. Ankara: Ayraç Yayınevi.
• Gönül, A.S. (2003). “Gelişen İnternet, Bağımlılık ve Biz”. Karizma Dergisi, 31-32.
• Güleç, G. (2012). Aile Yapısı Ve İlişkileri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Karaca, M. (2007). Sosyolojik Bir Olgu Olarak İnternet Gençliği: Elazığ Örneği. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyoloji Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Meriç N. (2010). Evlilik ve Aile Danışmanlığı Kuramları, Amerikan Uluslar Arası Newport Üniversitesi Davranış Bilimleri Bölümü Aile Terapisi Dönem Ödevi.
• Sümer, N. (2000). “Yapısal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulamalar”. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49–74. Şendil, G. ve Kızıldağ, Ö. (2005). Evlilik Çatışması ve Çocuk. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using Multivariate Statistics (5th ed.). Boston: Pearson, Allyn & Bacon. Tavşanlı, E. (2005). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS İle Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Timur, M.S. (2008). Boşanma Sürecinde Olan Ve Olmayan Evli Bireylerin Psikolojik İyi Oluş Düzeylerini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.